المؤمنون ٢٨
ترجمه
| المؤمنون ٢٧ | آیه ٢٨ | المؤمنون ٢٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«إسْتَوَیْتَ»: استقرار یافتی و جای گرفتی.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۳ - ۵۴، سوره مؤ منون
- اشاره به عقيده بت پرستان درباره عبادت آلهه و معناى خطاب نوح عليه السلام به قوم خود: ((اعبدوا الله ...))
- افترائات و احتجاجات قوم نوح عليه السّلام در مقام انكار رسالت آنحضرت .
- و دورى گزيدن از قوم خود كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم به عذاب شده بودند
- اشراف و بزرگان قوم نوح عامه مردم را عليه پيامبراشان مى شورانند.
- نزول عذاب الهى و آغاز آن با صيحه اى آسمانى
- يادآورى سنت الهى : هدايت امم با ارسال رسل ، تكذيب امتها آنان را و عذاب الهى و...
- اشاره اى به رسالت موسى و هارون
- خطابى از خداوند به عموم پيامبران
- بحث روايتى (روايتى در ذيل برخى آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - روى آوردن به حمد و ستایش الهى، پس از استقرار در کشتى، رهنمود خداوند به نوح(ع) (فإذا استویت ... فقل الحمد للّه) «إستواء» (مصدر «استویت») به معناى قرار گرفتن و استقرار یافتن است.
۲ - استقرار نوح(ع) و مؤمنان همراه او در کشتى، پس از جاى دادن حیوانات و خاندانش در آن (فاسلک فیها من کلِّ زوجین اثنین و أهلک ... فإذا استویت أنت و من معک على الفلک) از تفریع عبارت «فإذا استویت» بر آیه قبل، استفاده مى شود که حضرت نوح(ع) نخست حیوانات و خاندانش را در کشتى جاى داد و آن گاه خود و یارانش بر آن سوار شدند.
۳ - داخل کشتى نوح، محل استقرار حیوانات و خاندان وى و عرشه آن محل استقرار او و پیروانش بود. (فاسلک فیها ... و أهلک فإذا استویت أنت ... على الفلک) برداشت یاد شده، با توجه به عبارت هاى «اسلک فیها» (در کشتى وارد کن) و «إذا استویت... على الفلک» (هرگاه تو... بر کشتى استقرار یافتى)، به دست آمده است.
۴ - نجات نوح(ع) و خاندان و همراهان او از شر ستمگران، به اراده خداوند (فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین)
۵ - لزوم حمد و ستایش خدا و سپاس گزارى به درگاه او، پس از رهایى از مشکلات (فإذا استویت ... فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین) با توجه به این که ستایش خدا، پس از رهایى از مشکلات، به منظور سپاس گزارى به درگاه او انجام مى گیرد، گفتن «الحمد للّه» (ستایش از آن خدا است) دربردارنده شکر و سپاس گزارى نیز مى باشد.
۶ - حضور مؤمنان در بین کافران و ظالمان، بلایى سخت و رهایى از آن لطفى بزرگ و الهى (فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین)
۷ - نقش بارز و محورى نوح(ع)، در مدیریت نظام مادى و معنوى مؤمنان قوم خویش (اصنع الفلک ... فاسلک فیها... فإذا استویت ... فقل الحمد للّه) برداشت فوق، با توجه به این نکته است که: در جریان ساختن کشتى و سوار شدن و استقرار در آن، تنها حضرت نوح(ع) مورد خطاب الهى است و قوم او طفیلى اویند.
۸ - همه ستایش ها، از آنِ خداوند است. (فقل الحمد للّه) «ال» در «الحمد للّه» جنسیه و مفید استغراق مى باشد; یعنى: «کلّ حمد للّه».
۹ - خدا، سرچشمه همه کمال ها و زیبایى ها است. (فقل الحمد للّه) ستایش در برابر کمال ها و زیبایى ها انجام مى گیرد و به مقتضاى «الحمد للّه» (همه ستایش ها از آن خدا است)، نتیجه مى گیریم که خدا، منشأ همه کمالات و زیبایى ها مى باشد.
۱۰ - قوم نوح، مردمى ظالم و ستم پیشه بودند. (فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین)
۱۱ - نوح(ع) و یارانش، گرفتار ظلم و بیدادگرى قوم خویش (فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین)
۱۲ - گرفتار شدن به خشم و قهر الهى، فرجام کار ستم پیشگان (فقل الحمد للّه الذى نجّ-نا من القوم الظلمین)
۱۳ - شدت خشم الهى، نسبت به قوم ستم پیشه نوح (و لاتخطبنى فى الذین ظلموا ... فإذا استویت ... فقل الحمد للّه)
موضوعات مرتبط
- حمد: اهمیت حمد خدا ۵; حمد خدا ۱، ۸
- خدا: آثار اراده خدا ۴; اختصاصات خدا ۸; توصیه هاى خدا ۱; مراتب غضب خدا ۱۳; مراتب لطف خدا ۶; نقش خدا ۹
- دارالکفر: نجات از دارالکفر ۶
- زیبایى: منشأ زیبایى ۹
- سختى: نجات از سختى ۵
- شکر: اهمیت شکر خدا ۵
- ظالمان: فرجام ظالمان ۱۲; مغضوبیت ظالمان ۱۲; نجات از ظالمان ۴
- ظلم: نجات از ظلم ۶
- قوم نوح: تاریخ قوم نوح ۱۳; ظلم قوم نوح ۱۰، ۱۱، ۱۳; مؤمنان قوم نوح ۷; مغضوبیت قوم نوح ۱۳
- کمال: منشأ کمال ۹
- مؤمنان: مؤمنان در جوامع ظالم ۶; مؤمنان در دارالکفر ۶; مشکلات مؤمنان ۶; نجات مؤمنان ۶
- مغضوبان خدا ۱۲، ۱۳:
- نوح(ع) : توصیه به نوح(ع) ۱; حیوانات در کشتى نوح(ع) ۲; رهبرى نوح(ع) ۷; ظلم به پیروان نوح(ع) ۱۱; ظلم به نوح(ع) ۱۱; قصه نوح(ع) ۲، ۱۱; مکان حیوانات در کشتى نوح(ع) ۳; مکان نوح(ع) در کشتى ۳; مکان همسفران نوح(ع) در کشتى ۳; منشأ نجات خانواده نوح(ع) ۴; منشأ نجات نوح(ع) ۴; منشأ نجات همسفران نوح(ع) ۴; نقش اجتماعى نوح(ع) ۷; نوح(ع) در کشتى ۱; همسفران نوح(ع) ۲
