هود ٩٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

گفت: «ای قوم! آیا قبیله کوچک من، نزد شما عزیزتر از خداوند است؟! در حالی که (فرمان) او را پشت سر انداخته‌اید! پروردگارم به آنچه انجام می‌دهید، احاطه دارد (و آگاه است)!

|گفت: اى قوم من! آيا عشيره‌ى من در نزد شما عزيزتر از خداست كه او را پشت سر نهاده‌ايد؟ بى‌ترديد پروردگار من به آنچه مى‌كنيد احاطه دارد
گفت: «اى قوم من، آيا عشيره من پيشِ شما از خدا عزيزتر است كه او را پشت سر خود گرفته‌ايد [و فراموشش كرده‌ايد]؟ در حقيقت، پروردگار من به آنچه انجام مى‌دهيد احاطه دارد.»
شعیب گفت: ای قوم، آیا طایفه من عزتش نزد شما بیش از خداست؟ و خدا را به کلّی فراموش کردید؟ همانا خدای من به هر چه شما می‌کنید کاملا آگاه است.
گفت: ای قوم من! آیا عشیره کوچکم نزد شما از خدا عزیزتر است که او را پشت سر قرار داده و فراموشش کرده اید؟! یقیناً پروردگارم به همه اعمالی که انجام می دهید، احاطه دارد.
گفت: اى قوم من، آيا قبيله من در نزد شما از خدا پيروزمندتر است؟ آيا خدا را پس پشت خويش افكنديد؟ و حال آنكه پروردگار من به هر كارى كه مى‌كنيد احاطه دارد.
گفت ای قوم من آیا خاندان من نزد شما عزیزتر از خداوند است، که او را پس پشت انداخته‌اید، بی‌گمان پروردگار من بر آنچه می‌کنید چیره است‌
گفت: اى قوم من، آيا كسان و خويشان من، نزد شما از خدا توانمندتر- يا گرامى‌تر- اند؟! و او
شعیب گفت: ای قوم من! آیا قبیله و عشیره‌ی من در نزد شما گرامی‌تر و مهمتر از خدا است (و به خاطر آنان با من مدارا و سازش می‌کنید) و خدا را فراموش می‌سازید و او را پشت سر می‌اندازید (و به قدرت و عزّت وی اعتنائی نمی‌کنید؟!). بیگمان پروردگار من آگاه از هر آن چیزی است که می‌کنید (و اعمال و افعال شما از دید او مخفی نمی‌ماند و پاداش آنها را در کف دستتان می‌گذارد).
گفت: «ای قوم من! آیا کسان من نزدتان از خدا عزیزترند، حال آنکه او را پشت سر خود برگرفته‌اید (و فراموشش کرده‌اید) ؟ به‌راستی، پروردگارم به آنچه انجام می‌دهید محیط است.»
گفت ای قوم آیا کسان من عزیزترند نزد شما از خدا و برگرفتید او را از پس خویش به پشت افکنده همانا پروردگار من است بدانچه می‌کنید فراگیرنده‌


هود ٩١ آیه ٩٢ هود ٩٣
سوره : سوره هود
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَعَزُّ»: گرامی‌تر. قدرتمندتر. «ظِهْرِیّاً»: پشت سر انداخته شده. فراموش شده و اسم منسوب به (ظَهْر) به معنی پشت است و کسره ظاء به سبب تغییراتی است که گاهی در اسم منسوب می‌دهند، همان گونه که در نسبت به (أَمْسِ) و (دَهْر) می‌گویند: إِمْسِیّ و دُهْرِیّ. مفعول دوم فعل (إِتَّخَذْتُمُوهُ) است.


تفسیر

نکات آیه

۱- مردم مدین در عصر شعیب(ع) ، خداوند را کاملاً به فراموشى سپرده و از شکوه و عزت او غافل بودند. (أرهطى أعزّ علیکم من الله واتخذتموه ورآءکم ظهریًّا) «ظهرىّ» به چیزى گفته مى شود که آدمى آن را به پشت سر مى اندازد و کنایه از چیز فراموش شده اى است که اعتنایى به آن نمى شود و از آن جایى که جمله «اتخذتموه ورآءکم»، (خداوند را پشت سر انداختید) نیز کنایه از «خدا را فراموش کردید» مى باشد، کلمه «ظهریّاً» حال مؤکده خواهد بود.

۲- شعیب(ع) از مردم خویش خواست با در نظر گرفتن عزت و شکوه خداوند ، معارف و احکام الهى را بپذیرند. (أرهطى أعزّ علیکم من الله) با توجه به اینکه جمله «أرهطى أعزّ ...» پاسخ شعیب(ع) در برابر «لولا رهطک ...» است، مى توان گفت: مقصود او این است که اگر به خاطر عزت خاندانم مرا سنگسار نمى کنید، چرا عزت و شکوه خداوند را - که از هر کسى عزتمندتر است - در نظر نمى آورید و غیر او را پرستش مى کنید و ... .

۳- شعیب(ع) مردم مدین را به خاطر غفلت از خدا و رعایت نکردن جانب او ، توبیخ و سرزنش کرد. (أرهطى أعزّ علیکم من الله واتخذتموه ورآءکم ظهریًّا) استفهام در جمله «أرهطى ...» انکار توبیخى است.

۴- خداوند ، از همگان عزتمندتر و به رعایت جانب او در کارها و تصمیم گریهاى سزاوارتر و بایسته تر است. (قال یقوم أرهطى أعزّ علیکم من الله)

۵- غفلت از خدا و به فراموشى سپردن عزت و شکوه او ، حالتى است ناروا و نکوهیده. (واتخذتموه ورآءکم ظهریًّا) جمله «اتخذتموه ...» عطف به جمله «رهطى أعزّ ...» مى باشد و لذا استفهام توبیخى در این جمله نیز لحاظ شده است; یعنى: أَتخذتموه ... .

۶- خداوند ، بر اعمال آدمیان احاطه کامل دارد و به همه جوانب رفتارشان آگاه است. (إن ربى بما تعملون محیط)

۷- رفتار و کردار انسانها ، خارج از اراده و مشیت خداوند نیست. (إن ربى بما تعملون محیط)

۸- شعیب(ع) با بیان سیطره خداوند بر رفتار کفرپیشگان مدین ، تهدیدهاى آنان را به هیچ انگاشت. (لولا رهطک لرجمنک ... إن ربى بما تعملون محیط) چنان چه مراد از احاطه خدا بر اعمال، سیطره و حاکمیت او بر اعمال باشد، هدف شعیب(ع) از آوردن «ربّى»، «إن ربى ...» و نگفتن «إن الله ...» این است که چون اعمال شما در سیطره خداست و او رب و مدبر من است، اجازه نخواهد داد بر من غلبه کنید و اگر غلبه نیز کردید، آن را در راستاى تدبیر و تربیت من قرار مى دهد; پس در هر حال مرا از تهدیدهاى شما باکى نیست.

۹- شعیب(ع) مردم مدین را به حسابرسى خداوند و مجازاتهاى او هشدار داد. (إن ربى بما تعملون محیط) چنان چه مقصود از احاطه خداوند بر اعمال بندگان ، آگاهى او بر اعمال باشد ، جمله «إن ربى ...» کنایه از حسابرسى و کیفردهى مى باشد.

۱۰- سیطره خداوند بر رفتارها ، عزت و شکوه برتر او و ضرورت احساس حضور در پیشگاه او ، پاسخ شعیب(ع) به سخنان نا به جا و نارواى مردم مدین (و إنا لنریک فینا ضعیفًا ... قال یقوم أرهطى أعزّ علیکم من الله... إن ربى بما تعملون محیط)

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: محیط ۶
  • اطاعت: اطاعت از خدا ۴
  • انسان: عمل انسان ها ۷
  • اهل مدین: اهل مدین و دین ۲; اهل مدین و عزت خدا ۱; پاسخ به اهل مدین ۱۰; تهدیدهاى اهل مدین ۸; دعوت از اهل مدین ۲; سخنان بیجاى اهل مدین ۱۰; سرزنش اهل مدین ۳; غفلت اهل مدین ۱، ۳; هشدار به اهل مدین ۹
  • تذکر: تذکر حسابرسى خدا ۹; تذکر کیفرهاى خدا ۹
  • جبر و اختیار: ۷
  • خدا: احاطه خدا ۱۰; احاطه علمى خدا ۶; اختصاصات خدا ۴; حاکمیت اراده خدا ۷; حاکمیت مشیت خدا ۷; عزت خدا ۲، ۴، ۱۰
  • ذکر: اهمیت ذکر خدا ۴
  • شعیب(ع): احتجاج شعیب(ع) ۱۰; بینش شعیب(ع) ۸; دعوتهاى شعیب(ع) ۲; سرزنشهاى شعیب(ع) ۳; شعیب(ع) و احاطه خدا ۸; شعیب(ع) و اهل مدین ۸، ۱۰; قصه شعیب(ع) ۲، ۳، ۸، ۹; هشدارهاى شعیب(ع) ۹
  • غافلان: غافلان از خدا ۱، ۳
  • غفلت: غفلت از عظمت خدا ۵; ناپسندى غفلت از خدا ۵

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=هود_٩٢&oldid=108185»