الحاقة ١٢
ترجمه
| الحاقة ١١ | آیه ١٢ | الحاقة ١٣ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«تَذْکِرَةً»: پند و اندرز. درس عبرت (نگا: طه / واقعه / ). «وَاعِیَةٌ»: شنوا و نگاه دارنده. به خاطر سپارنده (نگا: / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
نکات آیه
۱ - غرق شدن قوم نوح و نجات مؤمنان، ماجرایى درس آموز و پنددهنده (لنجعلها لکم تذکرة)
۲ - داشتن گوشى شنوا و دلى حق پذیر، از شرایط و زمینه هاى درس آموزى و پندگیرى (لنجعلها لکم تذکرة و تعیها أُذن وعیة) «وعى» (مصدر «تعیها») و «واعیة» به معناى نگه دارى شىء و فهم و پذیرش آن است (لسان العرب). گفتنى است اسناد «وعى» به «اُذن»، اسناد مجازى و مقصود از آن دل و جان حق پذیر است.
۳ - نقل داستان و سرگذشت پیشینیان در قرآن، در چارچوب درس آموزى و پنددهى است. (لنجعلها لکم تذکرة و تعیها أُذن وعیة)
۴ - تأثیر بى بدیل و منحصر به فرد موعظه و پندآموزى، از راه شنیدن و گفتوگوى شفاهى و حضورى (لنجعلها لکم تذکرة و تعیها أُذن وعیة) مطلب یاد شده از توأم آمدن مسأله پندآموزى (تذکرة) و موضوع گوش شنوا (اُذن واعیة)، به دست مى آید.
موضوعات مرتبط
- اقوام پیشین: عبرت از اقوام پیشین ۳
- حق: آثار حق پذیرى ۲
- حق شنوایى: آثار حق شنوایى ۲
- عبرت: شرایط عبرت ۲; عوامل عبرت ۱، ۳
- قرآن: فلسفه قصص قرآن ۳
- قوم نوح: عبرت از قصه قوم نوح ۱; غرق قوم نوح ۱; نجات مؤمنان قوم نوح۱
- موعظه: آثار استماع موعظه ۴; عبرت از موعظه ۴; منشأ تأثیر موعظه ۴
