نتایج جستجو

توجّه به این که «طور» به معناى «کوه» است، مفهوم آن کوه پر درخت مى شود. بعضى نیز گفته اند: «سینین» اسم زمینى است که آن کوه بر آن قرار دارد. بعضى نیز گفته

است. ۵ - سوگند خداوند، به کوه ها (و الطّور) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که مراد از «طور» مطلق کوه باشد. ۶ - نقش مهم کوه ها، در نظام زمین و طبیعت

(و طور سینین) سوگند: سوگند به کوه طور ۱، ۲ سینا: اهمیت سینا ۱ قرآن: سوگندهاى قرآن ۱، ۲ کوه طور: ارزش کوه طور ۲; عظمت کوه طور ۲

معناى حد فاصل دو کوه باشد. در باره این که این دو کوه در کجا قرار داشته نظر واحدى وجود ندارد، برخى آن ها را در شمال چین دانسته و برخى کوه هاى فاصل میان آذربایجان

این کلمه تعبیر به «القاء» (افکندن) از مادّه «لِقاء» در مورد کوه ها، با این که مى دانیم کوه ها همان چین خوردگى هاى زمین هستند که بر اثر سرد شدن تدریجى پوسته

در اولین برخورد است. کوه طور: آتش کوه طور ۱; حقیقت آتش کوه طور ۲ موسى(ع): قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۵; منادى موسى(ع) ۵; موسى(ع) در کوه طور ۲، ۳، ۴; ندا به

صحراى سینا: امیدوارى راهیابى در صحراى سینا ۱۰ کوه طور: آتش کوه طور ۴، ۵; آثار آتش کوه طور ۷; رؤیت آتش کوه طور ۶ موسى(ع): امیدوارى موسى(ع) ۱۰; خانواده موسى(ع)

۸ کفر: کفر به انبیا ۱۸; کفر به کتب آسمانى ۱۸ کوه طور: بالا رفتن کوه طور ۲; فلسفه بالارفتن کوه طور ۳; کوه طور و بنى اسرائیل ۲، ۱۰ گوساله سامرى: سوزاندن

ها، و گاه به معناى «درّه» نیز آمده; چرا که سیلاب ها از دره هایى که در کنار کوه ها است مى گذرد. و در اینجا مناسب معناى دوم، یعنى دره ها و کوهپایه ها است;

آیات شامل این کلمه «اعلام» جمع «عَلمَ» (بر وزن قلم) به معناى «کوه» است; ولى در اصل به معناى علامت و اثرى است که از چیزى خبر مى دهد; مانند «عَلم الطریق»

حفظ و نگهدارى است. و به همین جهت به مخفیگاه ها و غارها و پناهگاه هایى که در کوه ها وجود دارد، «أَکْنَان» گفته مى شود. کنن‌ (۱۲ بار) وَ لَکُم جَعَل الْجِبَال

اصل به معناى فاصله میان دو کوه و سپس به جاده هاى وسیع اطلاق شده. فجج‌ (۳ بار) راه وسيع. در مفردات گفته: فج شكافى است ميان دو كوه و در راه وسيع به كار مى‏رود

کلمه «تَصَدّى» از مادّه «صدى» (بر وزن فَتى) در اصل به معناى صدایى است که از کوه برمى گردد (در فارسى آن را «پژواک» مى گویند) سپس کلمه «تَصَدّى» به معناى رو

«صَفْصَف» به معناى زمین صاف است، و از این دو وصف استفاده مى شود که در آن روز، کوه ها و گیاهان، همگى از صفحه زمین محو مى شوند و زمینى صاف و ساده باقى مى ماند

موسى(ع) ۷; نقش خدا ۵; وسعت ربوبیت خدا ۱۴ خیر: منشأ خیر ۵ کوه طور: اطرافیان آتش کوه طور ۳; نقش آتش کوه طور ۲ ملائکه: تبریک به ملائکه ۳ موسى(ع): برکت موسى(ع)

است که در میان دو کوه قرار دارد، و به جاده هاى وسیع نیز گفته مى شود. فجج‌ (۳ بار) راه وسيع. در مفردات گفته: فج شكافى است ميان دو كوه و در راه وسيع به كار

(بدون کوه و جنگل) است و بعضى آن را به محلى که آب در آن جمع مى شود، تفسیر کرده اند. قوع‌ (۲ بار) [طه:105-106]. قاع به معنى زمين هموار است كه كوه و جنگل

دادن آن است تا پوست از دانه جدا شود و در اینجا اشاره به متلاشى شدن و خرد شدن کوه ها و سپس بر باد رفتن آنها است. نسف‌ (۵ بار) كندن. پراكندن. «نَسَفَ الرّيحُ

خدا: عطایاى خدا ۱ خواسته ها: عوامل تحصیل خواسته ها ۴ دعا: آثار دعا ۴ کوه طور: نقش کوه طور ۵، ۶ لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۷ مدیران: تأمین نیاز مدیران ۸ مسؤولان:

جاهلیت مشرکان در بالای کوه «صفا» بتی نصب کرده بودند به نام «اساف» و بر کوه «مروه» بت دیگر به نام «نائله» و به هنگام سعی از این دو کوه بالا می‌رفتند و آن دو