الواقعة ٣٠
از الکتاب
ترجمه
الواقعة ٢٩ | آیه ٣٠ | الواقعة ٣١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«ظِلٍّ»: سایه فراخ. «مَمْدُودٍ»: کشیده و گسترده. غرض این است که بهشتیان دائماً در سایههای مطبوع و روحافزای دائم و همیشگی بسر میبرند و از رنج گرما در امانند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۱ - ۵۶، سوره واقعه
- موارد استعمال كلمه ((قرب )) و معناى تقرب به خدا و اينكه مقربون بلند مرتبه ترينطبقات اهل سعادتند
- مراد از اولين و آخرين در آيه : ((ثلة من الاولين وقليل من الاخرين )) و وصف نعمتهاى بهشتى مقربان از ايشان
- وصف نعم بهشتى اصحاب اليمين
- دسته سوم (اصحاب الشمال ) و بيان وصعيت آنها در قيامت
- مقصود از ((اتراف )) در تعليل استقرار اصحابشمال در عذاب به اينكه آنان مترف بودند
- اقوال مختلف درباره مقصود از ((حنث عظيم )) كه اصحابشمال بر آن اصرار مى ورزيدند
- پاسخ خداوند به استبعاد معاد مشركين و بيانحال و وضعشان در قيامت
- توضيحى راجع به روايتى كه بر نسخ آيه : ((ثلة من الاولين وقليل من الاخرين )) با آيه : ((ثلة من الاولين و ثلة من الاخرين )) دلالت دارد
- رواياتى در ذيل آيات مربوط به بهشت و نعمت هاى بهشتى
نکات آیه
۱ - بهشت اصحاب الیمین، داراى سایه اى پایدار و زایل نشدنى (و ظلّ ممدود) «ممدود»; یعنى، کشیده شده. مفسران عبارت «ظلّ ممدود» را به سایه دائم و همیشگى تفسیر کرده اند.
۲ - اصحاب الیمین، همواره در هواى مطبوع بهشت قرار داشته و از گزند گرماى خورشید در امان خواهند بود. (و ظلّ ممدود) «ظلّ» عطف بر «سدر» و خبر براى مبتداى محذوف است. تقدیر آن «و هم فى ظلّ ممدود» مى باشد. گفتنى است که تعبیر بالا، کنایه از مطبوع بودن هواى بهشت است.
موضوعات مرتبط
- اصحاب یمین: اصحاب یمین در بهشت ۱، ۲
- بهشت: جاودانگى سایه هاى بهشت ۱; نعمتهاى بهشت ۲; هواى مطبوع بهشت ۲