نتایج جستجو

علمنا من بنى اسرائیل...; از امیرالمؤمنین(ع) روایت شده است: قضا بر چهار وجه است: ... وجه چهارم قضا به معناى علم است و آن سخن خداست: «و قضینا إلى بنى اسرائیل

در غزوه بدر ۱، ۵ ; پیروزى مسلمانان در غزوه بدر ۶ ; مجاهدان غزوه بدر ۱، ۲ قضا و قدر:۶ کیفر: بیخبیان ۳ گناهان: کبیره ۷ مجاهدان: مسؤولیت مجاهدان ۷ محمد(ص):

معلوم بدارد؛ و آنچه در روز (اُحد هنگام) مقابله دو صف کارزار به شما رسید به قضا و مشیّت نافذ خدا بود (تا آنکه بیازماید اهل ایمان را) و تا معلوم کند چه کسانی

یاد آوردى، اگر مى دانى با انجام نماز قضا براى به جا آوردن نماز واجب در وقت خود فرصت باقى مى ماند، پس ابتدا نماز قضا را به جا آور، چون خداى عزّوجلّ مى فرماید:

۴، ۷، ۱۲ ۲، ۳ غزوه بدر:۱۲ پیروزى غزوه بدر ۱۲ ۴ ; کافران در غزوه بدر ۱۲ ۲ قضا و قدر:۹ کافران:۲ شکست کافران ۲ ۲ مجاهدان: احد ۵ محمد (ص):۷ مسلمانان:۲ اندوه

گویاى این معناست که: باید روزه هایى که به عنوان قضا گرفته مى شود، شمارش شود. هدف از ضرورت شمارش روزه هاى قضا تطابق تعداد آنها با تعداد روزه هایى است که از

کس که به خدا ایمان داشته باشد، خدا دل او را (به ثبات و آرامش، و خوشنودی به قضا و قدر الهی می‌رساند و) رهنمود می‌گرداند، و خداوند از هر چیزی کاملاً آگاه است

ذكر شده است و تشريع حكم قضا براى تكميل صيام ايام رمضان است كه آنچه از عدد ايام در آن ماه افطار نموديد در خارج رمضان از ايام سال قضا كنيد و لتكملوا بتشديد

خدا نفرموده «فَلا جُناحَ عَلَيْهِ آنْ يَطَوَّفَ بِهِما» فرمود: آن در عمره قضا بود (بعد از حديبيّه)كه رسول خدا شرط كرد بتها را از صفا و مروه بردارند مردى

فال بد خارج شود از هر آفت محفوظ بوده و از هر بلا معاف شده و خدا حاجتش را قضا خواهد فرمود. حديث شريف نحس بودن چهار شنبه را نفى مى‏كند. در باب چهارم در ضمن

يَرْوونَ حِديثى وَ سُنَّتى فَيُعَلِّمُونَ النّاسَ مِنْ بَعْدى» (وسائل كتاب قضا ابواب صفات قاضى باب 8 حديث 50) در بعضى از نسخ روايت كلمه «فَيُعَلِّمُونَها»

گرفته‌ای) خواهد داشت؛ (چون نه به قسمت و نصیب خدادادی قانع خواهد شد، و نه تسلیم قضا و قدر الهی خواهد گشت) و روز رستاخیز او را نابینا (به عرصه‌ی قیامت گسیل و با

يَرْوونَ حِديثى وَ سُنَّتى فَيُعَلِّمُونَ النّاسَ مِنْ بَعْدى» (وسائل كتاب قضا ابواب صفات قاضى باب 8 حديث 50) در بعضى از نسخ روايت كلمه «فَيُعَلِّمُونَها»

خدا نفرموده «فَلا جُناحَ عَلَيْهِ آنْ يَطَوَّفَ بِهِما» فرمود: آن در عمره قضا بود (بعد از حديبيّه)كه رسول خدا شرط كرد بتها را از صفا و مروه بردارند مردى

و ترسيم مينمايند پس خداوند بآن دو ملك خطاب ميفرمايد كه سرنوشت او را مطابق قضا و قدر من با شرط بدا بنويسيد آندو ملك عرض ميكنند چه بنويسيم خطاب ميرسد بجبهه

عمل شود اعم از واجبات يا مستحبات يا مركبات، يا باطل است يعنى بايد اعاده يا قضا شود يا قبول نميشود يعنى ثواب ندارد، بلكه بعضى از موارد معصيت كبيره ميشود و

نمازهایى را که در شب از دستشان رفته، در روز قضا مى کنند و نمازهایى را که در روز از دست داده اند در شب قضا مى کنند...». ۵ - «محمدبن فُضَیل عن أبى الحسن(ع)

با تشريع سازگار نيست بحث روايتى (پيرامون روايات قضا و قدر و امر بين الامرين) توضيح و تحقيق در زمينه قضا و قدر و جبر و تفويض اشكالاتى كه از قائل شدن به جبر

طريقه دوم طريقه انبياء است و آن توجه به فوائد اخروىفضائل است تاءثير اعتقاد به قضا و قدر در اخلاق نه اختيار كامل و نه لغو كامل اختيار هم قضاء خدا دخيل است و

فَرِيق‌ٌ فِي‌ الجَنَّةِ وَ فَرِيق‌ٌ فِي‌ السَّعِيرِ شوري‌، آيه 5. و فصل‌ قضا ‌که‌ حق‌ و باطل‌ ‌از‌ ‌هم‌ جدا ميشود، و اسامي‌ القيامة بسيار ‌است‌ ‌که‌ يكي‌