طه ٢٩
ترجمه
| طه ٢٨ | آیه ٢٩ | طه ٣٠ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وَزِیراً»: یاور. معاون. پشتیبان و تکیه‌گاه.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۸ سوره طه
- بيان آياتى كه چگونگى برگزيدن موسى (عليه السلام ) به رسالت و ماءمور شدنش در كوه طور به دعوت فرعون را حكايت مى كنند
- توضيحى در مورد تكلم خدا با موسى (عليه السلام )
- بيان عدم منافات وجود واسطه در تكلم ، با صدق تكلم خدا با موسى
- شرح خطاب خداى تعالى به موسى (عليه السلام ): ((اننى انا الله لا اله الا انافاعبدنى ...((
- وجوه عديده اى كه در ذيل جمله : ((واقم الصلوة الذكرى (( گفته اند
- مقصود از اينكه درباره قيامت فرمود: ((اكاد اخفيها- نزديكست پنهانش بدارم ((
- آغاز وحى رسالت موسس (عليه السلام ) با استفهام : ((ما تلك بيمينك يا موسى (( واشاره به وجه رد و بدل شدن سؤ ال و جواب درباره عصا
- وجه پرگوئى موسى (ع ) در پاسخ خداوند
- شرح و توضيح درخواست هاى موسى (عليه السلام ) از خداوند بعد از ماءموريت به رسالت (قال رب اشرح لى صدرى ...)
- معناى كلمه (وزير) و بيان علت درخواست موسى از خداوند كه برادرش را وزير قرار دهد.
- مقصود از ذكر و تسبيح خدا در (كى نسخبك كثيرا و نذكرك كثيرا)
- استجابت ادعيه موسى (عليه السلام ) و تذكار منت پيشين خدا بر او در ماجراى زاده شدن وپرورش يافتنش در دامان دشمن
- يادآورى منت ها و تفضلات ديگر خدا به موسى (عليه السلام ) در نجات يافتن از مصر وازدواج با دختر شعيب و اقامت در مدين و...
- مراد از فتنه در (و فتناك فتونا) و وجه موسى را منت شمرده است
- مراد از جمله : ((واصطنعتك لنفسى (( در خطاب خداوند به موسى (عليه السلام )
- بيان اينكه اظهار اميد در كلام خدا(در مانند جمله :((لعله يتذكر او يخشى (() قائم به مقام محلوره است
- و رد سخنى از فخر رازى درباره سر ارسال موسى (عليه السلام ) به سوى فرعون باعلم به ايمان نياوردن او
- اشاره به وجه اينكه موسى و هارون از عقاب و طغيان فرعون اظهار نگرانى كردند
- نكات و دقائقى كه در اوامر خداوند به موسى و هارون درباره رفتن نزد فرعون و دعوت او به كار رفته است
- بحث روايتى
- دعاى پيامبر (ص ) درباره اميرالمؤ منين مشابه دعاى موسى (ع ) در درخواست وزارت ومشاركت هارون
- رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است .
- روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع )
نکات آیه
۱ - موسى(ع) براى انجام رسالت الهى خویش در ارشاد و هدایت فرعون، به داشتن وزیر و معاون احساس نیاز مى کرد. (واجعل لى وزیرًا) «وزیر» به کسى گفته مى شود که کارهاى سنگین و مسؤولیت هاى فرمانده خود را به عهده گیرد (مفردات راغب).
۲ - موسى(ع) از خداوند، خواهان تعیین وزیر و معاونى از خاندانش شد. (واجعل لى وزیرًا من أهلى)
۳ - معاون مدیران و رهبران، باید مورد اعتماد آنان باشد. (واجعل لى وزیرًا من أهلى) تکیه موسى(ع) بر این که وزیر از خاندان او باشد - به قرینه «إنّک کنت بنا بصیراً» در آیات بعد - به خاطر شناخت او از شایستگى خاندانش براى احراز این مقام بود.
۴ - تعیین وزیر و معاون براى پیامبران باید به اذن و نصب خداوند باشد. (واجل لى وزیرًا من أهلى) درخواست موسى(ع) از خداوند براى «جعل وزیر»، حکایت از آن دارد که اگر بنا شد پیامبران معاون و وزیرى داشته باشند، باید به اذن پروردگار و جعل او باشد.
۵ - در بین اعضاى خانواده موسى(ع) براى همگامى با او در ابلاغ رسالت هاى الهى، افرادى شایسته اى وجود داشتند. (واجعل لى وزیرًا من أهلى) موسى(ع) در خواسته خود ابتدا نام هارون را ذکر نکرد، بلکه به صورت کلى وزیرى خواست که از خاندان او باشد، این بیان نشان مى دهد که او افراد دیگرى را نیز در بین خاندان خویش، شایسته آن کار مى دید وگرنه از همان ابتدا نام هارون را در خواسته خود ذکر مى کرد.
موضوعات مرتبط
- انبیا: منشأ انتصاب وزراى انبیا ۴
- خدا: نقش اذن خدا ۴
- فرعون: هدایت فرعون ۱
- معاون: اعتماد به معاون ۳
- موسى(ع): خاندان موسى(ع) ۲; دعاى موسى(ع) ۲; فضایل خانواده موسى(ع) ۵; نیازهاى موسى(ع) ۱; وزیر موسى(ع) ۱، ۲; هدایتگرى موسى(ع) ۱
- وزیر: اعتماد به وزیر ۳; شرایط وزیر ۳
