آل عمران ٦٤
ترجمه
آل عمران ٦٣ | آیه ٦٤ | آل عمران ٦٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«کَلِمَةٍ»: کلام. سخن. «سَوَآءٍ»: دادگرانه. یکسان. صفت (کَلِمَةٍ) است. «سَوَآءٍ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ»: مراد این است که همه کتابهای آسمانی صحیح از جمله تورات و انجیل و قرآن در آن اختلاف ندارند. «مِن دُونِ اللهِ»: به جای خدا. غیر از خدا.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۷۸ - ۶۴، سوره آل عمران
- معناى ((كلمه سواء)) و مراد از دعوت اهل كتاب به كلمه سواء
- دعوت به كلمه سواء، دعوت به سير بر اساس كلمه توحيدو نفى بغى و فساد مى باشد
- نفى بغى و فساد در گفتگوهاى بين پيامبران و قوم آنان
- ويژگيهاى دين فطرى
- افراد انسان ، ابعاض و اجزاى يك حقيقت هستند و خضوع وتذلل يك فرد در برابر فرد ديگر،بافطرت انسانى مخالف است
- محاجه بى جا و جاهلانه يهود و نصارا بر سر انتساب ابراهيم (ع ) به يهوديت ونصرانيت
- دو محاجه اهل كتاب كدام است
- دين ، داراى مراتب و مراحلى بوده است و هر يك از انبياء (ع ) به منزله بكى از آنمراحل بوده اند
- اسلام حضرت ابراهيم چگونه است ؟
- نزديكترين مردم به ابراهيم (ع ) پيروان او و پيامبر اكرم (ص ) و مؤ منين بدويند
- اشاره به توحيد افعالى ، در بيان معناى اينكه :اهل كتاب جز خودشان كسى را گمراه نمى كنند
- كفر به آيات خدا غير كفر به خدا است و اهل كتاب در لسان قرآن كافر به آيات خدا هستندنه كافربه خدا
- معناى سخن اهل كتاب كه به يكديگر مى گفتند: ((به آنچه در آغاز روز بر مؤ منيننازل گشته ايمان آورديم و بدانچه در پايان روزنازل شد كافر شديد))
- سخن ديگر مفسرين در خصوص اين آيه
- جواب خداى تعالى به سخنان يهود در قضيه تغيير قبله مسلمين از بيت المقدس به كعبه
- جمله ((اولا يعلمون )) جواب خدا به يهوديان نيست
- اقوال مختلف مفسرين در معناى مختلف اين آيه
- معناى ((فضلخدا)) و بيان جوابى به يهود كه جمله ((انالفضضل بيد اللّه )) متضمن آن است
- اعتقاد بى اساس يهوديان به اينكه تافته جدا بافته هستند (ليس علينا فى الاميينسبيل )
- منشاء اين اعتقاد باطل يهود
- چرا در اين آيه نام اهل كتاب تكرار شده و به آوردن ضمير اكتفا نشده است ؟
- قنطار و دينار كنايه از بسيار و كم است
- شرط كرامت الهيه و تقرب به خداى وفاى به عهد و تقوا است نه نژاد و دودمان است
- آثار محبت خدا، و خصالى كه خداى تعالى بر آن شكنندگان عهد خدا و سوگند به خداذكرفرموده است
- دروغ بستن يهود به خداى سبحان
- بحث روايتى
- نامه پيامبر براى پادشاهان عصر خود
- برسى نامه پيامبر براى اسقف نجران
- دو روايت از تفسير ((الدرالمنثور)) سيوطى
- حكايت هجرت مسلمانان در صدر اسلام به حبشه
- نجاشى مهاجرين را فرا مى خواند
- داستان گفتگو بين نجاشى (پادشاه حبشه ) و مسلمانان مهاجر در حضور مشركين مكه وشاءن نزول آيه ((ان اولى الناس بابراهيم ...))
- حديثى از امام صادق (ع ) و بيان آن
- نزديكترين مردم به ابراهيم و پيامبر اسلام (ص ) وآل محمد عليهم السلام ، پيروان آنانند
- دو روايت از كافى و امالى
نکات آیه
۱ - نفى پرستش غیر خدا، نفى شرک و عدم پذیرش حاکمیت غیر خداوند، وجه اشتراک ادیان الهى (یا اهل الکتاب تعالوا الى کلمة سواء بیننا و بینکم الا نعبد الاّ اللّه و لا نشرک به شیئاً و لا یتّخذ بعضنا بعضاً ارباباً من دون اللّه)
۲ - دعوت پیامبر (ص) از اهل کتاب به توحید در عبادت، نفى شرک و عدم پذیرش حاکمیّت غیر خداوند (یا اهل الکتاب تعالوا ... و لا یتّخذ بعضنا بعضاً ارباباً من دون اللّه)
۳ - توحید عبادى، نفى شرک و ردّ حاکمیّت غیر خداوند، گفتارى عادلانه و منصفانه (تعالوا الى کلمة سواء بیننا ... و لا یتّخذ بعضنا بعضاً ارباباً من دون اللّه) «سواء»، به معنى «عدل» است.
۴ - توحید عبادى و ربوبى، اساس و معیار وحدت (تعالوا الى کلمة سواء بیننا و بینکم الاّ نعبد الا الله ... ارباباً من دون اللّه)
۵ - عقیده توحیدى، بینشى متعالى و موجب تعالى انسان (تعالوا الى کلمة سواء) کلمه «تعالوا» که از ریشه «علوّ» به معناى بالا است گویاى برداشت فوق مى باشد.
۶ - عبادت، مخصوص خداوند است. (الاّ نعبد الا اللّه)
۷ - نفى الوهیّت حضرت مسیح (ع) (و لا نشرک به شیئاً) جمله «و لا نشرک ... »، تعریض به مسیحیان است.
۸ - انحصار ربوبیّت به خداوند (و لا یتّخذ بعضنا بعضاً ارباباً من دون اللّه)
۹ - همه انسانها با یکدیگر برابرند و هیچکس بر دیگرى ربوبیّت ندارد. (و لا یتّخذ بعضنا بعضاً ارباباً من دون اللّه)
۱۰ - مأموریّت پیامبر (ص) بر دعوت اهل کتاب به آزاداندیشى و داشتن شخصیّت مستقل انسانى (تعالوا ... و لا یتّخذ بعضنا بعضاً ارباباً من دون اللّه)
۱۱ - مسلمانان، موظف به اعلام تسلیم خود در برابر خداوند، در صورت استنکاف مخالفان از پذیرش آن (فان تولّوا فقولوا اشهدوا بانّا مسلمون)
۱۲ - پیامبر اکرم (ص) و پیروانش، تسلیم در برابر خداوند هستند. (فقولوا اشهدوا بانّا مسلمون)
۱۳ - بندگى خدا، نفى شرک و طرد حاکمیّت غیر خداوند، از ویژگیهاى مسلمانان (فقولوا اشهدوا بانّا مسلمون)
۱۴ - تسلیم در برابر خدا، روح ادیان الهى (فقولوا اشهدوا بانّا مسلمون) از تمام دستورات گذشته (عبادت خدا، نفى شرک و ... ) تعبیر به تسلیم شده است.
۱۵ - لزوم قطع مناظره، پس از اقامه برهان و استنکاف خصم از پذیرش آن (فان تولّوا فقولوا اشهدوا بانّا مسلمون)
روایات و احادیث
۱۶ - پذیرش تحلیل و تحریم (قانونگذراى) دیگران، پذیرش آنان به عنوان ربّ است. (و لا یتّخذ بعضنا بعضاً ارباباً من دون اللّه) پیامبر (ص) در پاسخ شخصى که مى گفت: ما کنّا نعبدهم، فرمود: اما کانوا یحلّون لکم و یحرّمون فتأخذون بقولهم؟ فقال: نعم، فقال النّبى (ص): هو ذاک.[۱]
موضوعات مرتبط
- آزادى: ۱۰ آزادى اندیشه ۱۰
- اتحاد: عوامل اتحاد ۴
- ادیان: هماهنگى ادیان ۱
- انبیا: انبیا و آزادى ۱۰ ; دعوت انبیا ۲، ۱۰
- انسان: شخصیت انسان ۱۰ ; تساوى انسان ها ۹
- اهل کتاب: ۲، ۱۰
- تسلیم: تسلیم به خدا ۱۱، ۱۲، ۱۴
- توحید: آثار توحید ۵ ; توحید صفاتى ۴ ; توحید عبادى ۱، ۲، ۳، ۴، ۶
- خدا: حاکمیت خدا ۱، ۲، ۳، ۱۳ ; ربوبیت خدا ۸
- دین: حقیقت دین ۱۴
- رشد: عوامل رشد ۵
- سخن: عدالت در سخن ۳
- شرک: شرک در قانونگذارى ۱۶ ; نفى شرک ۱، ۲، ۳، ۷، ۱۳
- عبودیت: ۱ عبودیت خدا ۱۳
- عیسى (ع): ۷
- قانونگذارى: ۱۶
- مجادله: آداب مجادله ۱۵
- محمّد (ص): تسلیم محمّد (ص) ۱۲ ; پیروان محمّد (ص) ۱۲ ; محمّد (ص) و اهل کتاب ۲، ۱۰
- مساوات: ۹
- مسلمانان: مسؤولیت مسلمانان ۱۱ ; ویژگیهاى مسلمانان ۱۳
منابع
- ↑ مجمع البیان، ج ۲، ص ۷۶۷.