الأنعام ٢٢

وَ يَوْمَ‌ نَحْشُرُهُمْ‌ جَمِيعاً ثُمَ‌ نَقُولُ‌ لِلَّذِينَ‌ أَشْرَکُوا أَيْنَ‌ شُرَکَاؤُکُمُ‌ الَّذِينَ‌ کُنْتُمْ‌ تَزْعُمُونَ‌

ترجمه

مکارم شیرازیبهرامپورفولادوندالهی قمشه‌ایانصاریانآیتیخرمشاهیمجتبویخرمدلصادقی تهرانیمعزی

آن روز که همه آنها را محشور می‌کنیم؛ سپس به مشرکان می‌گوییم: «معبودهایتان، که همتای خدا می‌پنداشتید، کجایند؟» (چرا به یاری شما نمی‌شتابند؟!)

و روزى كه همه آنها را گرد آوريم، آن‌گاه به مشركان گوييم: كجايند شريكان شما كه آنها را [شريك خدا] مى‌پنداشتيد

و [ياد كن‌] روزى را كه همه آنان را محشور مى‌كنيم، آنگاه به كسانى كه شرك آورده‌اند مى‌گوييم: «كجايند شريكان شما كه [آنها را شريك خدا] مى‌پنداشتيد؟»

و (یاد کن) روزی که همه آنها را جمع آوریم پس به آنها که شرک آوردند گوییم: به کجا شدند آنها که به گمان شما شریک خدا بودند؟

و [یاد کنید] روزی که همه آنان را [در عرصه قیامت] جمع می کنیم، سپس به کسانی که شرک ورزیده اند، می گوییم: شریکانتان که آنان را شریک خدا می پنداشتید، کجایند [تا شما را از عذاب امروز نجات دهند؟]

روزى همه را گرد آوريم، سپس به آنها كه شرك آورده‌اند بگوييم: آن كسان كه مى‌پنداشتيد كه شريكان خدايند اكنون كجايند؟

و روزی که همه آنان را گرد آوریم، آنگاه به مشرکان گوییم که شرکایتان که ادعا می‌کردید کجا هستند؟

روزى كه همه آنان را برانگيزيم، آنگاه به كسانى كه شرك آوردند گوييم: كجايند آن شريكانتان كه مى‌پنداشتيد [شريك خدايند]؟

(برای آنان بیان کن چیزی را که در روز قیامت رخ می‌دهد). آن روزی که همه‌ی آنان را جمع می‌کنیم و سپس به کسانی که (انبازانی برای خدا قرار داده‌اند و بدو) شرک ورزیده‌اند می‌گوئیم: انبازانی که گمان می‌بردید کجایند (تا چنین معبودهای دروغین در این عرصه‌ی وحشتناک به فریادتان رسند)؟!

و روزی همه‌ی آنان را گرد (هم) می‌آوریم، سپس به کسانی که شرک آوردند می‌گوییم: «کجایند شریکانتان که می‌پنداشته‌اید (شریکان خدایند)؟»

و روزی که گردشان آریم همگی پس گوئیم بدانان که شرک ورزیدند کجا است شریکان شما آنان که بودید می‌پنداشتید

الأنعام ٢١	آیه ٢٢	الأنعام ٢٣
سوره : سوره الأنعام نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَحْشُرُهُمْ»: ایشان را گرد می‌آوریم.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ يَوْمَ‌ يُنَادِيهِمْ‌ فَيَقُولُ‌... (۶) وَ لَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَى‌ کَمَا... (۴)

تفسیر

المیزاننمونهتسنیمنور

• آيات ۳۲ - ۲۱، سوره انعام
• توضيح اينكه افترا زننده بر خداى عزوجل و تكذيب كننده آيات او از هر ظالمى ظالم تراست .
• قول به جواز شفاعت پيغمبر (ص ) و ائمة معصومين (ع ) و اولياء الله شرك نيست .
• معناى (( فلاح )) .
• توضيح اينكه : ظالمان (( فلاح )) نمى يابند و به آرزوها و اهداف خود نمى رسند (انهلا يفلح الظالمون ).
• بيان اينكه مشركين در قيامت آلهه دروغين خود را نمى يابند.
• سرّ دروغگويى كفار در روز قيامت .
• مواجه شدن با آتش و هول روز قيامت كفار را به تمناى رجوع به دنيا وادار مى كند نه ظهور حق .
• وجوه نه گانه اى كه درباره (( بل بدالهم من الله ... )) گفته شده است .
• دروغ گفتن كفار، در آرزوى رجوع به دنيا و عدم تكذيب آيات خدا.
• روايات و شواهدى در مورد ايمان جناب ابوطالب .
• دو روايت در مورد عالم ذر، در ذيل جمله : (( و لو ردوا العادوا لما عنه ... )) .

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- خداوند تمامى آدمیان را در روز قیامت گرد مى آورد. (و یوم نحشرهم جمیعا)

۲- یاد آورى رخداد قیامت هشدارى به مشرکان وافترا زنندگان به خداوند (و یوم نحشرهم جمیعا ثم نقول للذین أشرکوا)

۳- خداوند گردآورنده تمامى ستمگران (اهل کتاب و مشرکان) در قیامت (إنه لایفلح الظلمون ... و یوم نحشرهم جمیعا) چون در آیات گذشته سخن از مشرکان و اهل کتاب به میان آمده بود، در برداشت این دو گروه به عنوان مصادیقى بارز از ظالمان مشخص شده اند.

۴- بازخواست و محاکمه مشرکان در قیامت به سبب شریک پنداشتن براى خداوند (أین شرکاؤکم الذین کنتم تزعمون)

۵- پرسش از موقعیت و جایگاه معبودهاى پندارى مشرکان، از صحنه هاى محاکمه آنان در قیامت (ثم نقول للذین أشرکواأین شرکاؤکم الذین کنتم تزعمون)

۶- بازخواست ذلتبار مشرکان و ستمگران در روز قیامت، نشانگر محرومیت آنها از سعادت و رستگارى است. (إنه لایفلح الظلمون. و یوم نحشرهم جمیعا ثم نقول للذین أشرکواأین شرکاؤکم)

۷- قیامت، روز استهزاى مشرکان و نمایاندن ناتوانى و بطلان خدایان دروغین آنهاست. (و یوم نحشرهم جمیعا ثم نقول للذین أشرکواأین شرکاؤکم الذین کنتم تزعمون)

۸- مشرکان، غوطهور در پندارهاى بى اساس خویش و امیدوار به کمکهاى خدایان دروغین در قیامت (أین شرکاؤکم الذین کنتم تزعمون)

۹- شریک دانستن براى خداوند، مولود اندیشه سست مشرکان و ساخته و پرداخته خود آنان (أین شرکاؤکم الذین کنتم تزعمون) «زعم» به اندیشه و گفتارى اطلاق مى شود که اساس صحیحى نداشته و بر پایه پندار و گمان باشد. «راغب» مى گوید: «الزعم حکایة قول یکون مظنة للکذب».

۱۰- گمان و حدس تنها تکیه گاه مشرکان در پذیرش شریک براى خداوند (أین شرکاؤکم الذین کنتم تزعمون)

۱۱- قیامت، روز ظهور حقانیت توحید، حتى براى مشرکان (ثم نقول للذین أشرکوا أین شرکاؤکم الذین کنتم تزعمون)

موضوعات مرتبط

• استمداد: از معبودان باطل ۸
• انسان: حشر اخروى انسان ها ۱
• اهل کتاب: در قیامت ۳; حشر اخروى اهل کتاب ۳
• خدا: افعال خدا ۱، ۳
• ذکر: قیامت ۲
• رستگارى: نشانه هاى محرومیت از رستگارى ۶
• سعادت: نشانه هاى محرومیت از سعادت ۶
• شرک: عوامل شرک ۱۰; کیفر شرک ۴; منشأ شرک ۹
• ظالمان: حشر اخروى ظالمان ۳; ذلت اخروى ظالمان ۶; ظالمان در قیامت ۳; محاکمه اخروى ظالمان ۶
• ظن: اتکاى به ظن ۱۰
• قیامت: اجتماع در قیامت ۱، ۳; توحید در قیامت ۱۱; ظهور حقایق در قیامت ۷، ۱۱; مؤاخذه در قیامت ۴، ۵، ۶
• مشرکان: استهزاى مشرکان ۷; امیدوارى مشرکان ۸; حشر اخروى مشرکان ۳; ذلت اخروى مشرکان ۶; عقیده مشرکان ۸، ۹، ۱۰; محاکمه اخروى مشرکان ۴، ۵، ۶; مشرکان در قیامت ۳، ۷، ۸; هشدار به مشرکان ۲
• معبودان باطل: بطلان معبودان باطل ۷; پرسش از معبودان باطل ۵; ضعف معبودان باطل ۷; معبودان باطل در قیامت ۷
• مفتریان به خدا: هشدار به مفتریان به خدا ۲