روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۱۴۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، أَبْوَابُ الزَّكَاة-بَابُ فَضْلِ السَّخَاءِ وَ الْجُود

و قال الصادق ع :

فِي قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ كَذََلِكَ يُرِيهِمُ اَللََّهُ أَعْمََالَهُمْ حَسَرََاتٍ عَلَيْهِمْ‏ قَالَ هُوَ اَلرَّجُلُ يَدَعُ مَالَهُ لاَ يُنْفِقُهُ فِي طَاعَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بُخْلاً ثُمَّ يَمُوتُ فَيَدَعُهُ لِمَنْ يَعْمَلُ فِيهِ بِطَاعَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَوْ بِمَعْصِيَةِ اَللَّهِ فَإِنْ عَمِلَ فِيهِ بِطَاعَةِ اَللَّهِ رَآهُ فِي مِيزَانِ غَيْرِهِ فَرَآهُ حَسْرَةً وَ قَدْ كَانَ اَلْمَالُ لَهُ وَ إِنْ كَانَ عَمِلَ فِيهِ بِمَعْصِيَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قَوَّاهُ بِذَلِكَ اَلْمَالِ حَتَّى عَمِلَ بِهِ فِي مَعْصِيَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۶۸

و امام صادق عليه السّلام در معنى قول خداى عزّ و جلّ «كذلك يريهم اللَّه اعمالهم حسرات عليهم» «۲» فرمود: اين همان كسى است كه مال خود را بجا ميگذارد، و در اثر بخل در راه طاعت خداى عزّ و جلّ انفاق نمى‏كند، و آنگاه ميميرد، و آن مال را براى كسى ميگذارد كه آن را در طاعت خداى عزّ و جلّ يا معصيت خدا به كار مى‏بندد، پس اگر آن را در طاعت خدا به كار بست، مالدار بخيل مال خود را در ميزان عمل ديگرى مى‏بيند، و آن را بصورت حسرتى مينگرد، در صورتى كه مال متعلّق به او بوده است. و اگر آن را در معصيت خداى عزّ و جلّ بكار بست، در حقيقت اين همان مالدار بوده است كه او را بوسيله مال خود نيرو بخشيده است تا آن را در معصيت خداى عزّ و جلّ بكار برده است. __________________________________________________

(۲) بقره: ۱۶۷.