الذاريات ٥٤

فَتَوَلَ‌ عَنْهُمْ‌ فَمَا أَنْتَ‌ بِمَلُومٍ‌

ترجمه

حال که چنین است از آنها روی بگردان که هرگز در خور ملامت نخواهی بود؛

|پس از آنها روى بگردان كه تو مورد ملامت نخواهى بود

پس، از آنان روى بگردان، كه تو در خور نكوهش نيستى.

پس (تو هم ای رسول ما) از این مردم کافر روی بگردان که (اتمام حجّت کردی و) دیگر هیچ در خور نکوهش و ملامت نیستی.

بنابراین از این سبک مغزان باطل گو، روی برگردان [که تو اتمام حجت کردی] و شایسته سرزنش نیستی؛

پس، از آنها رويگردان شو. كس تو را ملامت نخواهد كرد.

پس، از آنان روی بگردان که تو سزاوار سرزنش نیستی‌

پس، از آنان روى گردان، كه در خور سرزنش نيستى- زيرا تكليف خود را انجام داده‌اى-.

از ستیزه‌ی با آنان روی بگردان، چون تو سرزنش نمیگردی (که چرا ایشان ایمان نمی‌آورند).

پس، از آنان روی بگردان، پس تو در خور سرزنش نیستی.

پس روی برتاب از ایشان که نیستی تو نکوهیده‌

الذاريات ٥٣	آیه ٥٤	الذاريات ٥٥
سوره : سوره الذاريات نزول : ٤ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَوَلَّ عَنْهُمْ»: از ستیزه با آنان روی بگردان، چرا که ایشان متکبر و ستیزه‌جویند «مَلُومٍ»: لومه شده. سزاوار سرزنش.

تفسیر

• آيات ۵۲ - ۶۰ سوره ذاريات
• طغيان و استكبار، علت مشترك تكذيب اقوام مكذب بوده است
• برسى مفاد آيه ((و ما خلقت الجن و الاءنس الا ليعبدون )) و توضيحاتى درباره اينكه غرض از خلقت انس و جن عبادت خداست
• بيان اينكه الف و لام در ((الجن و الانس )) الف و لام جنس ، و لام در ((ليعبدون )) لامغرض است
• احتمال اينكه مراد از عبارت عبادت تكوينى باشد نه دينى ، و يا اينكه مراد صلاحيت واستعداد عبادت باشد احتمالاتى ضعيف است
• حق در مطلب در مراد از عبادت
• معناى اينكه فرمود: ((ما اريد منهم من رزق و ما اريد ان يطمعون ))
• (روايتى در ذيل آيه : ((فذكر فان الذكرى تنفع المؤ منين )) و آيه : ((و ما خلقت الجن والانس الا ليعبدون )) و درباره طلب روزى )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - سلب مسؤولیت از پیامبر(ص)، در مورد تبلیغ و هدایت کافران طغیانگر (بل هم قوم طاغون . فتولّ عنهم)

۲ - پیامبر(ص)، موظف به اتمام حجت بر کافران، و نه مجبور ساختن آنان به پذیرش دین (فتولّ عنهم) «فاء» مى رساند که علت سلب مسؤولیت از پیامبر(ص) این است که بر کافران حجت تمام گشته و آنان از سر طغیان کفر مىورزند و نه به خاطر نادانى.

۳ - سرزنش نشدن پیامبر(ص)، بر روى گردانى از کافران لجوج (فتولّ عنهم فما أنت بملوم)

۴ - احساس مسؤولیت شدید پیامبر(ص)، براى هدایت مردم، حتى دشمنان لجوج خویش (فتولّ عنهم فما أنت بملوم) تأکید «فما أنت بملوم» پس از ترخیص «فتولّ عنهم» شدت احساس مسؤولیت پیامبر(ص) را در کار خویش مى رساند.

۵ - ملامت مبلغان دینى از سوى خداوند، در صورت کوتاهى در هدایت خلق * (فما أنت بملوم) با توجه به مفهوم «فما أنت بملوم» روى گردانى رهبران الهى، از هدایت کافران، در همه جا مجاز نیست و در صورتى که بى اذن الهى ترک تکلیف کنند، مورد ملامت خواهند بود.

موضوعات مرتبط

• انسان: آثار تقصیر در هدایت انسان ها ۵; هدایت انسان ها ۴
• خدا: سرزنشهاى خدا ۵
• دین: نفى اکراه در دین ۲
• طغیانگران: هدایت طغیانگران ۱
• کافران: اتمام حجت بر کافران ۲; اعراض از کافران ۳; هدایت کافران ۱
• مبلغان: سرزنش مبلغان ۵
• محمد(ص): اتمام حجت محمد(ص) ۲; اعراض محمد(ص) ۳; رد سرزنش محمد(ص) ۳; محدوده رسالت محمد(ص) ۲; محدوده مسؤولیت محمد(ص) ۱; مسؤولیت پذیرى محمد(ص) ۴; هدایت دشمنان محمد(ص) ۴; هدایتگرى محمد(ص) ۱، ۴