روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۵۳۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي عبد الله بن حماد الانصاري عن سدير قال قال ابو جعفر ع :

وَ يَا أَبَا اَلْفَضْلِ‏ أَ مَا لَكَ فِي اَلسُّوقِ مَكَانٌ تَقْعُدُ فِيهِ تُعَامِلُ اَلنَّاسَ قَالَ قُلْتُ بَلَى قَالَ اِعْلَمْ أَنَّهُ مَا مِنْ رَجُلٍ يَغْدُو وَ يَرُوحُ إِلَى مَجْلِسِهِ وَ سُوقِهِ فَيَقُولُ حِينَ يَضَعُ رِجْلَهُ فِي اَلسُّوقِ اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا وَ خَيْرَ أَهْلِهَا وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا وَ شَرِّ أَهْلِهَا إِلاَّ وَكَّلَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مَنْ يَحْفَظُهُ وَ يَحْفَظُ عَلَيْهِ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِهِ فَيَقُولُ لَهُ قَدْ أَجَرْتُكَ مِنْ شَرِّهَا وَ شَرِّ أَهْلِهَا يَوْمَكَ هَذَا فَإِذَا جَلَسَ مَكَانَهُ حِينَ يَجْلِسُ فَيَقُولُ‏ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَ‏ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ ص اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ فَضْلِكَ حَلاَلاً طَيِّباً وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ صَفْقَةٍ خَاسِرَةٍ وَ يَمِينٍ كَاذِبَةٍ فَإِذَا قَالَ ذَلِكَ قَالَ اَلْمَلَكُ اَلْمُوَكَّلُ أَبْشِرْ فَمَا فِي سُوقِكَ اَلْيَوْمَ أَحَدٌ أَوْفَرُ نَصِيباً مِنْكَ وَ سَيَأْتِيكَ مَا قَسَمَ اَللَّهُ لَكَ مُوَفَّراً حَلاَلاً طَيِّباً مُبَارَكاً فِيهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۷۱

ابو الفضل سدير صيرفى گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: اى أبا فضل آيا در بازار مكانى براى تو هست كه در آن بنشينى و با مردم به داد و ستد پردازى؟ گويد: عرض كردم: آرى، فرمود: بدان هيچ مردى نيست كه در بازار و مكان خود صبح را شام كند و آن هنگام كه در بازار پا مى‏نهد بگويد:

«اللّهمّ إني أسألك خيرها و خير أهلها، و أعوذ بك من شرّها و شرّ أهلها»

جز اينكه خداوند عزيز فرشتگانى را بر او گمارد كه او را محافظت كنند و مواظب او باشند تا به منزلش‏ بازگردد پس به او گويد: من در اين روز ترا در پناه گرفتم از شرّ بازار و بازاريان، و چون در جاى خود مى‏نشيند به هنگام جلوس بگويد:

«أشهد أن لا اله إلّا اللَّه وحده لا شريك له، و أشهد أنّ محمدا عبده و رسوله صلّى اللَّه عليه و آله، اللّهمّ إنّى اسألك من فضلك حلالا طيّبا، و أعوذ بك من أن أظلم أو أظلم، و أعوذ بك من صفقة خاسرة و يمين كاذبة»
(يعنى: اقرار مى‏كنم كه معبودى جز خداوند يكتا و يگانه نيست كه شريك براى او نيست، و شهادت مى‏دهم كه محمّد بنده و فرستاده اوست، پروردگارا، من از فضل و كرمت از تو روزى حلال و طيّب مى‏خواهم و پناه مى‏برم به تو از اينكه ستم كنم يا مورد ستم واقع گردم، و پناه مى‏برم به تو از معامله زيان‏دار و سوگند دروغ) و چون اين را گفت، فرشته پاسدار او گويد: بشارت باد ترا كه در اين روز كسى نصيبش از تو افزونتر نباشد و به زودى آنچه خداوند ترا نصيب فرموده فراوان و حلال و طيّب و با بركت به تو خواهد رسيد.