الأنبياء ١
ترجمه
| سوره الأنبياء | آیه ١ | الأنبياء ٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«حِسَابُهُمْ»: محاسبه ایشان. مراد زمان حساب و کتاب گرفتن از آنان است که قیامت است. (نگا: قمر /
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَ... (۰) تَسْتَعْجِلُوهُ سُبْحَانَهُ وَ... (۰) الْقَمَرُ (۱) يَسْأَلُکَ النَّاسُ عَنِ السَّاعَةِ... (۲) فَهَلْ يَنْظُرُونَ إِلاَّ السَّاعَةَ... (۰) الْقَمَرُ (۱)
لِيَجْزِيَ اللَّهُ کُلَ نَفْسٍ مَا... (۱) وَ إِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَ... (۱) وَ أَنْذِرْهُمْ يَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ... (۰)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۵ سوره انبياء
- غرض و مفاد كلى سوره مباركه انبياء
- معناى نزديك شدن حساب -قيامت -به مردم (اقترب للناس حسابهم )
- وجوهى كه درباره جمع بين غفلت (كه متضمن عدم توجه است ) و اعراض (كه مستلزم توجه است ) در جمله : ((و هم فى غفلة معرضون (( گفته شده است
- گفتارى پيرامون معناى حدوث و قدم كلام (در ذيل آيه :((و ما ياءتيهم من ذكر من ربهم محدث ...((
- تجزيه و تحليل حقيقت و واقعيت ((كلام -سخن (( و بيان اينكه قديم بودن كلام متصورنيست
- آيا كلام از جهت كلام بودن ، فعل متكم است يا صفت او يا هيچكدام ؟
- اشاره به معنايى ديگر براى كلام از جهت اينكه مكنونات ضماير را كشف مى كند
- بيان اينكه بحث درباره حدوث و قدم قرآن بى مورد بوده است
- نقل سخنان و افترائات مكذبان پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله ) در تكذيب و انكار آنحضرت (صلى الله عليه و آله )
- ترقى درجه به درجه افترائات كفار عليه پيامبر اسلام (ص )
- پاسخ خداوند به احتجاج مشركين بر نفى نبوت به بشر بودن پيامبر(ص )
- انحلال آيه شريفه به دو حجت حلى و نقضى
- مقصود از ((ذكر(( و ((اهل ذكر(( در (فسئلوااهل الذكر)
- بحث روايتى (حديثى از امام رضا عليه السلام درباره حادث و قديم بودن كلام خدا
- مقصود از اهل الذكر در آيه (فسئلوا اهل الذكر)اهل بيت عليهم السلام است
نکات آیه
۱- انسان ها از حسابرسى قیامت - در عین نزدیک بودن آن - در غفلت شدید به سر مى برند. (اقترب للناس حسابهم و هم فى غفلة معرضون) کلمه «فى» در «فى غفلة» براى ظرفیت مجازى است و دلالت بر شدتِ وصف مى کند; یعنى، غفلت مردم از حسابرسى قیامت بسیار شدید است.
۲- حسابرسى اعمال مردم، قریب الوقوع و تخلف ناپذیر است. (اقترب للناس حسابهم )
۳- مشرکان صدراسلام، از مسأله حسابرسى قیامت، به طور کلى غافل مانده و از تأمل و اندیشه در نشانه ها و دلایل روشن آن، روى گردان بودند. (اقترب للناس حسابهم و هم فى غفلة معرضون ) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که این سوره، مکى است و مخاطب و مصداق اوّلى «الناس»، مردم مشرک اند.
۴- حسابرسى، از رخدادهاى مهم قیامت است. (اقترب للناس حسابهم ) آغاز شدن سوره با طرح مسأله حسابرسى و بیان آن از میان دیگر رخدادهاى قیامت، بیانگر مطلب یاد شده است.
۵- یاد قیامت و تفکر و تأمل در حقایق و رخدادهاى آن، امرى لازم است و بایسته. (اقترب للناس حسابهم و هم فى غفلة معرضون ) آیه شریفه، در مقامِ سرزنشِ کسانى است که از قیامت و رخدادهاى آن غافل اند. این سرزنش، حاکى از ضرورت اندیشه و تأمل در باره قیامت و احوال آن است.
۶- انسان در برابر رفتار و کردار خویش، مسؤول بوده و در قیامت مورد مؤاخذه و بازخواست قرار خواهد گرفت. (اقترب للناس حسابهم ) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که حسابرسى آن گاه معقول و متصور است که مسؤولیت و بازخواهى در کار باشد.
۷- انسان ها، از درنگ و تفکر در نشانه هاى قیامت و دلایل اثبات آن، روى گردان هستند. (اقترب للناس حسابهم و هم فى غفلة معرضون ) متعلق «غفلت» و «إعراض» دو چیز است; زیرا غفلت، نشانگر بى توجهى به مسأله و اعراض، علامت توجه به آن است و معقول نیست که یک چیز هم مورد توجه باشد و هم عدم توجه. بنابراین مقصود از اعراض، روى گردانى از دلایل روشن بر اثبات معاد و عدم تأمل و تفکر درباره قیامت است.
موضوعات مرتبط
- انسان: حسابرسى اخروى انسان ها ۶; غفلت انسان ها ۱; مسؤولیت انسان ۶
- حسابرسى: غافلان از حسابرسى اخروى ۳
- ذکر: اهمیت ذکر قیامت ۵
- عمل: حتمیت حسابرسى عمل ۲; مسؤول عمل ۶; نزدیکى حسابرسى عمل ۲
- غفلت: غفلت از حسابرسى اخروى ۱; غفلت از قیامت ۱
- قیامت: اهمیت تفکر در قیامت ۵; حسابرسى در قیامت ۴; حوادث قیامت ۴; عدم تفکر در نشانه هاى قیامت ۷; معرضان از قیامت ۳، ۷; ویژگیهاى قیامت ۴
- مشرکان: بى تعقلى مشرکان صدراسلام ۳; غفلت مشرکان صدراسلام ۳
