الكهف ٢٧
ترجمه
الكهف ٢٦ | آیه ٢٧ | الكهف ٢٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مُبَدِّلَ»: تغییر دهنده. تبدیل کننده. «لا مُبَدِّلَ لِکَلِمَاتِهِ»: هیچ کس و هیچچیزی سخنان خدا را نمیتواند دگرگون کند. احکام قرآن، چون کلام یزدان است، بر اثر کشفیات فنون و پیشرفتهای علوم، دستخوش بطلان و مغلوب زمان نمیشود. «مُلْتَحَداً»: پناهگاه. ملجأ. محلّی که انسان خویشتن را در آن متحصن کند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۲۷ - ۳۱ سوره كهف
- مفاد كلى اين آيات وربط آنها با آيات قبل
- وظيفه پيامبر (ص ) تلاوت آيات وتبليغ وحى است وجز خدا مرجعى ندارد
- معناى ((صبر(( و((وجه (( ومراد از ((اراده وطلب وجه خدا((
- گفتار ديگران در معناى ((وجه (( و((دعاى صبح وشام (( در آيه شريف
- بيان عدم دلالت جمله : ((لاتطع من اغفلنا قلبه (( بر جبر وعدم منافات جبر مجازاتىناشى از اختيار، با اختيار
- اى پيامبر! حق را بگوواز ايمان نياوردن مردم تاءسف مخور كه ظالمان را آتش ومؤ منان صالح العمل را پاداش است
- بحث روايتى
- رواياتى درباره تقاضاى مشركين از پيامبر مبنى بر دور ساختن افراد فقير از خود،ورواياتى ديگر در ذيل آيات گذشته
نکات آیه
۱- تلاوت آیات قرآن، رسالتى الهى برعهده پیامبر(ص) بود. (واتل ما أُحى إلیک من کتاب ربّک)
۲- رساندن پیام وحى به گوش مردم، از وظایف رهبران الهى است. (واتل ما أُحى إلیک من کتاب ربّک)
۳- قرآن کتابى وحى شده به پیامبر(ص) از جانب خداوند است. (واتل ما أُحى إلیک من کتاب ربّک) حرف «من» در «من کتاب ربک» براى تبیین است و گویاى این که آنچه وحى شده است، همان کتاب خدا است.
۴- قرآن، جلوه ربوبیّت خداوند و براى پیشبرد رسالت پیامبر(ص) است. (کتاب ربّک) کلمه «ربّ» در «ربّک»، گویاى این است که قرآن، مایه تربیت و رشد آن حضرت در مسیر ابلاغ پیام الهى است و چون خداوند، مربى پیامبر(ص) است، آن را به وى عطا کرده است.
۵- «کتاب پروردگار»، عنوانى براى قرآن در عصر پیامبر(ص) بود. (کتاب ربّک)
۶- آیات قرآن، برگرفته از گنجینه اى مکتوب و مدون نزد پروردگار است. (واتل ما أُحى إلیک من کتاب ربّک) چنان چه «من» در «من کتاب ربّک» نَشْویه باشد، مراد از «کتاب» منبعى خواهد بود که آیات قرآن از آن سرچشمه گرفته است. جمله «لامبدل لکلماته» که بر تغییرناپذیر بودن کلمات کتاب دلالت دارد، این احتمال را تقویت مى کند.
۷- رهنمودهاى قرآن، تنها تعالیم شایسته براى پذیرش و اطاعت است. (واتل ما أُحى إلیک من کتاب ربّک) فعل «اتل» مى تواند از مصدر «تلاوة» به معناى قرائت باشد و ممکن است مصدر آن «تلو» به معناى تبعیت در نظر گرفته شود. برداشت بالا، براساس معناى دوم است. مقابله «اتل» - در این آیه - با «لاتطع» - در آیه بعد - این احتمال را تقویت کرده و بر حصر نیز دلالت دارد.
۸- بها ندادن به آراى دیگران در سرگذشت اصحاب کهف، رهنمود خداوند به پیامبرش(ص) بود. (قل اللّه أعلم بما لبثوا ... واتل ما أُحى إلیک من کتاب ربّک) نکته یاد شده، بدان احتمال است که رهنمود الهى به تلاوت آیات وحى، در بردارنده این مفهوم باشد که سخن غیر وحى، از اتقان کافى برخوردار نیست و در جریانى تاریخى، مانند جریان اصحاب کهف، مطمئن ترین منبع، وحى است.
۹- قرآن و سخن هاى خداوند، ایمن از دستبرد دیگران و مصون از هرگونه تحریف است. (واتل ما أُحى إلیک ... لامبدّل لکلمته) ضمیر در «کلماته» به «ربّ» برمى گردد و مصداق مورد نظر براى «کلمات» - به قرینه صدر آیه - آیات قرآن است.
۱۰- ناتوانى همگان از دگرگون ساختن قرآن و سخنان خداوند، دلیل شایستگى آن براى پذیرش و اطاعت است. (واتل ما أُحى إلیک ... لامبدّل لکلمته)
۱۱- علم مطلق خداوند، اساس ثبات و تغییرناپذیرى کلمات او است. (له غیب السموت و الأرض ... لامبدّل لکلمته)
۱۲- ثبات و جاودانى و مصونیت از تحریف، ملاک ارزشمندى پیام وحى و مقتضى تلاوت و ابلاغ آن است. (واتل ما أُحى إلیک ... لامبدّل لکلمته)
۱۳- خداوند، تنها ملجأ و پناه آدمیان است. (و لن تجد من دونه ملتحدًا) «التحاد» یعنى «به سوى چیزى عدول کردن و به آن پناه آوردن» و «ملتحد» - به قرینه مقام - مکانى است که شخص خائف، به سوى آن راه خود را کج کند تا در پناه آن محفوظ بماند.
۱۴- پیامبر(ص) و رهبران الهى، در شناخت حقایق تاریخى و معرفتى، نباید به راهى جز وحى الهى، اعتماد کنند. (واتل ما أُحى إلیک ... و لن تجد من دونه ملتحدًا)
۱۵- توجیه ناپذیرى و نادرستى اعتماد بر غیر خدا براى شناخت حقایق، مقتضى روى آوردن به تلاوت وحى الهى و پیروى از آن است. (واتل ما أُحى إلیک ... و لن تجد من دونه ملتحدًا)
موضوعات مرتبط
- اصحاب کهف: آگاهى از قصه اصحاب کهف ۸
- اطاعت: اطاعت از قرآن ۷
- اعتماد: بى منطقى اعتماد به غیرخدا ۱۵
- انسان: پناهگاه انسان ۱۳
- ایمان: ایمان به قرآن ۷; دلایل ایمان به قرآن ۱۰
- تاریخ: منابع تاریخ ۱۴
- خدا: آثار علم خدا ۱۱; اختصاصات خدا ۱۳; التجا به خدا ۱۳; توصیه هاى خدا ۸; عوامل مصونیت کلمات خدا ۱۱; کتاب خدا ۵; نشانه هاى ربوبیت خدا۴
- رهبران دینى: مسؤولیت رهبران دینى ۲، ۱۴
- شناخت: منابع شناخت ۱۴، ۱۵
- قرآن: آثار مصونیت قرآن ۱۰; تحریف قرآن ۹; تلاوت قرآن ۱; زمینه تلاوت قرآن ۱۵; مصونیت قرآن ۹; منشأ قرآن ۶; نامهاى قرآن ۵; نقش قرآن ۴; وحیانیت قرآن ۳; ویژگیهاى قرآن ۷
- کتب آسمانى ۳:
- محمد(ص): توصیه به محمد(ص) ۸; رسالت محمد(ص) ۱، ۴; مسؤولیت محمد(ص) ۱۴; وحى به محمد(ص) ۳
- موجودات: عجز موجودات ۱۰
- وحى: آثار مصونیت وحى ۱۲; تبلیغ وحى ۲; زمینه ابلاغ وحى ۱۲; زمینه پیروى از وحى ۱۵; ملاک ارزش وحى ۱۲; نقش وحى ۱۴