ص ٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

ما هرگز چنین چیزی در آیین دیگری نشنیده‌ایم؛ این تنها یک آئین ساختگی است!

ما در اين آيين اخير چنين سخنى نشنيده‌ايم و اين جز دروغبافى نيست
[از طرفى‌] اين [مطلب‌] را در آيين اخير [عيسوى هم‌] نشنيده‌ايم، اين [ادّعا] جز دروغ‌بافى نيست.
این را (که دعوی محمّد است در توحید و یگانگی خدا) در آخرین ملّت (هم که ملّت و آیین مسیح است) نشنیده‌ایم (زیرا ملّت عیسی نیز به سه خدا و اقانیم سه گانه معتقد است)، این جز بافندگی و دروغ چیز دیگری نیست.
ما این [پرستش معبود یگانه] را در آخرین آیین [که پدرانمان بر آن بودند] نشنیده ایم؛ این جز دروغی ساخته شده نیست.
ما در اين آخرين آيين، چنين سخنى نشنيده‌ايم و اين جز دروغ هيچ نيست.
ما چنین چیزی در آیین اخیر نشنیده‌ایم این جز از خود بر ساختن نیست‌
ما اين را- دينى را كه محمد
ما در آئین دیگری، این (یکتاپرستی) را نشنیده‌ایم. این جز دروغ ساختگی نیست.
«ما این را در گروه دیگر نشنیدیم. این بجز (بافته‌ای) جعلی نیست.»
نشنیدیم بدین در ملّت بازپسین نیست این جز تازه درآورده نوین‌


ص ٦ آیه ٧ ص ٨
سوره : سوره ص
نزول : ٥ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْمِلَّةِ الآخِرَةِ»: آئین دیگری. مراد آئین اهل کتاب، به ویژه مسیحیّت است که معتقد به تثلیت بوده و هستند. یا مراد آئین پدران بت‌پرست قریشیان است که ایشان را دیده و زمان ایشان نسبت به زمان نیاکانشان، واپسین بشمار است. «إِخْتِلاقٌ»: کذب محض. دروغ از پیش خود ساخته و پرداخته.


تفسیر

نکات آیه

۱ - سران کفر و شرک، پیام توحیدى پیامبراسلام را، سخنى نو ظهور و بى سابقه مى دانستند. (أجعل الألهة إلهًا وحدًا ... ما سمعنا بهذا فى الملّة الأخرة)

۲ - سران شرک و کفر، مدعى نبودن اثرى از توحید و یکتاپرستى در آخرین دین الهى (مسیحیت) (أجعل الألهة إلهًا وحدًا ... ما سمعنا بهذا فى الملّة الأخرة) «ملّة» در آیه شریفه، به معناى «دین» است و مقصود از قید «الأخرة» (پسین) در برابر «اولین» (پیشینیان) - که در آیات دیگر آمده - دین مسیحیت است. گفتنى است که مسیحیت آخرین دین پیش از اسلام در جزیرة العرب بود و کافران نیز از آن آگاهى داشتند.

۳ - سران شرک و کفر، نوپیدایى و بى سابقه بودن پیام توحیدى پیامبراسلام را در تاریخ ادیان گذشته، بهانه اى بر مخالفت خود قرار داده بودند. (ما سمعنا بهذا فى الملّة)

۴ - سران کفر و شرک، کلام توحیدى و یکتاپرستى رسول خدا را، سخنى دروغ و ساختگى مى پنداشتند. (إن هذا إلاّ اختلق) مقصود از واژه «اختلاق» - هنگامى که در وصف کلامى آورده شود - سخن ساختگى و دروغى است که سابقه نداشته باشد.

۵ - سران شرک و کفر در عصر بعثت، رهبرى فکرى و عقیدتى مردم را در دست داشتند. (و انطلق الملأ... ما سمعنا بهذا فى الملّة الأخرة إن هذا إلاّ اختلق)

۶ - سران کفر و شرک در صدراسلام، مردمى مرتجع و مخالف نوگرایى و پویایى فکرى و عقیدتى در جامعه (ما سمعنا بهذا فى الملّة الأخرة إن هذا إلاّ اختلق)

موضوعات مرتبط

  • اسلام: تاریخ صدر اسلام ۵
  • توحید: توحید در مسیحیت ۲
  • رهبران: ادعاى رهبران شرک ۲; ادعاى رهبران کفر ۲; ارتجاع رهبران شرک ۶; ارتجاع رهبران کفر ۶; بهانه جویى رهبران شرک ۳; بهانه جویى رهبران کفر ۳; بینش رهبران شرک ۱; بینش رهبران کفر ۱; تهمتهاى رهبران شرک ۴; تهمتهاى رهبران کفر ۴; نقش رهبران شرک ۵; نقش رهبران کفر ۵
  • محمد(ص): تازگى تعالیم محمد(ص) ۱، ۳; توحید عبادى محمد(ص) ۴; تهمت دروغگویى به محمد(ص) ۴; عوامل مخالفت با محمد(ص) ۳

منابع