الفرقان ٤٩

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۱۰ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

تا بوسیله آن، سرزمین مرده‌ای را زنده کنیم؛ و آن را به مخلوقاتی که آفریده‌ایم -چهارپایان و انسانهای بسیار- می‌نوشانیم.

|تا با آن زمين مرده را زنده كنيم و آن را به آفريده‌هاى خويش، چهارپايان و آدميان بسيار بنوشانيم
تا به وسيله آن سرزمينى پژمرده را زنده گردانيم و آن را به آنچه خلق كرده‌ايم -از دامها و انسانهاى بسيار- بنوشانيم.
تا به آن باران زمین خشک و مرده را زنده سازیم و آنچه آفریدیم از چهارپایان و آدمیان بسیار همه را از آن سیراب گردانیم.
تا به وسیله آن سرزمینی مرده را زنده کنیم و آن را به آفریده های خود از دام ها ومردمان بسیار بنوشانیم.
تا سرزمين مرده را بدان زندگى بخشيم و چارپايان و مردم بسيارى را كه آفريده‌ايم بدان سيراب كنيم.
تا بدان سرزمینی پژمرده را زنده گردانیم و آن را به چارپایان و مردمان بسیاری از آنان که آفریده‌ایمشان می‌نوشانیم‌
تا با آن سرزمين مرده را زنده كنيم و آن را به آفريده‌هاى خويش، چهارپايان و آدميان بسيار، بنوشانيم.
تا با آن آب سرزمین مرده (و خشکیده را با رویاندن گیاهان، سرسبز و) زنده گردانیم، و آن را برای نوشیدن در اختیار مخلوقاتی که آفریده‌ایم، از جمله چهارپایان زیاد و مردمان فراوان، قرار دهیم.
تا به (وسیله‌ی) آن شهری مرده (و مرگبار) را زنده کنیم و - در شمار آفریدگانمان - حیواناتی نعمت‌وار و انسان‌هایی بسیار را (از این آب) بنوشانیم.
تا زنده سازیم بدان شهری مرده را و بنوشانیمش از آنچه آفریدیم به دامها و مردمی بسیار


الفرقان ٤٨ آیه ٤٩ الفرقان ٥٠
سوره : سوره الفرقان
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٢
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بَلْدَةً»: سرزمین. «مَیْتاً»: مرده. مراد خشک و بی‌آب و علف است. (مَیْتاً) صفت (بَلْدَةً) است و می‌بایست به صورت مؤنّث، یعنی (مَیْتَة) ذکر شود، امّا در اینجا توجّه به معنی است که (بَلَداً) است؛ نه به لفظ (نگا: فاطر / . «نُسْقِیَهُ»: آن را برای نوشیدن در اختیار قرار دهیم. برخی (إسقاء) و (سقْی) را به یک معنی دانسته‌اند. «أَنْعَام»: چهارپایان. «أَنَاسِیَّ»: جمع إنسان یا إنسیّ، مردمان.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - آب باران، منشأ پیدایش حیات و رویش گیاهان و نباتات در بستر زمین (ماء طهورًا . لنحیى به بلدة میتًا)

۲ - زمین، بدون نزول باران، مرده و فاقد حیات نباتى خواهد بود. (لنحیى به بلدة میتًا)

۳ - آب باران، مناسب ترین آب براى کشاورزى و احیاى زمین هاى مرده (و أنزلنا من السماء ماء طهورًا لنحیى به بلدة میتًا) از این که خداوند از میان انواع آب ها، آب باران را عامل احیاى زمین برشمرده و قید «طهور» (پاک و پاک کننده) را بر آن افزوده است، مى توان برداشت فوق را به دست آورد.

۴ - آب باران، وسیله سیراب شدن بسیارى از انسان ها و دام ها(شتر، گاو و گوسفند) (و نسقیه ممّا خلقنا أنعمًا و أناسىّ کثیرًا) «أنعام» واژه اى است که بر شتر، گاو و گوسفند اطلاق مى شود و «أناسىّ» (جمع «انسى») مرادف معناى انسان ها است.

۵ - آب باران، مناسب ترین آب براى نوشیدن و سیراب شدن انسان و دام ها (شتر، گاو و گوسفند) (أنزلنا من السماء ماء طهورًا ... و نسقیه ممّا خلقنا أنعمًا و أناسىّ)

۶ - پاکى و زلال بودن آب، تأثیرگذار در احیاى زمین (رویش گیاهان و نباتات) (ماء طهورًا لنحیى به بلدة میتًا) برداشت فوق، از قید «طهوراً» براى «ماء» به دست مى آید.

۷ - زندگى بشر، مرهون حیات زمین (وجود گیاهان و نباتات) و دام ها (شتر، گاو و گوسفند) است. (و أنزلنا ... لنحیى به بلدة میتًا و نسقیه ممّا خلقنا أنعمًا و أناسىّ) برداشت یاد شده، مبتنى بر این است که تقدم «بلدة میتاً» و «أنعاماً» بر «أناسىّ» از نوع تقدم علت بر معلول و سبب بر مسبب باشد. گفتنى است برخى از مفسران (مانند زمخشرى در کتاب الکشاف) نکته یاد شده را یادآور شده اند.

۸ - علل و اسباب طبیعى، مجراى اراده خداوند در عالم طبیعت (و هو الذى أرسل ... و أنزلنا من السماء ماء طهورًا . لنحیى به بلدة میتًا و نسقیه ممّا خلقنا أنعمًا و أناسىّ کثیرًا) برداشت فوق، با توجه به این نکته به دست مى آید که خداوند، حرکت بادهاى باران زا، نزول باران براى احیاى زمین و سیراب شدن انسان و چهارپایان را، به خود نسبت داده و کار خویش دانسته است (و هو الذى أرسل الریاح ... و أنزلنا من السماء ماء طهوراً . لنحیى...).

۹ - جریان بادها، نزول باران، احیاى سرزمین هاى مرده و سیراب کردن دام ها و انسان ها از نعمت هاى الهى و از نشانه هاى ربوبیت خداوند (ألم تر إلى ربّک ... و هو الذى أرسل الرح... أنزلنا من السماء ماء طهورًا . لنحیى به بلدة میتًا و نسقیه ممّا خلقنا أنعمًا و أناسىّ کثیرًا) برداشت فوق، به خاطر این نکته است که این آیه، مانند آیات گذشته، درصدد برشمردن نعمت هاى الهى و اثبات ربوبیت مطلق خداوند است.

۱۰ - نگرش از سر تعقل و اندیشه به تحولات طبیعت و پدیده هاى آن، شرط ره یافت به ربوبیت خداوند (ألم تر إلى ربّک کیف مدّ الظلّ ... جعل لکم الّیل ... أرسل الریح ... أنزلنا من السماء ماء ... لنحیى به بلدة میتًا ... أنعمًا و أناسىّ کثیرًا)

موضوعات مرتبط

  • آب: آب آشامیدنى ۴، ۵; فواید آب پاکیزه ۶
  • احیاى موات ۳:
  • انسان : عوامل حیات انسان ۷
  • ایمان: ایمان به ربوبیت خدا ۱۰
  • باران: فواید باران ۱، ۲، ۳، ۴، ۵
  • چهارپایان: فواید چهارپایان ۷
  • حیات: عوامل حیات ۱
  • خدا: مجارى اراده خدا ۸; نشانه هاى ربوبیت خدا ۹; نعمتهاى خدا ۹
  • زمین: آثار حیات زمین ۷; زمین موات ۳; عوامل احیاى زمین ۳، ۶; عوامل حیات زمین ۲
  • طبیعت: مطالعه تحولات طبیعت ۱۰
  • عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۸
  • کشاورزى: منابع آب کشاورزى ۳
  • گیاهان: عوامل رویش گیاهان ۱، ۶
  • نظام علیت ۸:
  • نعمت : نعمت آب آشامیدنى ۹; نعمت احیاى موات ۹; نعمت بادها ۹; نعمت باران ۹

منابع