الإسراء ١٠
ترجمه
الإسراء ٩ | آیه ١٠ | الإسراء ١١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَعْتَدْنَا»: آماده کردهایم. تهیّه دیدهایم. از ریشه (عتد) است (نگا: نساء / و ، یوسف / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۹ - ۲۲، سوره اسرى
- توضيح در مورد اينكه قرآن بدانچه ((اقوم (( است هدايت مى كند واينكه اسلام دين((قيم (( است
- خداوند براى مؤ منان صالح العمل بر خود حق قرار داده است (ان لهم اجرا كبيرا)
- بيان اينكه انسان عجول بوده وآنسان كه در طلب خيرات است در پى شر نيز مى باشد(ويدع الانسان بالشر دعائه بالخير)
- دونكته كه آيه شريفه روشن مى شود
- مراد از آيت بودن شب وروز ومحوآيت ليل ومبصره بودن آيات نهار
- وجود قدرت وآزادى ، دليل ومجوز ارتكاب هر عملى نيست
- معناى ((طائر(( ومراد از جمله : ((وكل انسان الزمناه طائره فى عنقه ((
- عاقبت وسرنوشت انسان با اعمال ارادى واختيارى اولزوم وحتميت پيدا مى كند
- مقصود از كتابى كه در قيامت براى افراد انسان بيرون آورده مى شود (ونخرج له يومالقيمة كتابا يلقيه منشورا)
- هدايت هر كس به سود خود وضلالتش عليه خود است (ولاتزر وازرة وزر اخرى )
- توضيح اينكه فرمود: ((وما كنا معذبين حتى نبعث رسولا((
- مقصود از اراده هلاك قريه در جمله : ((واذا اردنا ان نهلك قرية ((
- توجيه امر خدا در (امرنا مترفيها ففسقوا فيها) با اينكه خدا امر به فحشاء نمى كند!
- وجوهى كه مفسرين در توجيه اين امر گفته اند.
- مراد از ((اراده عاجله (( در آيه : ((من كان يريد العاجلة عجلنا له فيها...((
- اعمال آدمى اسباب اخروى هستند وبر خلاف اسباب دنيوى تخلف ناپذيرند
- بيان اينكه دنيا طلبان در اعمال دنيوى ، وعقبى طلبان دراعمال اخروى مستمدّ از عطاى خداوندند
- اشاره به تفاسير ديگرى كه براى اين آيه بيان شده است
- توضيح اينكه درجات اخروى بزرگتر از درجات دنيوى است
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته )
- گفتارى در چند فصل پيرامون قضاء
- فصل ۱ - در معنا وحدود آن :
- فصل ۲ - نظرى فلسفى در معناى قضاء:
- فصل ۳ - روايات هم اين نظريه را تاءييد مى كنند:
- بحث فلسفى (در بيان اينكه فيض خداوند مطلق ونامحدود است ومنشاء اختلاف انواع وافراداختلاف قابليت ها است )
نکات آیه
۱- کفر به آخرت، مایه ابتلا به عذاب دردناک الهى است. (و أن الذین لایؤمنون بالأخرة أعتدنا لهم عذابًا ألیمًا)
۲- ایمان به آخرت، داراى اهمیتى ویژه در مجموعه مسائل اعتقادى است. (و أن الذین لایؤمنون بالأخرة) خداوند، بهره مندى مؤمنان از پاداش بزرگ را منوط به عمل صالح دانسته، ولى در مورد علت عذاب کافران، تنها انکار معاد را مطرح ساخته است. این نکته حکایت از آن دارد که ایمان به قیامت در میان مجموعه مسائل دینى، از اهمیت ویژه اى برخوردار است.
۳- انکار آخرت، منشأ ترک بسیارى از نیکوکاریها و ارزشهاى عملى است. (و یبشّر المؤمنین الذین یعملون الصلحت ... و أن الذین لایؤمنون بالأخرة) خداوند در مقابل مؤمنان نیک کردار، تنها به منکران قیامت پرداخته است و این مى رساند که میان انکار قیامت و ایمان و عمل صالح، تنافى کلى وجود دارد.
۴- تهدید کافران به عذاب دوزخ، بشارتى به مؤمنان است. (و یبشّر المؤمنین ... و أن الذین لایؤمنون بالأخرة أعتدنا لهم عذابًا ألیمًا) جمله «و أن الذین لایؤمنون بالأخرة» عطف بر جمله «أن لهم أجراً کبیراً» است; یعنى، خدا دو بشارت به مؤمنان مى دهد: ۱- اجر بزرگ براى آنان، ۲- آماده کردن عذاب براى کافران.
۵- بشارت و انذار، دو عنصر اصلى در هدایت قرآن است. (إن هذا القرءان یهدى ... و یبشّر ... أن الذین لایؤمنون بالأخرة أعتدنا لهم عذابًا ألیمًا) نکته فوق از بشارت دادن خداوند به مؤمنان و از انذار کافران در کنار هم استفاده شده است.
۶- عذاب از هم اکنون براى منکران آخرت آماده است. (أعتدنا لهم عذابًا ألیمًا) «أعتدنا» (با صیغه ماضى) اشاره به آماده بودن فعلى عذاب دارد.
موضوعات مرتبط
- آخرت: آثار تکذیب آخرت ۱، ۳; فعلیت عذاب مکذبان آخرت ۶
- احسان: موانع احسان ۳
- ارزشها: موانع ارزشها ۳
- انذار: آثار انذار ۵; انذار از جهنّم ۴
- ایمان: اهمیت ایمان به آخرت ۲
- بشارت: نقش بشارت ۵
- خدا: عذابهاى خدا ۱
- دین: اصول دین ۲
- عذاب: عذاب دردناک ۱; مراتب عذاب ۱; موجبات عذاب ۱
- قرآن: هدایتگرى قرآن ۵
- کافران: انذار کافران ۴
- مؤمنان: بشارت به مؤمنان ۴
- هدایت: روش هدایت ۵