روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۱۲۰

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم

عنه عن الحسين بن النضر عن القاسم بن سليمان عن ابي مريم الانصاري عن جابر عن ابي جعفر ع قال سمعته يقول :

وَقَعَ‏ مُصْحَفٌ‏ فِي اَلْبَحْرِ فَوَجَدُوهُ وَ قَدْ ذَهَبَ مَا فِيهِ إِلاَّ هَذِهِ اَلْآيَةَ أَلاََ إِلَى اَللََّهِ تَصِيرُ اَلْأُمُورُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۴۷۳

از جابر، از امام باقر (ع) گويد: شنيدمش مى‏فرمود: مصحفى به دريا افتاد و او را به دست آورند و همه نوشته‏هاى آن رفته بود جز اين آيه (۵۳ سوره شورى): «أَلا إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ» «هلا هر كارى را بازگشت به سوى خدا است».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۴۲

جابر گويد: از حضرت باقر عليه السّلام شنيدم كه فرمود: قرآنى در دريا افتاد و آن را بدست آوردند و ديدند كه تمام نوشته‏هاى آن رفته است جز اين آيه: «أَلا إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ»- (سوره شورى آيه ۵۳).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۷۹

از او، از حسين بن نضر، از قاسم بن سليمان، از ابو مريم انصارى، از جابر، از امام محمد باقر عليه السلام روايت است كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى‏فرمود: «قرآنى در دريا افتاد. پس آن را يافتند و ديدند كه آنچه در آن بوده، رفته و ضايع شده، مگر اين آيه: «أَلا إِلَى اللَّهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ» «۱»؛ يعنى: بدان و آگاه باش! كه به سوى خدا باز مى‏گردد همه امرها و كارها». ( ۱). شورا، ۵۳.