حَسْرَة
از الکتاب
«حسرت» از مادّه «حَسْر» به معناى اندوه و غم بر چیزهایى است که از دست رفته و پشیمانى به بار آورده است. «راغب» در «مفردات» مى گوید: این کلمه از مادّه «حسر» (بر وزن حبس) به معناى برهنه کردن و کنار زدن لباس است; و از آنجا که در موارد ندامت و اندوه بر گذشته، گویى پرده هاى جهل کنار رفته، این تعبیر به کار مى رود. ولى عرب هنگامى که زیاد متأثر شود خودِ «حسرت» را مخاطب قرار داده و مى گوید: «یا حَسْرَتَنَا» گویا شدت حسرت چنان است که به صورت موجودى در مقابل او مجسم شده است. چرا که این حالت، معمولاً در مواقعى به انسان دست مى دهد که نیروى جبران مشکلات و شکست ها را از دست داده، گویى از توانایى و قدرت برهنه شده است.
ریشه کلمه
- حسر (۱۲ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ اللّه ثُم مَا فِي يَا خَامِدُون عَلَيْهِم عَلَى ذٰلِک هُم الْعِبَاد تَکُون يُغْلَبُون قُلُوبِهِم إِلاّ لِيَجْعَل فَإِذَا يَأْتِيهِم الّذِين فَسَيُنْفِقُونَهَا وَاحِدَة قُتِلُوا کَفَرُوا مِن يُحْيِي صَيْحَة رَسُول إِلَى سَبِيل کَانَت جَهَنّم عَن يُمِيت مَاتُوا کَانُوا يُحْشَرُون لِيَصُدّوا بِه عِنْدَنَا أَمْوَالَهُم
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
