مريم ٩٦

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

مسلّماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبّتی برای آنان در دلها قرار می‌دهد!

|كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، به زودى خداى رحمان براى آنها محبتى [در دل‌ها] قرار خواهد داد
كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، به زودى [خداى‌] رحمان براى آنان محبتى [در دلها] قرار مى‌دهد.
همانا آنان که به خدا ایمان آوردند و نیکوکار شدند خدای رحمان آنها را (در نظر خلق و حق) محبوب می‌گرداند.
قطعاً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، به زودی [خدای] رحمان برای آنان [در دل ها] محبتی قرار خواهد داد.
خداى رحمان كسانى را كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته كرده‌اند، محبوب همه گرداند.
کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند، زودا که خداوند رحمان در حق آنان مهربانی کند
كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى نيك و شايسته كردند خداى رحمان براى آنان دوستيى [در دلها] خواهد نهاد.
بی‌گمان کسانی که ایمان می‌آورند و کارهای شایسته و پسندیده انجام می‌دهند، خداوند مهربان آنان را دوست می‌دارد و حجّت ایشان را به دلها می‌افکند.
بی‌گمان کسانی که ایمان آورده و عمل شایسته(ی ایمان) کرده‌اند، (خدای) رحمان به زودی برایشان دوستی‌ای خواهد نهاد.
همانا آنان که ایمان آوردند و عمل صالح کردند زود است بنهد برای ایشان خداوند مهربان دوستی را


مريم ٩٥ آیه ٩٦ مريم ٩٧
سوره : سوره مريم
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سَیَجْعَلُ لَهُمْ وُدّاً»: ایشان را دوست می‌دارد. آنان را در نظر مردم عزیز، و محبّت آنان را به دلها می‌اندازد (نگا: حشر / و ).


تفسیر

نکات آیه

۱- ایمان و عمل صالح موجب نفوذ محبوبیت شخص مؤمن در دل هاى مردم است. (إنّ الذین ءامنوا ... سیجعل لهم الرحمن ودًّا) «ودّ» به معناى میل و محبت است. و مراد از آن، به قرینه «لهم»، محبتى است که خداوند براى مؤمنان در دل هاى دیگران قرار مى دهد.

۲- محبوبیت در دل هاى مردم، از جمله پاداش هاى خداوند به مؤمنان داراى کردار نیک. (إنّ الذین ءامنوا ... سیجعل لهم الرحمن ودًّا)

۳- مسلمانان صدراسلام (در مکه) از سوى کافران و مشرکان گرفتار فشارهاى روحى و تنگناهاى روانى بودند. (إنّ الذین ءامنوا و عملوا الصلحت سیجعل) با توجه به نزول این آیات در مکّه، جمله «سیجعل ...» باید وعده اى نزدیک به مسلمانان صدراسلام باشد. این نوید حکایت از آن دارد که مسلمانان در زمان نزول آیات، در شرایط سختى از نظر روحى و روانى و مقبولیت اجتماعى قرار داشتند.

۴- محبوبیت اجتماعى و ایجاد پایگاه در دل هاى مردم، وعده خداوند به مسلمانان رنج کشیده صدراسلام (إنّ الذین ءامنوا و عملوا الصلحت سیجعل) نزول این آیات در مکه و همچنین ارتباط آن با آیات پیشین - که حاوى ادعاهاى نارواى مشرکان و فشارهاى روحى و تبلیغاتى آنان بود - چنین اقتضا دارد که جمله «سیجعل ...»، وعده خداوند به محبوب شدن مؤمنان و یافتن پایگاه مناسب اجتماعى در میان مردمان آن عصر باشد.

۵- خداوند، مؤمنان نیک کردار را در صحنه قیامت از رنج تنهایى نجات خواهد داد. (و کلّهم ءاتیه یوم القیمة فردًا . إنّ الذین ءامنوا و عملوا الصلحت سیجعل) چنان که برخى از مفسران گفته اند، این آیه مى تواند در ارتباط با مضمون آیه قبل و مربوط به صحنه قیامت باشد; زیرا همگان در صحنه قیامت تنها و بى یاورند (و کلّهم ءاتیه یوم القیامة فرداً). این آیه بشارتى است براى مؤمنان که خداوند آنان را در آن روز، تنها نخواهد گذاشت و به زودى آنان را از انس و محبت دیگران برخوردار خواهد ساخت.

۶- پیوستگى ایمان و عمل صالح، شرط بارورى و ثمردهى کامل آنها (إنّ الذین ءامنوا و عملوا الصلحت سیجعل ... ودًّا)

۷- محبوبیت یافتن مؤمنان نیک کردار در دل ها، جلوه اى از رحمت گسترده خداوند است. (إنّ الذین ءامنوا ... سیجعل لهم الرحمن ودًّا)

موضوعات مرتبط

  • اسلام: تاریخ صدر اسلام ۳
  • ایمان: آثار اجتماعى ایمان ۱; آثار ایمان ۶
  • خدا: پاداشهاى خدا ۲; نشانه هاى رحمت خدا ۷; وعده هاى خدا ۴
  • صالحان: پاداش صالحان ۲; صالحان در قیامت ۵; فضایل صالحان ۵; محبوبیت صالحان ۱، ۲، ۷; نجات اخروى صالحان ۵; نجات از تنهایى صالحان ۵
  • عمل صالح: آثار اجتماعى عمل صالح ۱; آثار عمل صالح ۶
  • کافران مکه: اذیتهاى کافران مکه۳
  • مؤمنان: پاداش مؤمنان ۲; فضایل مؤمنان ۵; محبوبیت مؤمنان ۱، ۲، ۷; مؤمنان در قیامت ۵; نجات اخروى مؤمنان ۵; نجات از تنهایى مؤمنان ۵
  • محبوبیت: عوامل محبوبیت ۱
  • مسلمانان: اذیت مسلمانان صدراسلام ۳; محبوبیت مسلمانان صدراسلام ۴; مشکلات مسلمانان صدراسلام ۳; وعده به مسلمانان صدراسلام ۴
  • مسلمانان مکه: اذیت مسلمانان مکه ۳; مشکلات مسلمانان مکه ۳
  • مشرکان مکه: اذیتهاى مشرکان مکه ۳

منابع