الرحمن ٥٥
از الکتاب
ترجمه
| الرحمن ٥٤ | آیه ٥٥ | الرحمن ٥٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
تفسیر
- آيات ۳۱ - ۷۸، سوره الرحمن
- معناى جمله ((سنفرغ لكم ايها الثقلان )) و عدم منافات آن با ((لا يشغله شاءن عن شاءن))
- معناى اينكه خطاب به جن و انس فرمود نمى توانيد بگريزيد جز به سلطان
- آيه ((فيومئذ لا يسئل عن ذنبه انس و لا جان )) سرعت حساب را افاده مى كند و با آيه((وقفوهم انهم مسؤ ولون )) و امثال آن منافات ندارد
- مراد از مقام پروردگار در آيه : ((و لمن خاف مقام ربه جنتان ))
- اشاره به اقسام و مراحل خوف از مقام پروردگار و بيان اينكه مقصود از خائنان در آيه :((و لمن خاف ...)) مخلصين است
- اقوال مختلف درباره اينكه خائف از مقام رب دو بهشت دارد
- وصف آن دو بهشت
- وصف حوريان بهشتى
- مراد از ((و من دونهما جنتان ))
- همسران بهشتى (خيرات حسان ) و توصيف آنان
- ثنائى جميل بر خداوند كه اينهمه رحمت ارزانى داشتم
- بحث روايتى
- چند روايت در ذيل آيه ((و لمن مقام ريه جنتان ))
- رواياتى در ذيل آيه ((هل جزاء الاحسان الا الاحسان ))
- چند روايت درباره وجود دو قسم بهشت و درباره همسران بهشتى
نکات آیه
۱ - امتنان خداوند بر خلق، به خاطر قرار دادن پاداش هایى چون نعمت هاى بهشت براى ایشان (متّکین على فرش ... فبأىّ ءالآء ربّکما تکذّبان)
۲ - آسایش، تنعم و بهرهورى هاى خائفان مقام پروردگار در بهشت، جلوه اى از ربوبیت عالى خداوند و نعمتى غیر قابل انکار و تکذیب (متّکین ... فبأىّ ءالآء ربّکما تکذّبان)
۳ - وجود عناصر کافر و تکذیب گر در میان جن، همانند آدمیان (فبأىّ ءالآء ربّکما تکذّبان)
۴ - سرزنش کافران و تکذیب گران جن و انس از سوى خداوند، به خاطر نادیده انگاشتن نعمت هاى الهى (متّکین على ... فبأىّ ءالآء ربّکما تکذّبان)
۵ - خداوند، خواهان توجه و اذعان خلق به الهى بودن نعمت ها (فبأىّ ءالآء ربّکما تکذّبان)
موضوعات مرتبط
- اقرار: اهمیت اقرار به نعمتهاى خدا ۵
- انسان: منت بر انسان ۱
- بهشت: نعمتهاى بهشت ۱
- جن: تشابه جن با انسان ۳; جنیان کافر ۳; جنیان مکذب ۳; سرزنش جنیان کافر ۴; منت بر جن ۱
- خدا: امتنان خدا ۱; پاداشهاى خدا ۱; تکذیب ناپذیرى نعمتهاى خدا ۲; توصیه هاى خدا ۵; سرزنشهاى خدا ۴; نشانه هاى ربوبیت خدا ۲
- خداترسان: آسایش اخروى خداترسان ۲; خداترسان در بهشت ۲; نعمتهاى اخروى خداترسان ۲
- ذکر: اهمیت ذکر منشأ نعمت ۵
- غفلت: غفلت از نعمتهاى خدا ۴
- کافران: سرزنش کافران ۴
