ص ٣
| کپی متن آیه |
|---|
| کَمْ أَهْلَکْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَ لاَتَ حِينَ مَنَاصٍ |
ترجمه
| ص ٢ | آیه ٣ | ص ٤ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«قَرْنٍ»: (نگا: انعام / مریم / و ). «مَنَاصٍ»: فرار. نجات. سلامت. «لاتَ»: لاء نفی جنس است همراه با (تَ) زائد. «لاتَ حِینَ مَنَاصٍ»: اینک وقت گریز نیست. اکنون زمان نجات نمی‌باشد.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
نزول
شأن نزول آیات ۱ تا ۸:
محمد بن یعقوب کلینى بعد از چهار واسطه از جابر و او از امام باقر علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: ابوجهل با افرادى از قریش نزد ابوطالب آمدند و گفتند: برادرزاده ات ما و خدایان ما را آزار می‌رساند.
به او بگو که از خدایان ما دست بردارد ما نیز از خداى او دست برمی‌داریم. ابوطالب کس نزد پیامبر فرستاد و او را نزد خود طلبید. پیامبر نزد ابوطالب آمد، دید در نزد او مشرکین گرد آمده اند پس از ورود فرمود: السلام على من اتبع الهدى یعنى سلام و درود بر کسانى که از هدایت حق پیروى کنند سپس نزد ابوطالب نشست.
ابوطالب گفتار ابوجهل را به وى گفت، پیامبر فرمود: من کارى به آنها ندارم جز این که آنان را به کلمه اى که سیادت آنان در ذکر و گفتار آنست دعوت می‌کنم. ابوجهل گفت: آن کلمه کدام است، فرمود: بگویند لا اله الّا اللّه.
ابوجهل با قریش پس از شنیدن آن انگشتان خود را در گوش‌هاى خویش فروبردند و گفتند: ما تا به حال چنین کلمه اى نشنیده ایم سپس این آیات نازل شد.[۱]
ابن عباس گوید: ابوطالب مریض بود، قریش نزد او آمدند در حالتى که پیامبر در نزد وى بود قریش از دست محمد نزد ابوطالب زبان به شکایت گشودند. ابوطالب به پیامبر گفت: اى برادرزاده از اینان چه می‌خواهى؟ پیامبر گفت: اى عمّ، از آنها می‌خواهم که فقط یک کلمه واحدة را که به آنها سیادت مى بخشد و سبب جزیه گرفتن از عجم می‌شود بر زبان جارى کنند. گفت: آن یک کلمه چیست؟ گفت: بگویند لا اله الّا اللّه.
قریش گفتند: عجیب است که ما تمام خدایان ما را به یک خدا تبدیل نمائیم سپس این آیات نازل گردید.[۲]
تفسیر
نکات آیه
۱ - نابودى بسیارى از امت ها و ملت هاى کافر پیش از امت عرب جاهلى، از سوى خداوند (کم أهلکنا من قبلهم من قرن) «قرن» به امت و مردمى گفته مى شود که در یک عصر و زمان زندگى کنند.
۲ - خوى سرکشى، تکبر، حق ناپذیرى و ستیزه جویى، عامل نابودى بسیارى از امت ها و ملت هاى گذشته (بل الذین کفروا فى عزّة و شقاق . کم أهلکنا من قبلهم من قرن) آیه شریفه، درصدد بیان این حقیقت است که آنچه موجب ایمان نیاوردن کافران صدراسلام شد، همان سبب کفر بسیارى از امت ها و ملت هاى گذشته گردید.
۳ - نقش اراده خداوند در تحولات تاریخ (کم أهلکنا من قبلهم من قرن)
۴ - نابودى امت ها و ملت هاى کفرپیشه تاریخ، درس عبرتى براى همه کفرپیشگان است. (کم أهلکنا من قبلهم من قرن) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که آیه شریفه با یادآورى نابودى کافران گذشته، درصدد تهدید کفرپیشگان و اخطار به آنان است.
۵ - فریاد استغاثه و کمک خواهى کافران گذشته به هنگام عذاب، بى نتیجه بود و آنان نجات نیافتند. (فنادوا و لات حین مناص) «مناص» به معناى ملجأ و راه گریز است.
۶ - فرار و نجات از عذاب الهى، براى کافران ممکن نیست. (فنادوا و لات حین مناص)
موضوعات مرتبط
- امتها: آثار حق ستیزى امتهاى پیشین ۲; آثار عصیان امتهاى پیشین ۲; تاریخ امتها ۱; عبرت از امتهاى پیشین ۴; عوامل هلاکت امتهاى پیشین ۲; هلاکت امتهاى پیشین ۱
- تاریخ: منشأ تحولات تاریخ ۳
- خدا: آثار اراده خدا ۳
- عبرت: عوامل عبرت ۴
- عذاب: اهل عذاب ۶
- کافران: بى تأثیرى استمداد کافران ۵; حتمیت عذاب کافران ۶; عذاب کافران ۵
منابع
