النحل ١١٣
ترجمه
النحل ١١٢ | آیه ١١٣ | النحل ١١٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«وَ هُمْ ظالِمُونَ»: در حالی که ظالم و ستمگر بودند. در حین ستمگریشان.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۱۲ - ۱۲۸،سوره نحل
- مثلى متضمن هشدار نسبت به كفران نعمت و زنهار از عذاب مترتب بر آن
- نكاتى كه از آيه : ((فكلوا مما رزقكم الله حلالا طيبا)) استفاده مى شود
- نهى از بدعت در دين در اين آيه
- تحريم طيبات براى بنى اسرائيل ناشى از ظلم خودشان و عقوبت خدا در برابر عصيانآنان بوده است
- در مغفرت و رحمت الهى بسوى همگان باز است
- بيان مراد از اينكه ابرهيم (ع ) يك امت بود
- ذكر اوصاف ابراهيم (ع ) كه آثار تدين به دين خنيف او است
- معناى آيه ((انما جعل السبت على الذين اختلفوا فيه ...)) و مقصود از اختلاف يهود در سبت
- وجوهى كه مفسرين درباره اختلاف مذكور در آيه گفته اند
- معناى ((حكمت ))، ((موعظه )) و ((مجادله ))
- مراد از موعظه حسنه و جدال احسن در آيه : ((ادع الىسبيل ربك بالحكمة و الموعظة الحسنة وجادلهم بالتى هى احسن ))
- وجه ترتيب در ذكر حكمت و موعظه و جدال در آيه و بيان ضعف سخن بعضى مفسرين دربارهآن
- فضيلت صبر بر آزار مشركين و امر به پيامبر(ص ) به اينكه صبر كند و خدا به اوصبر داده است
- (روايت در ذيل آيات : ((ضرب الله مثلا...))، ((ان ابراهيم كان امة ...))، ((ادعو الىسبيل ربك )) و ((ان عاقبتم فعاقبوا بمثل ما عوقبتم ...))
نکات آیه
۱- پیامبران و رسولان، از نعمتهاى الهى براى امتها (فکفرت بأنعم الله ... و لقد جاءهم رسول منهم) برداشت فوق، بر این اساس است که آیه شریفه بیانگر مصداق دیگرى باشد از نعمتهاى اعطایى خداوند به امتها که در آیه قبل از آن یاد شده است.
۲- پیامبران و رسولان، از میان توده ها و از متن جامعه خویش برانگیخته شدند. (جاءهم رسول منهم)
۳- تکذیب رسولان و رهبران الهى، ناسپاسى نعمتهاى خداوندى است. (فکفرت بأنعم الله ... و لقد جاءهم رسول منهم فکذّبوه)
۴- انتخاب پیامبران از میان خود انسانها و از متن جامعه خویش، داراى نقشى مهم در رسالت آنان (جاءهم رسول منهم) تصریح خداوند به عبارت «رسول منهم» (رسولى از خود آنان) مى تواند اشاره به مطلب فوق داشته باشد.
۵- عذاب و کیفر امتها، پس از اتمام حجت الهى بر آنان با فرستادن انبیا بود. (لقد جاءهم رسول منهم فکذّبوه فأخذهم العذاب)
۶- حیات و پویایى جوامع، در پرتو ارزشهاى معنوى علاوه بر نعمتهاى مادى است. (یأتیها رزقها رغدًا من کلّ مکان ... و لقد جاءهم رسول منهم) جمله «یأتیها رزقها...» مى تواند اشاره به نعمتهاى مادى و «و لقد جاءهم رسول منهم» اشاره به ارزشهاى معنوى داشته باشد.
۷- فقر، ناامنى و عذاب دنیوى، دستاورد تکذیب کنندگان انبیا و رسولان الهى (فأذقها الله لباس الجوع و الخوف ... رسول منهم فکذّبوه فأخذهم العذاب)
۸- تکذیب رسولان و رهبران الهى، ظلم بوده و موجب عذاب و مشکلات دنیوى است. (رسول منهم فکذّبوه فأخذهم العذاب و هم ظلمون)
۹- عملکرد خود انسانها، عامل ابتلاى آنان به عذاب فراگیر الهى است. (فکذّبوه فأخذهم العذاب و هم ظلمون)
۱۰- مبتلا شدن مکیان به عذاب، پس از تکذیب پیامبراکرم(ص) (قریة کانت ءامنة ... و لقد جاءهم رسول منهم فکذّبوه فأخذهم العذاب) برداشت فوق، بنابراین نکته است که مراد از قریه یاد شده در آیه قبل، «مکه» باشد و ضمایر «جائهم» و «فأخذهم» به مکیان برگردد.
موضوعات مرتبط
- اتمام حجت: نقش اتمام حجت ۵
- ارزشها: آثار ارزشهاى معنوى ۶
- امتها: اتمام حجت بر امتها ۵; قانونمندى عذاب امتها ۵
- امکانات مادى: آثار امکانات مادى ۶
- انبیا: آثار بعثت انبیا ۵; آثار تکذیب انبیا ۷، ۸; تکذیب انبیا ۳; خاستگاه انبیا ۲، ۴; عوامل مؤثر در مسؤولیت انبیا ۴; مردمى بودن انبیا ۲; نقش مردمى بودن انبیا ۴
- خدا: اتمام حجت خدا ۵; عذابهاى خدا ۹; قانونمندى کیفرهاى خدا ۵; نعمتهاى خدا ۱
- رشد: عوامل رشد اجتماعى ۶
- رهبران دینى: آثار تکذیب رهبران دینى ۸
- سختى: عوامل سختى ۸
- ظلم: موارد ظلم ۸
- عذاب: عذاب بعد از اتمام حجت ۵; موجبات عذاب ۸، ۹، ۱۰; موجبات عذاب دنیوى ۷
- عمل: آثار عمل ۹
- فقر: عوامل فقر ۷
- کفران: کفران نعمت ۳
- محمد(ص): آثار تکذیب محمد(ص) ۱۰
- مکه: عذاب اهل مکه ۱۰
- ناامنی: عوامل ناامنى اجتماعى ۷
- نعمت: نعمت انبیا ۱