الْوَهّاب
از الکتاب
«وهّاب» از مادّه «هِبَة» صیغه مبالغه و به معناى بسیار بخشنده است، اشاره به این که: نبوت تنها یک موهبت نیست، بلکه موهبتهاى متعددى است که دست به دست هم مى دهد، تا کسى بتواند عهده دار آن منصب گردد، موهبت علم، تقوا، عصمت، شجاعت و شهامت.
ریشه کلمه
- وهب (۲۵ بار)
قاموس قرآن
هبه بخشيدن و دادن به غير عوض است در مفردات مىگويد: [ابراهيم:39]. حمد خدا را كه در پيرى اسماعيل و اسحق را به من عطا فرمود. وهّاب: از اسماء حسنى است (بسيارعطاكنند) و آن سه بار در قرآن مجيد آمده است. [آل عمران:8].
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...