طه ١١
از الکتاب
ترجمه
طه ١٠ | آیه ١١ | طه ١٢ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«نُودِیَ»: صدا زده شد. مجهول (نادی) است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۸ سوره طه
- بيان آياتى كه چگونگى برگزيدن موسى (عليه السلام ) به رسالت و ماءمور شدنش در كوه طور به دعوت فرعون را حكايت مى كنند
- توضيحى در مورد تكلم خدا با موسى (عليه السلام )
- بيان عدم منافات وجود واسطه در تكلم ، با صدق تكلم خدا با موسى
- شرح خطاب خداى تعالى به موسى (عليه السلام ): ((اننى انا الله لا اله الا انافاعبدنى ...((
- وجوه عديده اى كه در ذيل جمله : ((واقم الصلوة الذكرى (( گفته اند
- مقصود از اينكه درباره قيامت فرمود: ((اكاد اخفيها- نزديكست پنهانش بدارم ((
- آغاز وحى رسالت موسس (عليه السلام ) با استفهام : ((ما تلك بيمينك يا موسى (( واشاره به وجه رد و بدل شدن سؤ ال و جواب درباره عصا
- وجه پرگوئى موسى (ع ) در پاسخ خداوند
- شرح و توضيح درخواست هاى موسى (عليه السلام ) از خداوند بعد از ماءموريت به رسالت (قال رب اشرح لى صدرى ...)
- معناى كلمه (وزير) و بيان علت درخواست موسى از خداوند كه برادرش را وزير قرار دهد.
- مقصود از ذكر و تسبيح خدا در (كى نسخبك كثيرا و نذكرك كثيرا)
- استجابت ادعيه موسى (عليه السلام ) و تذكار منت پيشين خدا بر او در ماجراى زاده شدن وپرورش يافتنش در دامان دشمن
- يادآورى منت ها و تفضلات ديگر خدا به موسى (عليه السلام ) در نجات يافتن از مصر وازدواج با دختر شعيب و اقامت در مدين و...
- مراد از فتنه در (و فتناك فتونا) و وجه موسى را منت شمرده است
- مراد از جمله : ((واصطنعتك لنفسى (( در خطاب خداوند به موسى (عليه السلام )
- بيان اينكه اظهار اميد در كلام خدا(در مانند جمله :((لعله يتذكر او يخشى (() قائم به مقام محلوره است
- و رد سخنى از فخر رازى درباره سر ارسال موسى (عليه السلام ) به سوى فرعون باعلم به ايمان نياوردن او
- اشاره به وجه اينكه موسى و هارون از عقاب و طغيان فرعون اظهار نگرانى كردند
- نكات و دقائقى كه در اوامر خداوند به موسى و هارون درباره رفتن نزد فرعون و دعوت او به كار رفته است
- بحث روايتى
- دعاى پيامبر (ص ) درباره اميرالمؤ منين مشابه دعاى موسى (ع ) در درخواست وزارت ومشاركت هارون
- رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است .
- روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع )
نکات آیه
۱ - موسى(ع) درپى مشاهده آتش، از خانواده خویش جدا شده و به طرف آتش حرکت کرد. (رءا نارًا ... فلمّا أتیها)
۲ - آتشى که موسى(ع) مشاهده کرد، امرى واقعى بود و موسى(ع) خود را به آن رسانید. (فلمّا أتیها)
۳ - موسى(ع) با نزدیک شدن به آتش، با ندایى مواجه شد که او را با نام صدا مى زد. (فلمّا أتیها نودى یموسى)
۴ - نداى «یاموسى» ناگهانى و بدون گذشت زمانى از لحظه رسیدن موسى(ع) به آتش، به او خطاب شد. (فلمّا أتیها نودى یموسى )
۵ - موسى(ع)، گوینده «یاموسى» را نشناخت. (نودى یموسى) مجهول آمدن «نودى» و نیز جمله «إنّى أنا ربّک» (در آیه بعد) گویاى ناشناخته بودن صاحب صدا براى موسى در اولین برخورد است.
موضوعات مرتبط
- کوه طور: آتش کوه طور ۱; حقیقت آتش کوه طور ۲
- موسى(ع): قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۵; منادى موسى(ع) ۵; موسى(ع) در کوه طور ۲، ۳، ۴; ندا به موسى(ع) ۳، ۴