البلد ٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

آیا (انسان) گمان می‌کند هیچ کس او را ندیده (که عمل خیری انجام نداده) است؟!

آيا مى‌پندارد كسى او را نديده
آيا پندارد كه هيچ كس او را نديده است؟
آیا پندارد احدی او را ندیده (و افکار و اعمال بدش را ندانسته و ریا و نفاقش را نمی‌داند).
آیا گمان می کند که هیچ کس او را ندیده است [که همه اعمال و کردارش را ثبت کند؟]
آيا مى‌پندارد كه كسى او را نديده است؟
آیا می‌پندارد که هیچ کس [کار و بار] او را ندیده است؟
آيا مى‌پندارد كه هيچ كس او را نمى‌بيند؟!
آیا گمان می‌برد که کسی او را ندیده است؟ (بی‌خبر است که اگر کسی هم از آفریدگان ندیده و ندانسته است، خدا دیده و دانسته است که او این اموال را از کجا به دست آورده است و در چه راهی مصرف کرده است و نیّت وی چه بوده است).
آیا پندارد که هیچ کس او را ندیده است‌؟
آیا پندارد که ندیدش کسی‌


البلد ٦ آیه ٧ البلد ٨
سوره : سوره البلد
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَیَحْسَبُ ...؟»: انسان مغرور و خودستا بی‌خبر است که خدا از پندار و گفتار و کردار او مطّلع است. اگر مالی دارد به شبی است، و اگر جانی دارد به تبی است. اصلاً ثروت و قدرت و سراپای وجودش داده خدا و از آن الله است.


تفسیر

نکات آیه

۱ - پندار نهان ماندن کردارها از خداوند و ناظر نبودن او بر انسان، پندارى باطل و شگفت آور است. (أیحسب أن لم یره أحد)

۲ - خداوند، انسان ها را مى بیند و به کردار و گفتار آنان آگاه است. (أیحسب أن لم یره أحد)

۳ - لزوم پرهیز از ادعاهاى نادرست و توجه به آگاهى خداوند از رفتارها و نیّت هاى انسان (یقول ... أیحسب أن لم یره أحد) توبیخ مستفاد از همزه استفهام در «أیحسب»، ممکن است ناظر به دروغ بودن گفتارى باشد که در آیه قبل از مدعیان انفاق نقل شد.

۴ - مدعیان کمک هاى اقتصادى به جامعه، باید خدا را ناظر بر خویش دیده، ادعاى گزاف نکنند. (یقول أهلکت مالاً لبدًا . أیحسب أن لم یره أحد)

۵ - خودنمایى در بذل و بخشش ها و فخرفروشى بر مردم به جهت انفاق هاى سنگین، در پى دارنده نکوهش و کیفر از سوى خداوند (یقول ... أیحسب أن لم یره أحد) گوینده «أهلکت مالاً» - حتى به فرض صداقت در ادعاى خویش - ممکن است به جهت فخر فروشى بر دیگران، مورد توبیخ قرار گرفته باشد.

۶ - کسانى که خداوند را ناظر بر نیت ها نمى دانند و گشاده دستى هاى خود را به رخ دیگران مى کشند، گرفتار پندارى موهوم و ناروایند. (یقول أهلکت مالاً لبدًا . أیحسب أن لم یره أحد) در برداشت یاد شده، گوینده «أهلکت مالاً لبداً» کسى فرض شده که بذل و بخشش هاى فراوانى داشته ولى در آنها نیت خالصانه نداشته است. این آیه بخششهاى او را فاقد ارزش معرفى کرده است.

۷ - کمک هاى مالى به مردم - هر چه باشد - از دید خداوند مخفى نمانده و محاسبه خواهد شد. (یقول أهلکت مالاً لبداً . أیحسب أن لم یره أحد) در برداشت یاد شده، مفروض این است که گوینده «أهلکت ...» اهل انفاق بوده; ولى بر تعبیر «أهلکت» توبیخ شده است. به این بیان که انفاق گران، نباید مال خود را تلف شده بدانند; زیرا انفاق ها از نظر خداوند مخفى نمى ماند. البته این افراد نباید به همین مقدار اکتفا کنند; بلکه براى قرار گرفتن در زمره «أصحاب المیمنة» باید به عقبه هایى گام نهند که آیات بعد گویاى آن است.

۸ - کسانى که انفاق را اتلاف مال مى پندارند، گرفتار پندارى موهوم و مذموم اند. (یقول أهلکت مالاً لبدًا . أیحسب أن لم یره أحد)

موضوعات مرتبط

  • انفاق: تفاخر در انفاق ۵، ۶; ریا در انفاق ۵; سرزنش مکذبان انفاق ۸; عقیده باطل مکذبان انفاق ۸; مدعیان انفاق ۴
  • تفاخر: آثار تفاخر ۵، ۶
  • خدا: اهمیت نظارت خدا ۴; زمینه سرزنشهاى خدا ۵; زمینه کیفرهاى خدا ۵; شگفتى تکذیب نظارت خدا ۱; علم خدا ۲; علم غیب خدا ۷; نظارت خدا ۲، ۷
  • ذکر: ذکر علم غیب خدا ۳
  • ریا: آثار ریا ۵
  • عقیده: اعراض از عقیده باطل ۳; زمینه عقیده باطل ۶; عقیده باطل ۱; عقیده به نظارت خدا ۴
  • عمل: حسابرسى عمل ۷
  • غفلت: آثار غفلت ۶; غفلت از نظارت خدا ۶

منابع