الإسراء ١٤
ترجمه
| الإسراء ١٣ | آیه ١٤ | الإسراء ١٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«حَسِیباً»: حسابگر. حسابرس.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۹ - ۲۲، سوره اسرى
- توضيح در مورد اينكه قرآن بدانچه ((اقوم (( است هدايت مى كند واينكه اسلام دين((قيم (( است
- خداوند براى مؤ منان صالح العمل بر خود حق قرار داده است (ان لهم اجرا كبيرا)
- بيان اينكه انسان عجول بوده وآنسان كه در طلب خيرات است در پى شر نيز مى باشد(ويدع الانسان بالشر دعائه بالخير)
- دونكته كه آيه شريفه روشن مى شود
- مراد از آيت بودن شب وروز ومحوآيت ليل ومبصره بودن آيات نهار
- وجود قدرت وآزادى ، دليل ومجوز ارتكاب هر عملى نيست
- معناى ((طائر(( ومراد از جمله : ((وكل انسان الزمناه طائره فى عنقه ((
- عاقبت وسرنوشت انسان با اعمال ارادى واختيارى اولزوم وحتميت پيدا مى كند
- مقصود از كتابى كه در قيامت براى افراد انسان بيرون آورده مى شود (ونخرج له يومالقيمة كتابا يلقيه منشورا)
- هدايت هر كس به سود خود وضلالتش عليه خود است (ولاتزر وازرة وزر اخرى )
- توضيح اينكه فرمود: ((وما كنا معذبين حتى نبعث رسولا((
- مقصود از اراده هلاك قريه در جمله : ((واذا اردنا ان نهلك قرية ((
- توجيه امر خدا در (امرنا مترفيها ففسقوا فيها) با اينكه خدا امر به فحشاء نمى كند!
- وجوهى كه مفسرين در توجيه اين امر گفته اند.
- مراد از ((اراده عاجله (( در آيه : ((من كان يريد العاجلة عجلنا له فيها...((
- اعمال آدمى اسباب اخروى هستند وبر خلاف اسباب دنيوى تخلف ناپذيرند
- بيان اينكه دنيا طلبان در اعمال دنيوى ، وعقبى طلبان دراعمال اخروى مستمدّ از عطاى خداوندند
- اشاره به تفاسير ديگرى كه براى اين آيه بيان شده است
- توضيح اينكه درجات اخروى بزرگتر از درجات دنيوى است
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته )
- گفتارى در چند فصل پيرامون قضاء
- فصل ۱ - در معنا وحدود آن :
- فصل ۲ - نظرى فلسفى در معناى قضاء:
- فصل ۳ - روايات هم اين نظريه را تاءييد مى كنند:
- بحث فلسفى (در بيان اينكه فيض خداوند مطلق ونامحدود است ومنشاء اختلاف انواع وافراداختلاف قابليت ها است )
تفسیر نور (محسن قرائتی)
اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً «14»
(در قيامت به انسان گفته مى‌شود:) كتابت را بخوان، كافى است كه امروز، خودت حسابگر خويش باشى.
نکته ها
امام صادق عليه السلام مى‌فرمايد: انسان، اعمال خويش را در پرونده‌ى خود چنان واضح مى‌بيند كه گويى همان ساعت آن را مرتكب شده است. «1»
فخر رازى مى‌گويد: مراد از كتاب، صفحه‌ى روح است كه اعمال انسان در آن اثر مى‌گذارد و مراد از خواندن، درك و فهم آن است. «2» در تفسير الميزان، از كتاب، به نفس اعمال تفسير شده است.
«1». تفسير نورالثقلين.
«2». تفسير كبير.
جلد 5 - صفحه 30
در روايات بسيارى توصيه شده كه انسان پيش از قيامت، به حساب كار خود رسيدگى كند.
«حاسبوا انفسكم قبل أن تحاسبوا» «1» و اينگونه محاسبه‌ها، زمينه‌ى بيدارى انسان و نبود آن نشانه‌ى غفلت اوست.
در حديث آمده است: هر كس در دنيا از خود حساب بكشد، حسابش در آخرت آسان است.
پس بايد در همين دنيا كتاب زندگى و پرونده‌ى اعمال خود را بخوانيم تا ضعف‌ها را جبران و از بدى‌ها توبه كرده و به اعمال نيك خود بيافزاييم. «2»
پیام ها
1- در قيامت، همه‌ى مردم قادر به خواندن نامه‌ى اعمال خود مى‌شوند. «اقْرَأْ»
2- در قيامت، وجدان‌ها بيدار مى‌شود. «بِنَفْسِكَ»
3- قيامت، تنها دادگاهى است كه مجرم عليه خودش حكم مى‌كند. «كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً «14»
اقْرَأْ كِتابَكَ: بخوان نامه عمل خود را. كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً:
كافى است نفس تو را امروز بر خودت محاسب، يعنى حساب خود را كن.
آدمى را محاسب نفس خود گرداند به جهت آنكه وقتى ببيند تمام اعمالش مضبوط و جزاى آن به عدل مكتوب است كه نه از ثوابش چيزى كم و نه بر عقابش چيزى زائد باشد، در آن حال اذعان و اعتراف و خضوع و تضرع نمايد، زيرا حجتى براى او و جاى انكار نباشد، و ظاهر شود بر اهل محشر كه بر او ظلم نشده.
موعظه: جان برادر، امروز دفتر اعمال خويش را در پيش نه، و نظر كن از نيك و بد چه كرده‌اى؛ و چون فرصت دارى، در تدارك احوال خود كوشش
جلد 7 - صفحه 343
نما كه فردا مجال تلافى نخواهد بود.
پدرى پسر خود را گفت: امروز هر چه كنى و هرچه به مردم گوئى و از آنها شنوى و حركات و سكنات خود را با من بگو. آن پسر تا نماز شام تمام اعمال يك روزه را باز گفت، پدر روز ديگر از پسر همين را خواست، پسر گفت:
زنهار اى پدر، هر چه خواهى رنج و زحمت بكشم اين امر را واگذار كه من طاقت ندارم. پدر گفت: تو را به اين كار وادارم تا بيدار و هشيار باشى و از موقف حساب غافل نشوى. تو را طاقت يك روز حساب دادن با پدر نيست، حساب همه عمر با حق تعالى چگونه خواهى داد؟
تفسير تبيان «1» فرمايد: چون آدمى زنده باشد، نامه عمل او باز و بر آن اعمال او را ثبت كنند، و در سكرات آن را در هم پيچند. و چون مبعوث شود باز شده به دست او دهند، گويند به او: (اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً).
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ فِي عُنُقِهِ وَ نُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ كِتاباً يَلْقاهُ مَنْشُوراً «13» اقْرَأْ كِتابَكَ كَفى بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيباً «14» مَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرى وَ ما كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّى نَبْعَثَ رَسُولاً «15»
ترجمه
و هر انسانى را ملازم نموديم با او اعمالش را در گردنش و بيرون ميآوريم براى او روز قيامت نوشته‌اى كه ميبيند آنرا گشاده
بخوان نوشته‌ات را كافى است نفس تو امروز مر تو را حساب كننده
كسيكه هدايت شد پس جز اين نيست كه هدايت ميشود بنفع خودش و كسيكه گمراه شد پس جز اين نيست كه گمراه ميگردد بضرر خودش و بر ندارد هيچ بر دارنده‌اى بار ديگرى را و نباشيم ما عذاب كننده تا بفرستيم پيغمبرى را
تفسير
- در ميان عرب معمول است كه پرواز پرنده را از جانب راست و چپ بفال نيك و بد ميگيرند و باين مناسبت طائر ميگويند و اراده اعمال خوب و بد ميكنند كه براى آدمى مقدّر شده گويا پرنده‌اى است كه از عالم غيب بسوى او پرواز ميكند خداوند ميفرمايد ما اعمال خوب و بد هر كسى را مانند طوق بگردن او كرده‌ايم كه از او جدا نميشود تا روز قيامت كه براى او مشهود ميشود بصورت نوشته‌اى گشاده در مقابل او كه بخواند و بداند كه چه كرده و چه استحقاقى دارد و چون آن نوشته صحيفه نفس او است باو گفته ميشود بخوان كتاب اعمال خود را كافى است امروز براى تو نفست كه محاسبت باشد و باين تقريب در روايت عيّاشى و قمّى ره از صادقين عليهما السّلام تصريح شده است و در مجمع و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه بنده تمام اعمالش را كه نوشته شده است بر او بياد ميآورد مانند آنكه در آنساعت بجا آورده و براى اين ميگويد اى و اى بر ما اين چه كتابى است كه هيچ عمل كوچك و بزرگى نبوده مگر آنكه در آن ثبت و ضبط شده است نفع هدايت هر كس و ضرر ضلالت او بخودش واصل ميشود و هيچ كس بعمل ديگرى معذب نميشود و بار گناه او را بدوش نميكشد بلكه در گرو عمل خود است و خداوند هيچ قومى را عذاب نفرموده مگر بعد از آنكه براى آنها پيغمبرى فرستاده و احكامى معيّن فرموده و آنها عمل ننمودند و اطاعت نكردند و عذاب بر آنها نازل شده است چون عقاب قبل از بيان عقلا قبيح است و فعل قبيح از خداوند صادر نميشود لذا در آخرت هم بر اعمالى كه دليل عقلى و شرعى بر قبح
جلد 3 صفحه 348
و حرمت آن اقامه نشده است عقاب نخواهد فرمود ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
اقرَأ كِتابَكَ كَفي بِنَفسِك‌َ اليَوم‌َ عَلَيك‌َ حَسِيباً «14»
خطاب ميرسد که بخوان و قرائت كن كتاب خود را و كفايت ميكند ترا امروز اينكه بوده باشي بر نفس خود حساب كننده اقرَأ كِتابَكَ امر اقرء ممكن است خطاب الهي برسد يا ملائكه خطاب كنند که نامه عمل خود را قرائت كن ببين چيزي بر او افزوده نكرده‌ايم از اعمال شرّ و چيزي از اعمال خير ترا اسقاط نكرده‌ايم وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً كهف آيه 48 گويا تمام اعمالش را در همين ساعت مرتكب شده كَفي بِنَفسِك‌َ اليَوم‌َ انصاف بده و خود حساب خود را رسيدگي كن عَلَيك‌َ حَسِيباً.
احتياج به اينكه ديگران رسيدگي بحساب تو كنند نيست چه اندازه خوبست انسان در دنيا رسيدگي بحساب كند اگر واجبي ترك شده تدارك كند و اگر حرامي مرتكب شده توبه و طلب استغفار كند لذا گفتند
حاسبوا انفسكم قبل ان تحاسبوا
جلد 12 - صفحه 231
چنانچه كسبه و تجّار همه روزه اگر رسيدگي بدخل و خرج و نفع و خسران كنند مراقب كارها باشند كسر نميكنند ورشكست نميشوند بلكه در كليه معاشرتها و در امور معاشيه اگر مراقب باشند بيچاره نميشوند بايد در پيشگاه احديت اقرار و اعتراف بتقصيرات خود و اينكه مستحق همه گونه عذاب است و از او طلب عفو و مغفرت كند.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 14)- در این هنگام به او گفته می‌شود: «نامه اعمالت را خودت بخوان»! (اقْرَأْ کِتابَکَ).
«کافی است که خودت امروز حسابگر خویش باشی»! (کَفی بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسِیباً). یعنی آنقدر مسائل روشن و آشکار است و شواهد و مدارک زنده که جای گفتگو نیست. و به این ترتیب چیزی نیست که بتوان آن را حاشا کرد.
در حدیثی از امام صادق علیه السّلام می‌خوانیم: «در آن روز انسان آنچه را انجام داده و در نامه عمل او ثبت است همه را به خاطر می‌آورد گویی همان ساعت آن را انجام داده است! لذا فریاد مجرمان بلند می‌شود و می‌گویند: این چه نامه‌ای است که هیچ صغیر و کبیره‌ای را فروگذار نکرده است»؟
نکات آیه
۱- خداوند، فراخوان انسانها در قیامت، به خواندن نامه عمل خویش (و نخرج له یوم القیمة کتبًا ... اقرأ کتبک)
۲- هر انسانى در قیامت، با خواندن پرونده اعمال خویش، خود حسابگر آنها خواهد بود. (اقرأ کتبک کفى بنفسک الیوم علیک حسیبًا)
۳- حساب انسان در پرونده عمل وى در قیامت، روشن و آشکار است. (کفى بنفسک الیوم علیک حسیبًا) از اینکه خداوند فرموده است: «خودت براى حسابرسى عمل خود کافى هستى» نشان مى دهد که اعمال و حسابرسى آنها روشن و آشکار است و نیاز به تبیین از سوى کسى ندارد.
۴- براى محاسبه عمل انسان در قیامت، نیازى به وکیل، دلیل، شاهد و ... نیست. (کفى بنفسک الیوم علیک حسیبًا)
روایات و احادیث
۵- «عن أبى عبدالله(ع) فى قوله: «اقرأ کتابک کفى بنفسک الیوم» قال: یذکر بالعبد جمیع ما عمل و ما کتب علیه حتى کأنه فعله تلک الساعة فلذلک قالوا: یا ویلتنا ما لهذا الکتاب لایغادر صغیرة و لا کبیرة إلاّ أحصاها»;[۱] از امام صادق(ع) در باره سخن خدا «اقرأ کتابک کفى بنفسک الیوم» روایت شده است که فرمود: همه اعمالى که بنده انجام داده و بر او نوشته شده است به یادش مى آورند; به گونه اى که گویى همان لحظه انجام داده است. پس بدین جهت گویند: یا ویلتنا ما لهذا الکتاب لایغادر صغیرة و لا کبیرة إلاّ أحصاها».
موضوعات مرتبط
- حسابرسى: گواهى در حسابرسى اخروى ۴; وضوح حسابرسى اخروى ۳; وکیل در حسابرسى اخروى ۴; ویژگیهاى حسابرسى اخروى ۴
- خدا: دعوتهاى خدا ۱
- عمل: حسابرسى اخروى عمل ۴; حسابرسى عمل ۲
- قیامت: حسابرسى در قیامت ۲
- نامه عمل: جامعیت نامه عمل ۵; قرائت نامه عمل ۱، ۲; نامه عمل در قیامت ۱، ۳، ۵; وضوح نامه عمل ۳
منابع
- ↑ تفسیرعیاشى، ج ۲، ص ۲۸۴، ح ۳۳; نورالثقلین، ج ۳، ص ۱۴۴، ح ۱۰۷.
