روایت:الکافی جلد ۸ ش ۲۰۱

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

علي عن علي بن الحسين عن محمد الكناسي قال حدثنا من رفعه الي ابي عبد الله ع :

فِي قَوْلِهِ عَزَّ ذِكْرُهُ وَ مَنْ يَتَّقِ اَللََّهَ‏ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً `وَ يَرْزُقْهُ‏ مِنْ حَيْثُ لاََ يَحْتَسِبُ‏ قَالَ هَؤُلاَءِ قَوْمٌ مِنْ‏ شِيعَتِنَا ضُعَفَاءُ لَيْسَ عِنْدَهُمْ مَا يَتَحَمَّلُونَ بِهِ إِلَيْنَا فَيَسْمَعُونَ حَدِيثَنَا وَ يَقْتَبِسُونَ مِنْ عِلْمِنَا فَيَرْحَلُ قَوْمٌ فَوْقَهُمْ وَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ وَ يُتْعِبُونَ أَبْدَانَهُمْ حَتَّى‏ يَدْخُلُوا عَلَيْنَا فَيَسْمَعُوا حَدِيثَنَا فَيَنْقُلُونَهُ‏ إِلَيْهِمْ فَيَعِيهِ هَؤُلاَءِ وَ تُضَيِّعُهُ هَؤُلاَءِ فَأُولَئِكَ‏ اَلَّذِينَ يَجْعَلُ اَللَّهُ عَزَّ ذِكْرُهُ لَهُمْ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقُهُمْ مِنْ حَيْثُ لاَ يَحْتَسِبُونَ وَ فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ هَلْ أَتََاكَ حَدِيثُ اَلْغََاشِيَةِ قَالَ اَلَّذِينَ يَغْشَوْنَ اَلْإِمَامَ إِلَى قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ لاََ يُسْمِنُ‏ وَ لاََ يُغْنِي مِنْ جُوعٍ‏ قَالَ لاَ يَنْفَعُهُمْ وَ لاَ يُغْنِيهِمْ لاَ يَنْفَعُهُمُ اَلدُّخُولُ وَ لاَ يُغْنِيهِمُ اَلْقُعُودُ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۱ ترجمه رسولى محلاتى, ۲۵۹

محمد كناسى در حديثى مرفوع از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه در تفسير گفتار خداى عز ذكره: «و هر كه از خدا بترسد براى وى راه بيرون رفتنى نهد و او را از آنجا كه گمان ندارد روزى دهد» (سوره طلاق آيه ۳). فرمود: مقصود مردمى از ناتوانان شيعيان ما هستند كه چيزى ندارند كه بوسيله آن بسوى ما آيند، پس حديث ما را بشنوند و از دانش ما اقتباس كنند، و مردمى كه بالادست آنها هستند بسوى ما كوچ كنند و پولها خرج كنند و خود را بتعب و رنج اندازند تا بر ما درآيند و احاديث ما را بشنوند و بدان شيعيان ناتوان منتقل كنند، پس آنان احاديث ما را حفظ كنند ولى اين پولداران آنها را ضايع كنند، اينهايند كه خداى عز ذكره برايشان بيرون رفتنى و راه خروجى قرار دهد و از جايى كه گمان ندارند روزيشان دهد. و در تفسير گفتار خداى عز و جل: «آيا داستان غاشيه (حادثه فراگيرنده) بتو رسيده است؟» (سوره غاشيه) فرمود: مقصود آن كسانى هستند كه گرد امام را فرا گيرند (ولى بامامت آنان معتقد نيستند) تا آنجا كه خداى عز و جل فرمايد: «نه فربه كند و نه گرسنگى را برطرف كند» (آيه ۷) فرمود: يعنى سودشان نبخشد و بى‏نيازشان نكند، نه ورودشان (بر امام) بدانها سود بخشد و نه نشستنشان (در محضر امام) آنان را بى‏نياز كند.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۲۲۵

محمّد كناسى در حديثى مرفوع از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه در تفسير اين فرموده الهى: ... وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ ... «۳» فرمود: مقصود، ناتوانان شيعيان ما هستند كه چيزى ندارند كه به وسيله آن به سوى ما آيند. پس حديث ما را بشنوند و از دانش ما برگيرند و مردمى كه زبر دست آنها هستند به سوى ما كوچ كنند و پولها خرج كنند و خود را به رنج افكنند تا بر ما درآيند و احاديث ما را بشنوند و به آن گروه از شيعيان ناتوان منتقل كنند. پس آنان احاديث ما را حفظ مى‏كنند ولى توانگران، آنها را ضايع مى‏كنند. اينها هستند كه خداوند والانام بر ايشان بيرون رفتنى قرار دهد و از جايى كه گمان ندارند روزيشان رساند، و در تفسير اين آيه شريفه: هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْغاشِيَةِ «۴» فرمود: مقصود كسانى هستند كه گرد امام را فرا گيرند تا آن جا كه‏ __________________________________________________

 (۳) «و هر كه از خدا بترسد براى وى راه بيرون رفتنى نهد و او را از آن جا كه گمان ندارد روزى رساند» (سوره طلاق/ آيه ۳).
(۴) «آيا داستان غاشيه [حادثه فراگيرنده‏] به تو رسيده است» (سوره غاشيه/ آيه ۱).

خداوند مى‏فرمايد: لا يُسْمِنُ وَ لا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ «۱»، يعنى سودشان نبخشد و بى‏نيازشان نكند، نه ورودشان [بر امام‏] بدانها سود بخشد و نه نشستنشان [در حضور امام‏] آنان را بى‏نياز كند. خداوند مى‏فرمايد: لا يُسْمِنُ وَ لا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ «۱»، يعنى سودشان نبخشد و بى‏نيازشان نكند، نه ورودشان [بر امام‏] بدانها سود بخشد و نه نشستنشان [در حضور امام‏] آنان را بى‏نياز كند __________________________________________________

(۱) «نه فربه كند و نه گرسنگى را برطرف كند» (سوره غاشيه/ آيه ۷).