روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۸۴۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن الحسين بن سعيد عن محمد بن الفضيل قال :

كَتَبْتُ إِلَى‏ أَبِي جَعْفَرٍ اَلثَّانِي ع‏ أَسْأَلُهُ أَنْ يُعَلِّمَنِي دُعَاءً فَكَتَبَ إِلَيَّ تَقُولُ إِذَا أَصْبَحْتَ وَ أَمْسَيْتَ اَللَّهُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبِّيَ اَلرَّحْمَنُ اَلرَّحِيمُ لاَ أُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً وَ إِنْ زِدْتَ عَلَى ذَلِكَ‏ فَهُوَ خَيْرٌ ثُمَّ تَدْعُو بِمَا بَدَا لَكَ فِي حَاجَتِكَ فَهُوَ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ بِإِذْنِ اَللَّهِ تَعَالَى يَفْعَلُ اَللََّهُ مََا يَشََاءُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۰۱

از محمد بن فضيل گويد: به امام جواد (ع) نوشتم و خواستم كه دعائى به من بياموزد، در پاسخم نوشت: هر گاه صبح‏ كنى يا شب كنى بگو: اللَّه اللَّه اللَّه ربى الرحمن الرحيم لا اشرك به شيئاً . و اگر بر آن افزائى بهتر است سپس دعا كنى بهر آنچه تو را پيش آيد از حاجت خود كه آن براى هر چيزى نافع است به اذن خدا تعالى كه مى‏كند هر چه خواهد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۰۸

محمد بن فضيل گويد: بحضرت جواد عليه السلام نوشتم و درخواست كردم كه دعائى بمن بياموزد؟ پس آن حضرت بمن نوشت: چون صبح كنى و شام كنى بگو: «اللَّه اللَّه اللَّه ربى الرحمن الرحيم لا اشرك به شيئا» و اگر بر آن بيفزائى نيك است (يا بهتر است) سپس بآنچه خواهى از حاجت خود دعا كن، زيرا كه اين دعا باذن خداى تعالى براى هر چيز سود دهد، و خدا هر چه خواهد همان كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۴۵

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از حسين بن سعيد، از محمد بن فضيل روايت كرده است كه گفت: به امام محمدتقى عليه السلام نوشتم و از آن حضرت سؤال مى‏كردم كه دعايى را به من تعليم فرمايد؛ پس به من نوشت كه: «چون صبح و شام كنى، مى‏گويى كه: اللَّهُ اللَّهُ اللَّهُ رَبِّيَ الرَّحْمنُ الرَّحِيمُ، لَاأُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً؛ «خدا، خدا، خدا، پروردگار من است كه بخشنده است و مهربان. شريك نمى‏سازم با او چيزى»، و اگر بر اين زياد كنى، خوب يا خوب‏تر است. بعد از آن، دعا مى‏كنى آن‏چه از برايت در حاجتت ظاهر شده، كه همين از براى هر چيزى هست به اذن خداى- تعالى-، و خدا آن‏چه خواهد، مى‏كند».