الحديد ٢٤

از الکتاب
کپی متن آیه
الَّذِينَ‌ يَبْخَلُونَ‌ وَ يَأْمُرُونَ‌ النَّاسَ‌ بِالْبُخْلِ‌ وَ مَنْ‌ يَتَوَلَ‌ فَإِنَ‌ اللَّهَ‌ هُوَ الْغَنِيُ‌ الْحَمِيدُ

ترجمه

همانها که بخل می‌ورزند و مردم را به بخل دعوت می‌کنند؛ و هر کس (از این فرمان) روی‌گردان شود، (به خود زیان می‌رساند نه به خدا)، چرا که خداوند بی‌نیاز و شایسته ستایش است!

ترتیل:
ترجمه:
الحديد ٢٣ آیه ٢٤ الحديد ٢٥
سوره : سوره الحديد
نزول : ٥ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الَّذِینَ ...»: بدل از (کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ) است. یا خبر مبتدای محذوف است: هُمُ الَّذِینَ. و یا این که مبتدا است و خبر آن محذوف است: الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَ یَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ، فَإِنَّهُمْ یَسْتَحِقُّونَ الْعَذَابَ. «یَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ»: (نگا: نساء / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر


نکات آیه

۱ - خداوند، انسان هاى بخیل و نیز کسانى که مردم را به بخلورزى فرمان مى دهند، دوست ندارد. (و اللّه لایحبّ کلّ مختال فخور . الذین یبخلون) «الذین یبخلون...» بدل براى «کل مختال» و مرتبط با فعل «لایحبّ» است. تقدیر آن چنین مى شود: «واللّه لایحبّ الذین یبخلون...».

۲ - بخلورزى و توصیه دیگران به آن، زاییده کبر و خودپسندى است. (کلّ مختال فخور . الذین یبخلون و یأمرون الناس بالبخل) تقدیم «کلّ مختال» بر «الذین یبخلون...»، مى تواند بیانگر این حقیقت باشد که عجب و خودپسندى، ریشه بخل است و انسان هاى بخیل، در ابتدا گرفتار عجب مى شوند. سپس آن صفت ناپسند، باعث مى شود که آنان از دستگیرى دیگران و انفاق براى آنان، امساک ورزند.

۳ - انسان هاى خودپسند فخرفروش، نه تنها خود بخیل اند; بلکه دیگران را نیز به بخلورزى فرمان مى دهند. (کلّ مختال فخور . الذین یبخلون و یأمرون الناس بالبخل)

۴ - بخلورزى و توصیه مردم به آن، امرى بس ناپسند و نکوهیده (و اللّه لایحبّ ... الذین یبخلون و یأمرون الناس بالبخل)

۵ - توصیه خداوند به انسان ها، مبنى بر انفاق کردن و پرهیز از بخل (الذین یبخلون و یأمرون الناس بالبخل) نکوهش صفت بخل از سوى خداوند، در واقع توصیه به این است که همگان، باید خود را به صفت انفاق گرى و دستگیرى از نیازمندان آراسته سازند.

۶ - فرمان خداوند به انفاق، بدان معنا نیست که او به انفاق آنان نیازمند است. (و من یتولّ فإنّ اللّه هو الغنىّ الحمید)

۷ - ثمره و منفعت انفاق به خود انفاقگران برمى گردد. (و من یتولّ فإنّ اللّه هو الغنىّ الحمید)

۸ - کسانى که از انفاق کردن روى برمى گردانند، به خود ضرر وارد مى کنند; نه به خداوند. (و من یتولّ فإنّ اللّه هو الغنىّ الحمید)

۹ - خداوند، «غنى» (بى نیاز) و «حمید» (ستوده) است. (فإنّ اللّه هو الغنىّ الحمید)

موضوعات مرتبط

  • اخلاق: رذایل اخلاقى ۴
  • اسماء و صفات: حمید ۹; غنى ۹
  • انفاق: آثار اجتناب از انفاق ۸; توصیه به انفاق ۵; فلسفه توصیه به انفاق ۶; منافع انفاق ۷
  • انفاقگران: پاداش انفاقگران ۷
  • بخل: آمران به بخل ۳; اجتناب از بخل ۵; سرزنش بخل ۴; سرزنش دعوت به بخل ۴; مبغوضیت آمران به بخل ۱; منشأ بخل ۲; منشأ دعوت به بخل ۲
  • بخیلان :۳ مبغوضیت بخیلان ۱ ۳
  • تکبر: آثار تکبر ۲
  • خدا: بى نیازى خدا ۶; توصیه هاى خدا ۵
  • خود: بازگشت آثار عمل به خود ۷; زیان به خود ۸
  • عمل: عمل ناپسند ۴
  • فخرفروشان: بخل فخرفروشان ۳
  • مبغوضان خدا :۱
  • متکبران: بخل متکبران ۳

منابع