ص ٥٤
از الکتاب
ترجمه
| ص ٥٣ | آیه ٥٤ | ص ٥٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«نَفَادٍ»: فنا و نابودی. از میان رفتن و پایان پذیرفتن.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ أَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِي... (۰) مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ... (۰) إِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا... (۰)
تفسیر
نکات آیه
۱ - بهشت و نعمت هاى آن، روزى و عطاى الهى است. (جنّ-ت عدن ... إنّ هذا لرزقنا)
۲ - نعمت هاى بهشت، جاویدان و پایان ناپذیر است. (ما له من نفاد) «نفاد»، به معناى زوال و انقطاع است.
۳ - برخوردار شدن تقواپیشگان از بهشت و نعمت هاى جاویدان آن، براساس لطف و عنایت خدا به ایشان است; نه به خاطر استحقاق و حق آنان بر خدا. (جنّ-ت عدن ... هذا لرزقنا ما له من نفاد) تصریح بر خدادادى بودن بهشت و نعمت هاى آن - در حالى که خدادادى بودن آن بر کسى پوشیده نیست - مى تواند گویاى حقیقت یاد شده باشد.
موضوعات مرتبط
- بهشت: جاودانگى نعمتهاى بهشت ۲
- خدا: رازقیت خدا ۱; عطایاى خدا ۱
- لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۳
- متقین: تفضل به متقین ۳; منشأ نعمتهاى اخروى متقین ۳
- نعمت: نعمت روزى بهشت ۱
