الإسراء ١٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

آن کس که (تنها) زندگی زودگذر (دنیا) را می‌طلبد، آن مقدار از آن را که بخواهیم -و به هر کس اراده کنیم- می‌دهیم؛ سپس دوزخ را برای او قرار خواهیم داد، که در آتش سوزانش می‌سوزد در حالی که نکوهیده و رانده (درگاه خدا) است.

|هر كس خواهان دنياى زود گذر است، به زودى هر كه را خواهيم نصيبى از آن مى‌دهيم، سپس جهنم را برايش مقرّر مى‌كنيم تا نكوهيده و مطرود در آن وارد شود
هر كس خواهان [دنياى‌] زودگذر است، به زودى هر كه را خواهيم [نصيبى‌] از آن مى‌دهيم، آنگاه جهنم را كه در آن خوار و رانده داخل خواهد شد، براى او مقرر مى‌داريم.
هر کس متاع عاجل و زودگذر دنیا را طالب است متاع دنیا را به او می‌دهیم (لیکن باز) به هر که خواهیم و هر چه مشیّت ازلی ما باشد، سپس (در عالم آخرت به کیفر کردارش) دوزخ را نصیب او کنیم که با نکوهش و مردودی به جهنم درآید.
هر کس [همواره] دنیای زودگذر را بخواهد [چنین نیست که هر چه بخواهد بیابد بلکه] هر چه را ما برای هر که بخواهیم، به سرعت در همین دنیا به او عطا می کنیم، آن گاه دوزخ را در حالی که نکوهیده و رانده شده از رحمت خدا وارد آن می شود، برای او قرار می دهیم.
هر كس كه خواهان اين جهان باشد هر چه بخواهيم زودش ارزانى داريم، آنگاه جهنم را جايگاه او سازيم تا نكوهيده و مردود بدان درافتد.
هر کس بهره زودیاب [دنیوی‌] بخواهد، برای هر کس که بخواهیم و هر چه بخواهیم، در آن پیش اندازیم، سپس جهنم را برای او مقرر می‌داریم که نکوهیده و مطرود به آن در آید
هر كه [زندگانى‌] اين جهان شتافته و زودگذر را خواهد- و از آخرت رويگردان باشد-، هر چه بخواهيم [و] براى هر كه بخواهيم در اينجا زودش بدهيم، سپس دوزخ را برايش قرار دهيم كه نكوهيده و به خوارى رانده شده در آنجا در آيد- يا به آتش آن بسوزد-.
هر کس که دنیای زودگذر (این جهان) را بخواهد (و تنها برای زندگی آن کار کند)، آن اندازه که خود می‌خواهیم و به هرکس که صلاح می‌دانیم، هرچه زودتر در دنیا بدو عطاء خواهیم کرد. به دنبال آن، دوزخ را بهره‌ی او می‌کنیم که به آتش آن می‌سوزد، در حالی که (به سبب کارهائی که در دنیا کرده است) مورد سرزنش است و (از رحمت خدا) رانده و مانده است.
هر کس خواهان (دنیای) زودگذر بوده است ما (نیز) با شتاب - برای کسی که اراده کنیم، آنچه از آن را بخواهیم - به او می‌دهیم، سپس جهنم را برایش قرار دهیم (که) آن را می‌افروزد، در حالی‌که سرزنش‌شده‌ی رانده‌شده است.
آنکو زندگانی شتابان را خواهد بشتابیم برایش در آن آنچه را خواهیم برای هر که خواهیم سپس گذاریم برایش دوزخ را بچشدش نکوهیده رانده‌


الإسراء ١٧ آیه ١٨ الإسراء ١٩
سوره : سوره الإسراء
نزول : ٨ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الْعَاجِلَة»: جهان زودگذر. مراد لذائذ و نعمتهای دنیای فعلی است (نگا: هود / ، شوری / ، نجم / ). «یَصْلاهَا»: بدان درآید و حرارت آن را بچشد. «مذموماً»: سرزنش شده. مراد این است که مبغوض خدا و فرشتگان و مردم است. «مَدْحُوراً»: رانده شده. مراد مطرود از الطاف و به دور از مراحم خدا است. واژه‌های (مَذْمُوماً مَّدْحُوراً) حال اوّل و دوم است (نگا: أعراف / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- دنیاطلبى، عامل گرفتارى انسان به آتش دوزخ است. (من کان یرید العاجلة ... جعلنا له جهنّم)

۲- نقدطلبى، شتابزدگى و نداشتن دوراندیشى، ریشه دنیاخواهى و غفلت از آخرت است. (من کان یرید العاجلة) کاربرد واژه «عاجلة» از ماده «عجله» (چیزى را با عجله و شتاب خواستن) به جاى «الدنیا» مى رساند که نقد بودن متاع دنیا و امکان دستیابى سریع تر به آن، نقش عمده اى در دنیاخواهى دنیاطلبان دارد.

۳- عوامل طبیعت، در کنترل اراده و مشیت الهى است. (من کان یرید العاجلة عجّلنا له فیها ما نشاء) دنیاطلبان، خواسته هاى خود را از طریق عوامل طبیعى به دست مى آورند و خداوند تقدیر امکانات دنیوى را براى آنان به خود اسناد داده است. چنین اسنادى گویاى آن است که عوامل طبیعت تحت کنترل خداوند است.

۴- خداوند، خواسته ها و آرزوهاى مادى برخى از دنیاطلبان را در دنیا برآورده مى کند و به آنان اجازه بهره مندى مى دهد. (من کان یرید العاجلة عجّلنا له فیها)

۵- دنیاطلبان، تنها به بخشى از آرزوهاى دنیوى خویش مى رسند و نه به همه آنها (من کان یرید العاجلة عجّلنا له فیها ما نشاء) خداوند، دستیازى دنیاطلبان به آرزوهاى خویش را منوط به مشیت خود ساخته است (ما نشاء) و این مى رساند که آنان به همه خواسته هاى خویش نمى رسند و تنها به آن مقدار که خداوند بخواهد، دست مى یابند.

۶- همه دنیاطلبان، به منافع و امکانات دنیوى، دست نمى یابند. (من کان یرید العاجلة عجّلنا له ... لمن نرید)

۷- برخى از دنیاطلبان هم از دنیا و هم از آخرت محرومند. (من کان یرید العاجلة عجّلنا له ... لمن نرید ثمّ جعلنا له جهنّم) مرجع ضمیر «له» در «جعلنا له جهنّم»، «من» در «من کان ...» است; یعنى، هر کس به دنبال دنیا باشد جایگاهش دوزخ است، چه برخى از آنان با خواست خداوند به آرزوهاى دنیوى خود برسند و چه ناکام شوند. بنابراین عده اى هر چند که به خواسته هاى دنیوى خویش نرسیده اند، در آخرت دوزخى اند و از دنیا و آخرت محروم خواهند بود.

۸- دنیاطلبان علاوه بر عذاب جسمانى، در آخرت نیز گرفتار عذاب روحى مى شوند. (ثمّ جعلنا له جهنّم یصلها مذمومًا مدحورًا) «یصلاها» (در آتش سوزان حهنّم مى سوزد) اشاره به عذاب جسمى و «مذموماً مدحوراً» (نکوهش شده و مطرود) اشاره به رنج روحى دارد.

۹- دنیاطلبان در آخرت، مورد نکوهش واقع شده و از رحمت خداوند محروم و مطرود خواهند شد. (من کان یرید العاجلة ... ثمّ جعلنا له جهنّم یصلها مذمومًا مدحورًا)

روایات و احادیث

۱۰- «عن إبن عباس أن النبى(ص) قال: معنى الأیة من کان یرید ثواب الدنیا بعمله الذى افترضه الله علیه لایرید به وجه الله و الدار الأخرة عجّل له فیها ما یشاء الله من عرض الدنیا و لیس له ثواب فى الأخرة و ذلک ان الله سبحانه و تعالى یؤتیه ذلک لیستعین به على الطاعة فیستعمله فى معصیة الله فیعاقبه الله علیه ;[۱] از ابن عباس روایت شده است که رسول خدا(ص) فرمود: معناى آیه «من کان یرید العاجلة عجّلنا له فیها مان یشاء» این است که با انجام اعمالى که خداوند بر او واجب گردانیده، تقرب به سوى خدا و روز آخرت را اراده نمى کند; بلکه پاداش دنیوى را اراده مى کند، در دنیا آنچه را که خداوند بخواهد از نعمتهاى دنیوى به او داده مى شود و براى او در آخرت پاداشى نیست; چون خداوند - سبحانه و تعالى - آن را به او داده است تا در طریق طاعت کمکش کند; ولى او در معصیت خداوند آن را به کار مى بندد. پس خداوند او را به خاطر این کار عذاب مى کند».

موضوعات مرتبط

  • آخرت: محرومان از آخرت ۷
  • پاداش: محرومیت از پاداش اخروى ۱۰
  • جهنّم: موجبات جهنّم ۱
  • خدا: حاکمیت اراده خدا ۳; حاکمیت مشیت خدا ۳
  • دنیا: محرومان از دنیا ۷
  • دنیاطلبان: اجابت آرزوهاى دنیاطلبان ۴، ۵; دنیاطلبان و امکانات دنیوى ۶; سرزنش اخروى دنیاطلبان ۹; عذاب اخروى دنیاطلبان ۸; عذاب روحى دنیاطلبان ۸; محرومیت دنیاطلبان ۷; محرومیت اخروى دنیاطلبان ۹; منافع دنیاطلبان ۶
  • دنیاطلبى: آثار دنیاطلبى ۱; منشأ دنیاطلبى ۲
  • رحمت: محرومان از رحمت ۹
  • عجله: آثار عجله ۲
  • عذاب: اهل عذاب ۸
  • عصیان: کیفر عصیان ۱۰
  • عمل: پاداش دنیوى عمل ۱۰
  • عوامل طبیعى: تسخیر عوامل طبیعى ۳
  • غفلت: منشأ غفلت از آخرت ۲
  • مطرودان خدا ۹:

منابع

  1. ↑ مجمع البیان، ج ۶، ص ۶۲۷; نورالثقلین، ج ۳- ، ص ۱۴۵، ح ۱۱۴.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الإسراء_١٨&oldid=110008»