يونس ٧١
ترجمه
| يونس ٧٠ | آیه ٧١ | يونس ٧٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«کَبُرَ»: سخت و ناگوار است. «إن کَانَ کَبُرَ عَلَیْکُمْ»: جزای شرط (فَأَجْمِعُوا أَمْرَکُمْ) است و جمله (فَعَلَی اللهِ تَوَکَّلْتُ) معترضه است. یا این که جزای شرط محذوف است و تقدیر چنین است: فَافْعَلُوا ما تُریدُونَ. «مَقَام»: مصدر میمی و به معنی اقامت و ماندن است. «تَذْکِیر»: پند دادن. یادآوری کردن. مراد تبلیغ است. «تَذْکِیرِی بِآیَاتِ اللهِ»: تبلیغ آیات خدا توسّط من. این که شما را با آیات خدا و دلائل و براهین آسمانی پند و اندرز می‌دهم. «أَجْمِعُوا أَمْرَکُمْ»: مشورت کنید و تصمیم خود را بگیرید (نگا: یوسف / ). «وَ شُرَکَآءَکُمْ»: همراه با معبودهایتان. واو به معنی (مَعَ) و (شُرَکآءَ) مفعول‌معه است. «غُمَّةً»: مبهم و مخفی. غم و اندوه. «لا یَکُنْ أَمْرُکُمْ عَلَیْکُمْ غُمَّةً»: کارتان به غم و اندوه نکشد. کارتان مخفی و نامشخّص نگردد. «أُقْضُوا إِلَیَّ»: نسبت به من هرچه می‌خواهید بکنید. کار مرا بسازید و نابودم کنید. «لا تُنظِرُونِی»: مرا مهلت و فرصت ندهید.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
نکات آیه
۱ - پیامبر اکرم (ص) از سوى خداوند دستور یافت تا سرگذشت نوح (ع) و قومش را، به عنوان هشدار براى مشرکان مکّه ، بازگو کند. و اتل علیهم نبأ نوح إذ قال لقومه «نبأ» خبرى است که براى شنونده داراى فائده عظیم باشد. (مفردات راغب).
۲ - برخورد حضرت نوح (ع) با قومش برخوردى عاطفى، ترحم آمیز و مشفقانه بود. إذ قال لقومه یقوم از اینکه حضرت نوح به جاى الفاظى مانند «اى مشرکان»، «اى مردم» و «اى ... » فرمود: «اى قوم من» برداشت فوق استفاده مى شود
۳ - قیام حضرت نوح (ع)، علیه شرک و بت پرستى و دعوت به توحید و یکتاپرستى، براى قومش سنگین و غیر قابل تحمل بود. إن کان کبر علیکم مقامى و تذکیرى بأیت اللّه کلمه «مقام» مشترک بین سه صیغه است: مصدر میمى، اسم زمان و اسم مکان. برداشت فوق بر اساس احتمال اول است; یعنى، اگر قیام من براى دعوت به توحید و یادآورى آیات و نشان هاى خداوند، بر شما سنگین و دشوار است و ... .
۴ - حضرت نوح (ع)، با آیات خدا به تذکر و یادآورى قومش مى پرداخت. و تذکیرى بأیت اللّه برداشت فوق مبتنى بر این است که «باء در «بآیات اللّه» براى استعانت باشد نه زاید.
۵ - حضرت نوح (ع)، در دعوت به توحید و یکتاپرستى و زدودن اندیشه شرک، آیات و نشانه هاى خدا را به قومش یادآورى مى کرد. مقامى و تذکیرى بأیت اللّه
۶ - نبوّت حضرت نوح (ع) و نزول آیات الهى بر او براى قومش امرى دشوار و باور نکردنى بود. یقوم إن کان کبر علیکم مقامى و تذکیرى بأیت اللّه جمله «فکذبوه» در دو آیه بعد (۷۳) دلالت مى کند بر اینکه موضوع مورد بحث، نبوت و رسالت حضرت نوح (ع) است و حضرت در مقام تحدى و اثبات این ادعاست.
۷ - قوم نوح، مردمانى مشرک و بت پرست بودند. یقوم .. فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم
۸ - حضرت نوح (ع) در برابر عناد و ستیزه جوییها قومش، تنها بر خداوند توکل داشت. إن کان کبر علیکم مقامى ... فعلى اللّه توکلت
۹ - حضرت نوح (ع)، قومش را بر قتل خود تحدى کرد و عدم توانایى آنان را بر انجام این کار، شاهد درستى ادعاى نبوت خود، اعلام نمود. إن کان کبر علیکم مقامى ... فأجمعوا أمرکم ... و لا تنظرون جمله «فعلى اللّه توکلت» بیانگر شکست ناپذیرى حضرت نوح (ع) به علت متکى بودنش به قدرت لایزال الهى و جمله «أجمعوا أمرکم و شرکاءکم» بیان ناچیزى قدرت قومش مى باشد.
۱۰ - حضرت نوح (ع) همراه با اعلان تحدى، خدا را تنها کانون قدرت و معبودهاى قومش را شرکایى ساختگى و فاقد هر گونه توانایى اعلام کرد. یقوم إن کان کبر ... فعلى اللّه توکلت فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم ... و لا تنظرون
۱۱ - حضرت نوح (ع) با توکل بر خداوند، قومش را به مقابله همه جانبه با خود فراخواند. فعلى اللّه توکلت فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم ثم لا یکن أمرکم علیکم غمة ثم اقضوا إلىّ و لا تنظرون
۱۲ - حضرت نوح (ع) در راه دعوت به حق، آمادگى خود را براى تحمل انواع مشکلات تا مرز کشته شدن را، به مردم اعلام داشت. فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم ثم لا یکن أمرکم علیکم غمة ... و لا تنظرون
۱۳ - حضرت نوح (ع) به حقانیت رسالت خویش، ایمان و اطمینان کامل داشت. فعلى اللّه توکلت فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم ثم لا یکن أمرکم علیکم غمة ... و لا تنظرون
۱۴ - توکل بر خداوند، مایه پایدارى و استقامت آدمى در برابر همه سختیهاست. إن کان کبر علیکم مقامى ... فعلى اللّه توکلت فأجمعوا أمرکم
۱۵ - ارزیابى درست و جمع آورى قوا و تصمیم گیرى قاطع و به موقع، از اصول مبارزه است. فأجمعوا أمرکم و شرکاءکم ثم لا یکن أمرکم علیکم غمة ثم اقضوا إلىّ و لا تنظرون
موضوعات مرتبط
- استقامت: عوامل استقامت ۱۴
- بت پرستان: ۷
- تذکر: تذکر به قوم نوح ۴
- توحید: دعوت به توحید ۳، ۵
- توکل: آثار توکل بر خدا ۱۴
- عبرت: عوامل عبرت ۱
- قوم نوح: بت پرستى قوم نوح ۷ ; تبیین تاریخ قوم نوح ۱ ; دشمنى قوم نوح ۸ ; شرک قوم نوح ۷ ; عبرت از قوم نوح ۱ ; عجز قوم نوح ۹ ; قوم نوح و نبوت نوح (ع) ۶ ; قوم نوح و وحى به نوح (ع) ۶
- مبارزه: اصول مبارزه ۱۵ ; اهمیّت ارزیابى در مبارزه ۱۵ ; اهمیّت تصمیم گیرى در مبارزه ۱۵ ; بسیج نیروها در مبارزه ۱۵
- محمّد(ص): محمّد(ص) و مشرکان ۱ ; مسؤولیت محمّد(ص) ۱
- مشرکان: ۷
- مشرکان مکّه : هشدار به مشرکان مکّه ۱
- نوح (ع): استقامت نوح (ع) ۱۲ ; ایمان نوح (ع) ۱۳ ; تحدى نوح (ع) ۹ ; توحید نوح (ع) ۱۰ ; توکل نوح (ع) ۸، ۱۱ ; دعوت نوح (ع) ۳، ۵، ۱۱ ; دلایل حقانیت نبوت نوح (ع) ۹ ; روش برخورد نوح (ع) ۲ ; روش تبلیغ نوح (ع) ۴، ۵ ; شرک ستیزى نوح (ع) ۳، ۵ ; قصه نوح (ع) ۹، ۱۰، ۱۲ ; مبارزه نوح (ع) ۳ ; مشکلات نوح (ع) ۳ ; مهربانى نوح (ع) ۲ ; نوح (ع) و بت پرستى ۳ ; نوح (ع) و قوم نوح ۲، ۳، ۴، ۵، ۸، ۹، ۱۰، ۱۱ ; نوح (ع) و معبودان باطل ۱۰
