روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۰۶۵

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد قال اخبرني احمد بن محمد بن عبد الله عمن رواه قال :

اَلدُّنْيَا وَ مَا فِيهَا لِلَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ لِرَسُولِهِ‏ وَ لَنَا فَمَنْ غَلَبَ عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنْهَا فَلْيَتَّقِ اَللَّهَ‏ وَ لْيُؤَدِّ حَقَّ اَللَّهِ‏ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ لْيَبَرَّ إِخْوَانَهُ فَإِنْ لَمْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَاللَّهُ وَ رَسُولُهُ‏ وَ نَحْنُ بُرَآءُ مِنْهُ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۵۱

فرمود: دنيا و هر آنچه در آن است از خدا تبارك و تعالى است و از رسول او و از ما، هر كه بر چيزى از آن دست يافت از خدا بپرهيزد و حق خدا را بدهد و به برادران خود احسان كند و اگر چنين نكند خدا و رسولش و ماها از او بيزاريم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۶۸

احمد بن محمد بن عبد اللَّه از يكى از ائمه عليهم السلام نقل مى‏كند كه فرمود: تمام دنيا و آنچه در آنست از آن خداى تبارك و تعالى و پيغمبرش و از آن ماست. پس هر كه بر قسمتى از دنيا ظفر يابد، بايد از خدا پروا كند و حق خداى تبارك و تعالى را (از زكاة و خمس و خراج) ادا كند و با برادرانش نيكى نمايد و اگر چنين نكند، خدا و رسولش و ما از او بيزاريم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۳۹۷

حسين بن محمد، از معلّى بن محمد روايت كرده است كه گفت: خبر داد مرا احمد بن محمد بن عبداللَّه، از آن‏كه او را روايت كرده كه فرمود: «دنيا و آنچه در آن است، مال خداى تبارك و تعالى و براى رسول او، و براى ما است. پس هر كه بر چيزى از آن دست يابد، بايد كه از خدا بترسد و حق خداى تبارك و تعالى را ادا كند و با برادران خود نيكويى كند، و اگر اين را به جا نياورد، خدا و رسول او و ما از او بيزاريم».