الحديد ٢٤

الَّذِينَ‌ يَبْخَلُونَ‌ وَ يَأْمُرُونَ‌ النَّاسَ‌ بِالْبُخْلِ‌ وَ مَنْ‌ يَتَوَلَ‌ فَإِنَ‌ اللَّهَ‌ هُوَ الْغَنِيُ‌ الْحَمِيدُ

ترجمه

همانها که بخل می‌ورزند و مردم را به بخل دعوت می‌کنند؛ و هر کس (از این فرمان) روی‌گردان شود، (به خود زیان می‌رساند نه به خدا)، چرا که خداوند بی‌نیاز و شایسته ستایش است!

|همان كسانى كه بخل مى‌ورزند و مردم را به بخل وا مى‌دارند. و هر كه [از فرمان‌] روى گرداند، قطعا خدا بى‌نياز ستوده است

همانان كه بخل مى‌ورزند و مردم را به بخل ورزيدن وامى‌دارند. و هر كه روى گرداند قطعاً خدا بى‌نياز ستوده است.

همان متکبرانی که خودشان (در احسان به فقیران) بخل می‌ورزند و مردم را هم به بخل و منع احسان وا می‌دارند. و هر که روی (از اطاعت حق) بگرداند خدا به کلی بی‌نیاز و ستوده صفات است.

همانان که همواره بخل می ورزند و مردم را به بخل وامی دارند، و هرکه [از انفاق] روی بگرداند [زیانی به خدا نمی رساند]؛ زیرا خدا بی نیاز و ستوده است.

آنان كه بخل مى‌ورزند و مردم را به بخل وامى‌دارند. و هر كه رويگردان مى‌شود، بداند كه خدا بى‌نياز و ستودنى است.

همان کسانی که بخل می‌ورزند و مردمان را نیز به بخل می‌فرمایند، و هر کس روی بر تابد، [بداند که‌] خداوند بی نیاز ستوده است‌

آنان كه بخل مى‌ورزند و مردم را به بخل فرمان مى‌دهند. و هر كه روى بگرداند- از ايمان و انفاق-، پس [بداند كه‌] خداست بى‌نياز و ستوده.

همان کسانی که بخل می‌ورزند و مردم را نیز به بخل ورزیدن دعوت می‌کنند. هر کس که (از این فرمان) روی‌گردان شود (به خدا زیانی نمی‌رساند) چرا که خداوند بی‌نیاز و شایسته‌ی ستایش است.

کسانی که بخل می‌ورزند و مردمان را به بخل ورزیدن فرمان می‌دهند. و هر که روی گرداند خدا بی‌گمان (هم) او بی‌نیاز ستوده است.

آنان که بخل ورزند و فرمان دهند مردم را به بخل‌ورزیدن و هر که روی برتابد همانا خدا است بی‌نیاز ستوده‌

الحديد ٢٣	آیه ٢٤	الحديد ٢٥
سوره : سوره الحديد نزول : ٥ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الَّذِینَ ...»: بدل از (کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ) است. یا خبر مبتدای محذوف است: هُمُ الَّذِینَ. و یا این که مبتدا است و خبر آن محذوف است: الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَ یَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ، فَإِنَّهُمْ یَسْتَحِقُّونَ الْعَذَابَ. «یَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ»: (نگا: نساء / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ قَالَ‌ مُوسَى‌ إِنْ‌ تَکْفُرُوا... (۲)

تفسیر

• آيات ۱۶ - ۲۴ سوره حديد
• عتاب به مؤ منين به جهت قساوتى كه دل هايشان را گرفته و درمقابل ذكر خدا خاشع نمى شود
• مقصود از اينكه فرمود مؤ منان به خدا و رسل نزد پروردگارشان صديقتين و شهدايند
• پنج خصلت زندگى دنيا: لهو، لعب ، زينت ، تفاخر، و تكاثر و سخنى از شيخ بهائى دراين باره
• مثلى براى بيان فريبندگى دنيا
• اختلاف معنا و مفاد آيه : ((سابقوا الى مغفرة من ربكم )) با آيه : ((و سارعوا الى مغفرة...))
• مراد از اينكه عرض بهشت مانند عرض آسمان و زمين است
• مقصود از ايمان در جمله ((...اعدت للذين آمنوا بالله و رسله )) ايمان تواءم باعمل است
• وجوه متعدد در معناى آيه : ((ما اصاب من مصيبة فى الارض و لا فى انفسكم الا فى كتاب...))
• در از دست دادن اندوه مخوريد و در به دست آوردن شادى مكنيد
• (رواياتى در ذيل آيه : ((الم ياءن للذين آمنوا...)) و ((اولئك هم الصديقون والشهداء...)) و درباره حد زهد)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، انسان هاى بخیل و نیز کسانى که مردم را به بخلورزى فرمان مى دهند، دوست ندارد. (و اللّه لایحبّ کلّ مختال فخور . الذین یبخلون) «الذین یبخلون...» بدل براى «کل مختال» و مرتبط با فعل «لایحبّ» است. تقدیر آن چنین مى شود: «واللّه لایحبّ الذین یبخلون...».

۲ - بخلورزى و توصیه دیگران به آن، زاییده کبر و خودپسندى است. (کلّ مختال فخور . الذین یبخلون و یأمرون الناس بالبخل) تقدیم «کلّ مختال» بر «الذین یبخلون...»، مى تواند بیانگر این حقیقت باشد که عجب و خودپسندى، ریشه بخل است و انسان هاى بخیل، در ابتدا گرفتار عجب مى شوند. سپس آن صفت ناپسند، باعث مى شود که آنان از دستگیرى دیگران و انفاق براى آنان، امساک ورزند.

۳ - انسان هاى خودپسند فخرفروش، نه تنها خود بخیل اند; بلکه دیگران را نیز به بخلورزى فرمان مى دهند. (کلّ مختال فخور . الذین یبخلون و یأمرون الناس بالبخل)

۴ - بخلورزى و توصیه مردم به آن، امرى بس ناپسند و نکوهیده (و اللّه لایحبّ ... الذین یبخلون و یأمرون الناس بالبخل)

۵ - توصیه خداوند به انسان ها، مبنى بر انفاق کردن و پرهیز از بخل (الذین یبخلون و یأمرون الناس بالبخل) نکوهش صفت بخل از سوى خداوند، در واقع توصیه به این است که همگان، باید خود را به صفت انفاق گرى و دستگیرى از نیازمندان آراسته سازند.

۶ - فرمان خداوند به انفاق، بدان معنا نیست که او به انفاق آنان نیازمند است. (و من یتولّ فإنّ اللّه هو الغنىّ الحمید)

۷ - ثمره و منفعت انفاق به خود انفاقگران برمى گردد. (و من یتولّ فإنّ اللّه هو الغنىّ الحمید)

۸ - کسانى که از انفاق کردن روى برمى گردانند، به خود ضرر وارد مى کنند; نه به خداوند. (و من یتولّ فإنّ اللّه هو الغنىّ الحمید)

۹ - خداوند، «غنى» (بى نیاز) و «حمید» (ستوده) است. (فإنّ اللّه هو الغنىّ الحمید)

موضوعات مرتبط

• اخلاق: رذایل اخلاقى ۴
• اسماء و صفات: حمید ۹; غنى ۹
• انفاق: آثار اجتناب از انفاق ۸; توصیه به انفاق ۵; فلسفه توصیه به انفاق ۶; منافع انفاق ۷
• انفاقگران: پاداش انفاقگران ۷
• بخل: آمران به بخل ۳; اجتناب از بخل ۵; سرزنش بخل ۴; سرزنش دعوت به بخل ۴; مبغوضیت آمران به بخل ۱; منشأ بخل ۲; منشأ دعوت به بخل ۲
• بخیلان :۳ مبغوضیت بخیلان ۱ ۳
• تکبر: آثار تکبر ۲
• خدا: بى نیازى خدا ۶; توصیه هاى خدا ۵
• خود: بازگشت آثار عمل به خود ۷; زیان به خود ۸
• عمل: عمل ناپسند ۴
• فخرفروشان: بخل فخرفروشان ۳
• مبغوضان خدا :۱
• متکبران: بخل متکبران ۳