هود ٨٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۴:۴۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

(سنگهایی که) نزد پروردگارت نشاندار بود؛ و آن، (از سایر) ستمگران دور نیست!

|[سنگ‌هايى‌] كه نزد پروردگارت نشاندار بود و آن از [ساير] ستمگران به دور نيست
[سنگهايى‌] كه نزد پروردگارت نشان‌زده بود. و [خرابه‌هاى‌] آن از ستمگران چندان دور نيست.
که آن سنگها از امر خدا نشاندار و معین بود و البته چنین هلاکتی از ظالمان عالم دور نخواهد بود.
[سنگ هایی] که نزد پروردگارت نشانه دار بود و آن سنگ ها از ستمکاران دور نیست.
كه بر آنها نشان پروردگارت بود و چنين عذابى از ستمكاران دور نيست.
که [هر یک‌] نزد پروردگارت نشان کرده بود و آن از ستمکاران [مشرک‌] دور نیست‌
[سنگهايى‌] نشان كرده نزد پروردگارت، و آن از ستمكاران دور نيست.
سنگهائی که از سوی پروردگار تو نشاندار (به نشان عذاب و بدون بازدارنده قرار داده شده) بودند. این چنین سنگهائی از ستمکاران (دیگر هم) به دور نیست (و هر گروه منحرف و ملّت ستم‌پیشه‌ای چنین سرنوشتی در انتظارش می‌باشد).
(حال آنکه آن سنگ‌ها) نزد پروردگارت نشان زده بودند، و آن از ستمگران دور نیست.
نشاندارانی نزد پروردگار تو و نیست آن از ستمگران دور


هود ٨٢ آیه ٨٣ هود ٨٤
سوره : سوره هود
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مُسَوَّمَةً»: نشاندار. نشاندار به نشان عذاب و نشانه‌گیری شده به سوی نقطه معلوم و فرد معیّن. مسخّر و مسلّط. غیرقابل جلوگیری و پیشگیری. «مُسَوَّمَةً عِندَ رَبِّکَ»: سنگها به فرمان خدا مشخّص و معلوم شده بود که به کجا و به چه کسی اصابت کنند. سنگها از سوی خدا بر آنجا و ساکنان آن مسخّر و مسلّط شده بود و چیزی و کسی نمی‌توانست از آنها جلوگیری کند و مانع اجرای فرمان خدا شود (نگا: المنار، جلد، صفحه . «مَا هِیَ مِنَ الظَّالِمِینَ بِبَعِیدٍ»: چنین عذابی از سایر ستمکاران هم به دور نیست و مردمان ستم‌پیشه در هر عصر و زمانی باید انتظار این گونه مجازات را داشته باشند. سرزمین قوم لوط از ستمکاران مکّه چندان دور نیست و سر راه آنان در کوچهای زمستان و تابستان قرار دارد (نگا: حجر / ، صافّات / و .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- سنگهاى فرو ریخته شده برقوم تبه کار لوط ، سنگهایى داراى علامتى ویژه که تنها خداوند به آن علامت آگاه بود. (مسوّمة عند ربک) «سیمة» و «سیماء» به معناى نشانه و علامت است و «تسویم» (مصدر مسوّمة) به معناى قرار دادن نشانه مى باشد. بنابراین «مسوّمة»; یعنى ، نشان دار و داراى علامت. در برداشت فوق «عند ربک» متعلق به «مسوّمة» گرفته شده است.

۲- سنگهاى فرو ریخته بر قوم لوط ، در جایگاهى بود که غیر از خداوند ، کسى بدان دسترسى نداشت. (حجارة من سجیل منضود. مسوّمة عند ربک) برداشت فوق، مبتنى بر این نکته است که «عند ربک» همانند «مسوّمة» صفت براى «حجارة» باشد نه متعلق به «مسوّمة». بر این اساس «عند ربک» گویاى این است که سنگهاى نازل شده در نزد خدا بود; یعنى، در جایگاهى بود که تنها خداوند بدان دسترسى داشت.

۳- کیفر ستم کاران و گنه پیشگان ، مقتضاى ربوبیت خداوند و در جهت تدبیر امور انسانهاست. (مسوّمة عند ربک)

۴- قوم لوط ، به خاطر آلوده بودن به عمل شنیع لواط ، در پیشگاه خداوند مردمى ستمکار محسوب مى شدند. (و ما هى من الظلمین ببعید)

۵- دیار قوم لوط ، در فاصله اى نه چندان دور از سرزمین مکه قرار داشت. (و ما هى من الظلمین ببعید) برداشت فوق ، مبتنى بر این است که ضمیر «هى» به قریه یا قریه هاى قوم لوط باز گردد و مقصود از «الظالمین» مشرکان و کافران مکه باشد.

۶- خداوند ، مشرکان و کافران به پیامبر(ص) را به کیفرهاى دنیوى و فرو ریختن سنگهاى عذاب تهدید کرد. (و ما هى من الظلمین ببعید) واقع شدن جمله «و ما هى ...» پس از مخاطب قرار دادن پیامبر(ص) (عند ربک) مى تواند قرینه بر این باشد که: از مصداقهاى مورد نظر براى «الظالمین» مشرکان و کافران عصر بعثت است.

۷- جوامع ستمگر ، در معرض گرفتار شدن به کیفرهاى دنیوى و در خطر هدف قرار گرفتن سنگهاى عذاب (و ما هى من الظلمین ببعید) «هى» مى تواند به قریه یا قریه هایى که از سیاق کلام برمى آید، باز گردد و مى تواند به «حجارة» در آیه قبل ارجاع شود. معناى جمله «و ما هى ...» بنابر احتمال دوم چنین است: آن سنگهاى کذایى دور از ستمگران نیست; یعنى، ستمگران در معرض چنین عذابهایى اند و آن گونه سنگها براى آنان مهیاست.

۸- همجنس بازى ، ظلم است و جوامع مبتلا به آن ، در معرض عذابهاى دنیوى اند. (و ما هى من الظلمین ببعید) مصداق مورد نظر براى «الظالمین» به قرینه آیات گذشته ، همجنس بازان مى باشد.

۹- خداوند ، انسانها را به مطالعه آثار گذشتگان و عبرت گیرى از فرجام شوم ستم کاران ، فرا خوانده است. (و ما هى من الظلمین ببعید) بر اساس اینکه مراد از ضمیر «هى» آبادیهاى قوم لوط باشد ، هدف از جمله «ما هى ...» ترغیب انسانها به گذر کردن بر دیار قوم لوط و دیدن آثار عذاب الهى است; تا بدین وسیله عبرت گیرند.

روایات و احادیث

۱۰- «عن أبى جعفر(ع): ... قال الله عزوجل لمحمد(ص): «و ما هى من الظالمین ببعید» من ظالمى أمتک إن عملوا ما عمل قوم لوط ...;[۱] از امام باقر(ع) روایت شده است: ... خداوند به حضرت محمد(ص) فرمود: آن سنگها از ظالمان به دور نیست; یعنى ، ظالمان امت تو اگر عمل قوم لوط را انجام دادند».

موضوعات مرتبط

  • انسان: دعوت ازانسان ها ۹; مدبر انسان ها ۳
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۳; تهدیدهاى خدا ۶; دعوتهاى خدا ۹; علم خدا ۱
  • سرزمینها: جغرافیاىسرزمین قوم لوط ۵; سرزمین قوم لوط ومکه۵
  • سنگ: تهدید به بارش سنگ ۶
  • ظالمان: ۴ بارش سنگ بر ظالمان ۷; عبرت از فرجام ظالمان ۹; کیفر دنیوى ظالمان ۷; کیفر ظالمان ۳; مطالعه فرجام ظالمان ۹; نزدیکى عذاب ظالمان ۱۰
  • ظلم: موارد ظلم ۴، ۸
  • عبرت: عوامل عبرت ۹
  • عذاب: تهدید به عذاب ۶; عذاب با سجّیل ۱، ۷
  • قوم لوط: جایگاه سنگهاى عذاب قوم لوط ۲; ظلم قوم لوط ۴; لواط در قوم لوط ۴; نشانه سنگهاى عذاب قوم لوط ۱
  • کافران: تهدید کافران ۶
  • کیفر: تهدید به کیفر هاى دنیوى ۶
  • گناهکاران: کیفر گناهکاران ۳
  • لواط: ظلم لواط ۸
  • محمد(ص): کیفر کافران به محمد(ص) ۶
  • مشرکان: تهدید مشرکان ۶
  • همجنس بازان: عذاب دنیوى همجنس بازان ۸
  • همجنس بازى: ظلم همجنس بازى ۸

منابع

  1. ↑ کافى ، ج ۵ ، ص ۵۴۶ ، ح ۵; نورالثقلین ، ج ۲ ، ص ۳۷۷ ، ح ۱۵۵.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=هود_٨٣&oldid=8465»