النازعات ٢١

فَکَذَّبَ‌ وَ عَصَى‌

ترجمه

امّا او تکذیب و عصیان کرد!

|اما او تكذيب كرد و نافرمانى نمود

و[لى فرعون‌] تكذيب نمود و عصيان كرد.

فرعون تکذیب و نافرمانی کرد.

ولی [او آن را] تکذیب کرد و سرپیچی نمود.

و او تكذيب كرد و عصيان ورزيد.

پس او انکار کرد و سرکشید

پس تكذيب كرد و نافرمانى نمود.

امّا فرعون، موسی را دروغگو نامید و (نبوّت او را نپذیرفت، و از چیزی که از جانب خدا با خود آورده بود) سرپیچی کرد.

پس (فرعون) تکذیب کرد و عصیان نمود.

پس تکذیب کرد و سرپیچید

النازعات ٢٠	آیه ٢١	النازعات ٢٢
سوره : سوره النازعات نزول : ٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کَذَّبَ»: موسی را تکذیب کرد و پیغمبریش را دروغ نامید. «عَصی»: از دستورهای آسمانی و رهنمودهای الهی سرپیچی و سرکشی کرد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

إِلَى‌ فِرْعَوْنَ‌ وَ مَلَئِهِ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۴۱، سوره نازعات
• اقوال مختلف درباره مراد از پنج سوگند آغاز سوره نازعات : ((و النازعات غرقا والناشطات نشطا...))
• نقد و بررسى اقوال فوق
• بيان اينكه در اين پنج سوگند به ملائكه سوگند ياد شده است
• (در ذيل آيه فالمدبرات امرا)
• عدم منافات بين واسطه بودن ملائكه و استناد حوادث به ايشان ، به استناد آنها به خداىتعالى و به اسباب ظاهرى
• معناى اينكه درباره قيامت فرمود: ((يوم ترجف الراجفه تتبعها الرادفة ))
• حكايت سخن كفار در استبعاد معاد
• داستان موسى (عليه السلام ) و فرعون و آنچه اشاره به اين داستان در اين مقام افاده مىكند
• معناى ((هل لك الى ان تزكى و اهديك الى ربك فتخشى )) كه موسى (عليه السلام )ماءمور شد به فرعون بگويد
• مراد فرعون از اينكه خطاب به مردم مصر گفت : ((انا ربكم الاعلى ))
• چند وجه در معناى ((فاخذه الله نكال الاخره و الاولى ))
• رفع استبعاد معاد در خطاب و استفهام توبيخى ((ءاءنتم اشد خلقا ام السماء بنيها...))
• تسميه قيامت به ((الطامه الكبرى ))
• تقسيم مردم به دو دسته : طاغى دوزخى ، او خائف از مقام پروردگار كه بهشت ماءواى اواست و بيان ضابطه براى صفات هر يك
• لوازم و آثار طغيان و خوف از مقام رب
• مقصود از مقام پروردگار و خوف از آن
• (رواياتى درباره سوگندهاى سوره نازعات ، استعباد معاد توسط كفار،خوف از مقامپروردگار،پيروى از هوى )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - فرعون، نشانه رسالت موسى(ع) و معجزه بودن آن را نپذیرفت و بى درنگ آن را تکذیب کرد. (فکذّب) حرف «فاء» براى تعقیب بدون فاصله است و مى رساند که فرعون، پیش از هر گونه تأمل و درنگ، به تکذیب و عصیان پرداخت. متعلق تکذیب - به قرینه «الآیة الکبرى» در آیه قبل - معجزه موسى(ع) است. از اقدام فرعون به آوردن مثل معجزه موسى(ع)، - که آیات بعد بر آن دلالت دارد - دانسته مى شود که فرعون، معجزه بودن آن و دلالتش بر صداقت موسى(ع) را تکذیب کرده است.

۲ - بزرگ ترین معجزات نیز، در هدایت برخى از افراد، کارساز نیست. (فأریه الأیة الکبرى . فکذّب)

۳ - فرعون، طغیان گرى بس گمراه و بى پروا (طغى ... و أهدیک ... فتخشى ... فکذّب) تکذیب معجزه موسى(ع)، نشانه عمق محرومیت فرعون از هدایت و خشیت است.

۴ - فرعون، از پذیرش رهنمودهاى موسى(ع) سرپیچى کرد. (و عصى) متعلق «عصى» - به قرینه «أهدیک» - رهنمودهاى موسى(ع) بوده است.

۵ - دروغ دانستن تعالیم پیامبران زمینه ساز نافرمانى خداوند و گرفتارى به گناه (فکذّب و عصى) ترتیب بیان تکذیب و عصیان، گویاى ترتّب آن دو است.

موضوعات مرتبط

• انبیا: آثار تکذیب تعالیم انبیا ۵
• انسان: اقسام انسان ها ۲
• عصیان: زمینه عصیان از خدا ۵; عصیان از تعالیم موسى(ع) ۴
• فرعون: تکذیبگرى فرعون ۱; طغیانگرى فرعون ۳; عصیانگرى فرعون ۴; قصه فرعون ۱، ۴; گستاخى فرعون ۳; گمراهى فرعون ۳
• گناه: زمینه گناه ۵
• معجزه: مراتب معجزه ۲; نقش معجزه ۲
• موسى(ع): تکذیب معجزه موسى(ع) ۱; قصه موسى(ع) ۱، ۴
• هدایت: هدایت ناپذیران ۲