نَسْفا
از الکتاب
مادّه «نَسْف» در لغت از ریشه در آوردن و به معناى ریختن دانه هاى غذایى در غربال و تکان دادن و باد دادن آن است تا پوست از دانه جدا شود و در اینجا اشاره به متلاشى شدن و خرد شدن کوه ها و سپس بر باد رفتن آنها است.
ریشه کلمه
- نسف (۵ بار)
قاموس قرآن
كندن. پراكندن. «نَسَفَ الرّيحُ التُّرابَ: فَرَّقَهُّ وَ ذَرَّهُ» باد خاك را پراكند. «نَسَفَ اِلْبناء نَسْفاً: قَلَعَهُ مَنْ اَصْلِهِ» [طه:97]. آن را ريز ريز كرده سپس بطور كامل در دريا مىپراكنيم. * [طه:105]. [مرسلات:10]. آيات در باره ريزريز و پراكنده شدن كوهها در قيامت است كه در «جبل» بطور مشروح گفتهايم.
کلمات نزدیک مکانی
لا إِنّمَا فَيَذَرُهَا رَبّي قَاعا الْيَم إِلٰهُکُم صَفْصَفا يَنْسِفُهَا اللّه فِي الّذِي تَرَى فَقُل لَنَنْسِفَنّه الْجِبَال ثُم فِيهَا عَن عِوَجا لَنُحَرّقَنّه إِلٰه إِلاّ يَسْأَلُونَک عَاکِفا عَلَيْه هُو وَ يَوْما ظَلْت
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
