روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۵۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن شريف بن سابق عن الفضل بن ابي قره عن ابي عبد الله ع قال :

كَتَبَ رَجُلٌ إِلَى‏ اَلْحُسَيْنِ ص‏ عِظْنِي بِحَرْفَيْنِ فَكَتَبَ إِلَيْهِ مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اَللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِي‏ءِ مَا يَحْذَرُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۷۱

از امام صادق (ع) كه مردى به حسين (ع) نوشت: مرا با دو حرف پند بده، در پاسخش نوشت: هر كه امرى را با نافرمانى خدا بطلبد، آنچه اميد دارد زودتر از دستش برود و از آنچه حذر دارد زودتر بر سرش آيد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۸۰

حضرت صادق عليه السلام فرمود: مردى بحسين عليه السلام نوشت: مرا با دو حرف پند بده؟ آن حضرت در جواب نوشت: هر كه امرى را با نافرمانى خدا بجويد آنچه اميد دارد زودتر از دستش برود، و از آنچه ميگريزد زودتر بسرش آيد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۱۰۱

از او، از شريف بن سابق، از فضل بن ابى قرّه، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: «مردى به خدمت حضرت امام حسين عليه السلام نوشت كه: مرا موعظه كن و پند ده به دو حرف؛ پس حضرت به سوى او نوشت كه: هر كه كارى را قصد كند به نافرمانى خداى عز و جل، بيشتر موجب ضايع شدن و نيستى آن چيزى است كه اميد دارد، و شتابان‏تر است از براى آمدن آنچه از آن مى‏ترسد».