ص ٨٧
ترجمه
| ص ٨٦ | آیه ٨٧ | ص ٨٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«إِنْ هُوَ ...»: (نگا: یوسف / یس / ، قلم / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۶۵ - ۸۸ ص
- تقرير احتجاجات متعدد بر وحدانيت خداى تعالى كه آيه :قل انما انا منذر و ما من اله الا الله ... متضمن است
- توضيح درباره ارتباط آيه : اذقال ربك للملئكة انى خالق بشرا من طين باقبل
- وجه تسميه انسان به بشر و بيان مبداء خلقت انسان
- وجه اينكه فرمود آدم را با دو دستم آفريدم
- معناى جمله : استكبرت ام كنت من العالين كه استفهام توبيخى از ابليس درباره سجدهنكردنش براى آدم است
- اشاره به اينكه عين خواسته ابليس فانظرنى الى يوم يبعثون اجابت نشده و او الى وقتاليوم المعلوم مهلت داده شده
- مبداء ارتكاب معاصى ، انكار مالكيت مطلقه خدا و حكمت او است
- قضاء الهى درباره ابليس و پيروان او
- قرآن ذكرى است جهانى و اخبار آن اختصاص به زمان معين ندارد
- رواياتى درباره مخاصمه ملا اعلى ، استكبار ابليس و اباء او از سجده بر آدم ، و اوصافمتكلفين
نکات آیه
۱ - قرآن، عامل یادآورى دانستنى هاى فراموش شده و بیدارگر فطرت خفته انسان ها است. (إن هو إلاّ ذکر) ضمیر «هو» به قرآن بازمى گردد و «ذکر» به معناى استحضار و یادآورى اندوخته ها و دانستنى ها است. توصیف قرآن به «ذکر» مى تواند به این خاطر باشد که این کتاب، یادآور دانستنى هایى است که فراموش شده است و یا بیدارگر فطرت خفته انسانى مى باشد که از دانستنى هاى فطرى خود غفلت ورزیده است.
۲ - قرآن، کتاب جهانى و فراملیتى (إن هو إلاّ ذکر للعلمین)
۳ - قرآن، کتابى هماهنگ و سازگار با فطرت، نیازها و خواسته هاى گوناگون بشر (إن هو إلاّ ذکر للعلمین) با توجه به جهانى و فراملیتى بودن قرآن، مى توان برداشت یاد شده را به دست آورد.
۴ - قرآن، کتاب آسمانى جن و انس و مایه یاد و بیدارى آنان (إن هو إلاّ ذکر للعلمین) عالم (مفرد «عالمین») است و به مجموعه ودسته اى از موجودات گفته مى شود. بنابراین «العالمین»; یعنى، همه موجودات به لحاظ مجموعه ها و دسته ها. بنابر دیدگاه بسیارى از مفسران، مقصود از آن مى تواند علاوه بر انسان ها جن هم باشد، چنان که در آیه نخست سوره «جن» آمده است (فقالوا إنّا سمعنا قرآناً عجباً . یهدى إلى الرشد فآمنّا به...).
۵ - جهان آفرینش، متشکل از عالم هاى متعدد (للعلمین) با توجه به جمع بودن کلمه «العالمین» برداشت یاد شده استفاده مى شود.
۶ - انسان، بدون بهره مند شدن از تعالیم قرآن، در معرض انواع غفلت ها و نسیان ها است. (إن هو إلاّ ذکر للعلمین) با توجه به ذکر بودن و مایه یاد و بیدارى بودن قرآن براى انسان ها، برداشت یاد شده قابل استفاده است.
موضوعات مرتبط
- آفرینش: تعدد عوالم آفرینش ۵
- انسان: تأمین نیازهاى انسان ۳; عوامل تنبه انسان ها ۴
- تذکر: عوامل تذکر ۱، ۴
- جن: عوامل تنبه جن ۴
- غفلت: زمینه غفلت ۶
- فطرت: عوامل تنبه فطرت ۱
- قرآن: جهان شمولى قرآن ۲; نقش قرآن ۱، ۶; وحیانیت قرآن ۴; ویژگیهاى قرآن ۲، ۳، ۴; هماهنگى قرآن با فطرت ۳
