نوح ٢٤
ترجمه
| نوح ٢٣ | آیه ٢٤ | نوح ٢٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«لا تَزِدْ»: جملات پیشین جنبه مقدّمه دعا دارد، و در اینجا حضرت نوح از خداوند متعال درخواست می‌نماید از کافران خودخواه و گمراه سلب توفیق بفرماید و بر بدبختی ایشان بیفزاید.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۴، سوره نوح
- دعوت نوح (عليه السلام ) به اصول سه گانه دين : ((ان اعبدو الله و اتقوه و اطيعون))
- بيان منظور از بعضى گناهان كه با ايمان آمرزيده مى شود (يغفركم من ذنوبكم )
- اشاره به اينكه وسعت آمرزش گناهان به مقدار وسعت ايمان وعمل صالح است .
- شرح مفاد آيه : ((و يؤ خركم الى اجل مسمى ....)) كه مى گويد اگر عبادت و تقوى واطاعت پيشه كنيد خدا اجل غير مسمايتان را تا اجل مسمى تاءخير مى اندازد
- گله و شكايت نوح (ع ) از قومش به خداى متعال
- اثر استغفار از گناهان در رفع مصائب و بلايا و فتح باب نعمت ها
- معناى آيه : ((ما لكم لا ترجون للّه و قارا))
- و بيان احتجاجى كه بر ربوبيّت و معبود بودن خداى تعالى متضمّن است .
- اشاره به وجه اينكه ماه را نور در آسمانها، و خورشيد را چراغ ناميد.
- و مراد از اينكه فرمود شما را چون نبات از زمين رويانيد.
- شكوه دوباره نوح (عليه السّلام ) از اينكه قومش او را نافرمانى كرده از كسى كه مال و فرزند جز زبانش نيفزود پيروى كردند.
- روايتى درباره اينكه استغفار سبب وسعت رزق ونعمت مى شود، مراد از ((لا ترجون للّه وقارا))، تبعت قوم نوح (عليه السّلام ) از اغنياء، بت هاى آن قوم و...
نکات آیه
۱ - صاحبان زر و زور با نیرنگ هاى بزرگ خود، تعداد بسیارى از مردم را گمراه کردند. (و قد أضلّوا کثیرًا)
۲ - شرک و بت پرستى و دورى از رهنمودهاى پیامبران الهى، گمراهى است. (و قالوا لاتذرنّ ءالهتکم ... و قد أضلّوا کثیرًا)
۳ - درخواست نوح(ع) از درگاه الهى، مبنى بر افزودن گمراهى ظالمان و گمراه کنندگان جامعه (و لاتزد الظلمین إلاّ ضللاً)
۴ - ناامیدى کامل نوح(ع)، از نجات یافتن قومش از گمراهى و ستم پیشگى (و لاتزد الظلمین إلاّ ضللاً) نفرین نوح(ع) علیه قومش، نشانه آن است که آن حضرت از هدایت یافتن آنان کاملاً مأیوس بود; زیرا اصولاً پیامبران الهى براى هدایت مردمان مبعوث شدند و نوح(ع) نیز سالیانى دراز; قومش را به هدایت دعوت کرد و چون آنان نپذیرفتند، علیه آنان نفرین فرمود.
۵ - افزودن گمراهى، از عذاب هاى الهى براى ظالمان و گمراه کنندگان جامعه (و قد أضلّوا کثیرًا و لاتزد الظلمین إلاّ ضللاً) برداشت یاد شده، با توجه به این نکته است که پیامبران براى هدایت مردمان مبعوث شدند و افزودن گمراهى گمراه کنندگان، جنبه مجازاتى دارد نه ابتدایى.
۶ - گمراه کردن مردم، ظلم است. (و قد أضلّوا کثیرًا و لاتزد الظلمین إلاّ ضللاً) برداشت یاد شده، از تعبیر «ظالمان» درباره «گمراه گران» استفاده مى شود.
۷ - ظالمان و گمراه کنندگان جامعه، مستحق نفرین اند. (و لاتزد الظلمین إلاّ ضللاً)
۸ - نفرین بر ظالمان و گمراه کنندگان جامعه - پس از ناامیدى از هدایت آنان - کارى پسندیده و روا (و لاتزد الظلمین إلاّ ضللاً)
موضوعات مرتبط
- انبیا: اعراض از انبیا ۲
- بت پرستى: آثار بت پرستى ۲
- ثروتمندان: آثار کفر ثروتمندان ۱; گمراهگرى ثروتمندان ۱
- خدا: عذابهاى خدا ۵
- شرک: آثار شرک ۲
- ظالمان: آثار تأثیر از هدایت ظالمان ۸; ازدیاد گمراهى ظالمان ۵; درخواست ازدیاد گمراهى ظالمان ۳; زمینه نفرین ظالمان۸; عذاب ظالمان ۵; نفرین بر ظالمان ۷
- ظلم: موارد ظلم ۶
- عذاب: اهل عذاب ۵
- قدرتمندان: آثار مکر قدرتمندان ۱; گمراهگرى قدرتمندان ۱
- گمراهگران: ازدیاد گمراهى گمراهگران ۵; درخواست ازدیاد گمراهى گمراهگران۳; زمینه نفرین بر گمراهگران ۸; عذاب گمراهگران ۵; نفرین بر گمراهگران۷
- گمراهگرى: حقیقت گمراهگرى ۶
- گمراهى: عوامل گمراهى ۱، ۲
- نفرین: مشمولان نفرین ۷
- نوح(ع): دعاى نوح(ع) ۳; قصه نوح(ع) ۴; یأس نوح(ع) ۴
- یأس: آثار یأس از هدایت گمراهگران ۸; یأس از هدایت قوم نوح ۴
