الشعراء ٤٥
ترجمه
الشعراء ٤٤ | آیه ٤٥ | الشعراء ٤٦ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«تَلْقَفُ»: با سرعت و قدرت میبلعید. «یَأْفِکُونَ»: با دروغ سر هم میکردند و به هم میبافتند. اشاره به کارها و ابزارهای دروغین جادوگران است (نگا: اعراف / توبه / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
فَوَقَعَ الْحَقُ وَ بَطَلَ مَا... (۰)
فَغُلِبُوا هُنَالِکَ وَ انْقَلَبُوا... (۰) وَ أُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (۱) قَالُوا آمَنَّا بِرَبِ الْعَالَمِينَ (۰) رَبِ مُوسَى وَ هَارُونَ (۰) قَالَ فِرْعَوْنُ آمَنْتُمْ بِهِ... (۰) قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱۰ - ۶۸، سوره شعراء
- غرض اين آيات : مقايسه قوم خاتم الانبياء (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) با قوم موسى وهارون ، ابراهيم و نوح و...
- اشاره به معناى ((خوف )) و فرق آن با ((خشيت ))
- بيان اينكه جمله : ((فارسل الى هارون اخى )) حاكى ازتعلل و شانه خالى كردن از مسئوليت نيست
- معناى ((ذنب )) و مراد از اينكه موسى عليه السّلام فرمود: ((و لهم على ذنب ))
- دلگرمى مى دادند خداوند به موسى و هارون : ما با شمائيم !
- گفتگوى موسى عليه السّلام با فرعون
- مفاد جمله : ((و انت من الكافرين )) كه در خطاب فرعون به موسى عليه السّلام آمده است
- پاسخ موسى عليه السّلام به سه اشكال و اعتراض فرعون بر آن حضرت
- مقصود از ضلالت در سخن موسى عليه السّلام :((قال فعلتها اذا و اءنا من الضالين ...))
- رد گفتار مفسرين در معناى ضلالت در آيه شريفه
- مراد از حكمى كه بعد از گريختن موسى عليه السّلام از مصر به او داده شده (فوهب لىربى حكما)
- توضيح مفاد (وجعلنى من المرسلين ) كه جواب اعتراضاول فرعون در استبعاد رسالت موسى عليه السّلام است
- توضيح مفاد (و تلك نعمة تمنها على ...) كه پاسخ اعتراض ديگر فرعون است
- بيان گفتار مفسرين درباره جمله ((الم نربك )) و اشكالات و توجهات مترتب برگفتارشان
- اشاره به معتقدات بت پرستان درباره خداى سبحان و ارباب و آلهه
- بيان علت اينكه فرعون گفت : ((رب العالمين چيست ؟))
- تقرير و توضيح جواب موسى عليه السّلام بهسوال فرعون (قال رب السموات و الارض و ما بينهما...)
- دو نكته در ارتباط با پاسخ موس عليه السّلام به فرعون و بيان فساد گفتار بعضىمفسرين در اين زمينه
- جواب دوم موسى عليه السّلام به فرعون به سؤال فرعون از حقيقت رب العالمين : ((قال ربكم و رب آبائكم الاولين ))
- فرعون به موسى عليه السّلام بر چسپ ديوانگى مى زند
- فرعون موسى عليه السّلام را به زندان تهديد مى كند
- موسى عليه السّلام با پيشنهاد اظهار معجزه مى كند
- معجزه عصى و يد بيضاء را نشان مى دهد و فرعون او را متهم به توطئه مى كند
- پيشنهاد بزرگان قوم به فرعون در برابر ارائه معجزات موسى عليه السّلام
- واكنش فرعون در مقابل ايمان آوردن ساحران
- قسمت ديگر داستان موسى عليه السّلام : كوچ شبانه بنىاسرائيل از مصر و غرق و هلاك فرعون و فرعونيان
- نتيجه گيرى از حكايت موسى عليه السّلام و فرعون
نکات آیه
۱ - افکندن موسى(ع) عصاى خویش را، در پى ارائه افسون از سوى ساحران (فألقى موسى عصاه)
۲ - بلعیده شدن ابزار ساحران (ریسمان ها و عصاها) به وسیله عصاى موسى (فإذا هى تلقف ما یأفکون)
۳ - معجزه، امرى واقعى، و سحر عملى خیالى و فاقد حقیقت و واقعیت است. (فألقى موسى عصاه فإذا هى تلقف ما یأفکون) «إفک» در اصل به سخنى گفته مى شود که اصل و ریشه نداشته و دروغ است. بنابراین سحر را بدان جهت «إفک» مى نامند که فاقد حقیقت و واقعیت است.
۴ - غلبه سریع و برق آساى موسى(ع) بر ساحران، در میدان هماوردى و در برابر دید همگان (فألقى موسى عصاه فإذا هى تلقف ما یأفکون) واژه «إذا» معادل ناگهان است; یعنى، انداختن عصا همان و بلعیده شدن طناب ها و چوبدستى هاى ساحران همان.
۵ - عصاى موسى با بلعیدن ابزار جادویى ساحران، صحنه اى شگفت و به دور از انتظار همگان به وجود آورد. (فإذا هى تلقف ما یأفکون) برداشت یاد شده از آن جا است که «إذا» براى مفاجات است و نشانگر آن است که جمله پس از آن، در یک حالت غیر منتظره واقع شده است.
۶ - ظهور ناتوانى سحر هر چند بزرگ، در برابر معجزه (فإذا هى تلقف ما یأفکون) به کارگیرى «ما» - که واژه ابهام است - نشانگر عظمت سحر ساحران مى باشد.
موضوعات مرتبط
- بنى اسرائیل: تعجب بنى اسرائیل ۵
- جادو: پوچى جادو ۳; حقیقت جادو ۳; ضعف جادو ۶
- جادوگران فرعون: ابطال جادوى جادوگران فرعون ۲، ۵
- معجزه: حقانیت معجزه ۳; عظمت معجزه ۶
- موسى(ع): القاى عصاى موسى(ع) ۱; پیروزى موسى(ع) ۴; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۴، ۵; نقش عصاى موسى(ع) ۲، ۵