هود ٩٠
ترجمه
| هود ٨٩ | آیه ٩٠ | هود ٩١ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وَدُودٌ»: بسیار بامحبّت. بسیار دوستدار.
تفسیر
- آيات ۹۵ - ۸۴، سوره هود
- مبعوث شدن شعيب (ع ) به سوى قوم خود، و رساندن پيام : خدا را پرستش كنيد و كمفروشى نكنيد!
- بيان اهميت معادلات و مبادلات مالى در حيات اجتماعى انسان ، و آثار سؤ كم فروشى
- سودهاى حاصل از كم فروشى و تضييع حقوق ديگران براى مؤ منين ، خير بشمار نمىرود. بلكه بهره خدايى و رزق حلال (بقية اللّه ) براى مؤ منان بهتر است
- استناد قوم شعيب (ع ) به : آزادى فكر و انديشه ، سنن ملى و مالكيت شخصى ، در رد دعوتآن حضرت
- چند نكته
- جواب شعيب (ع ) به اتهامى كه قومش با او زدند كه تو مى خواهى آزادى ما را سلب كنى
- توضيحى در مورد آزادى انسان و اينكه حيات اجتماعى انسان ، آزادى هاى فردى را محدودمى كند
- نشانه صدق مصلحان الهى اينست كه چيزى از پيش خود نمى گويند و خود بدانچه مىگويند عمل مى كنند. بنابراين سالب آزادى ديگران نيستند
- گفتارى پيرامون آزادى انسان (آزادى تكوينى و تشريعى و بيان اينكه آزادى انسانمتاءثر مى شود از: اسباب و علل ، و حيات اجتماعى و مدنى )
- هشدار شعيب (ع ) به قوم خود، از رسيدن عذاب
- هشدار شعيب (ع ) بعد از درماندن در مقابل او، به او گفتند: تو را ضعيف و بى ياور مىبينيم ، و او را تهديد به قتل كردند!
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات مربوط به شعيب (ع ) و قوم او)
- روايتى درباره توفيق الهى و توضيح مراد از آن
- گفتارى پيرامون داستان شعيب (ع ) و قوم او در قرآن كريم .
- شعيب ، سومين پيامبر عرب
- ۲- شخصيت معنوى شعيب (ع )
- ۳- نظر تورات درباره آن حضرت
نکات آیه
۱- ضرورت استغفار به درگاه خدا و طلب آمرزش گناهان از او (واستغفروا ربکم)
۲- لزوم حرکت به سوى خدا و تقرب به درگاه او (ثم توبوا إلیه) دلیل برداشت فوق را مى توانید در «آیه ۳۶- » ذیل برداشت شماره ۴ ، ملاحظه کنید.
۳- شعیب(ع) ، مردم مدین را به استغفار از گناهان ، حرکت به سوى خدا و تقرب یافتن به درگاه او فراخواند. (واستغفروا ربکم ثم توبوا إلیه)
۴- ایمان به یکتایى خدا ، پرستش او و آمرزش گناهان (شرک ورزى ، فساد و بى عدالتى در مبادلات) مقدمه هایى لازم براى حرکت به سوى خدا و تقرب به درگاه اوست. (واستغفروا ربکم ثم توبوا إلیه) برداشت فوق، با توجه به حرف «ثم» - که جمله «توبوا إلیه» را بر «استغفروا ربکم» عطف کرده است - استفاده مى شود. گفتنى است متعلق استغفار به قرینه آیات پیشین، گناه شرک ورزى و بى عدالتى در مبادلات اقتصادى و نیز فسادگرى و مخالفت با پیامبران الهى است.
۵- بخشایش گناه بندگان ، پرتوى از ربوبیت خداوند است. (واستغفروا ربکم)
۶- حصر ربوبیت به خداوند ، لزوم استغفار و تقرب به درگاه خدا از تعالیم شعیب(ع) (واستغفروا ربکم ثم توبوا إلیه)
۷- خداوند ، رحیم (مهربان) و ودود (دوستدار بندگان) است. (إن ربى رحیم ودود)
۸- معرفى خداوند به رحیم بودن و دوست داشتن بندگان، از تعالیم شعیب(ع) (إن ربى رحیم ودود)
۹- آمرزش گناه استغفارکنندگان و باریافتن سالکان به درگاه الهى ، پرتوى از رحمت ، مهربانى و محبت خداوند به بندگان است. (واستغفروا ربکم ثم توبوا إلیه إن ربى رحیم ودود)
۱۰- مهربانى و محبت ، داراى نقشى بسزا در تربیت و اصلاح خطاکاران (واستغفروا ربکم ... إن ربى رحیم ودود) توصیف خداوند به مهربانى و محبت داشتن به بندگان ، پس از توصیه به استغفار از گناهان ، مى تواند به برداشت فوق اشاره داشته باشد.
۱۱- شعیب(ع) ، واسطه شمول رحمت خداوند بر توبه کنندگان قومش (واستغفروا ربکم ثم توبوا إلیه إن ربى رحیم ودود) چون خطاب در «استغفروا ربکم» متوجه مردم است، ظاهر آن بود که به جاى «إن ربى» گفته مى شد «إن ربکم ...». این جابه جایى مى تواند اشاره به این نکته داشته باشد که: خداوند به واسطه پیامبرانش، مردمان را مشمول رحمت و محبت خویش قرار مى دهد و آنان، مجراى فیض الهى بر بندگانند.
موضوعات مرتبط
- استغفار: اهمیت استغفار ۱، ۶; دعوت به استغفار ۳
- اسماء و صفات: رحیم ۷; ودود ۷
- اهل مدین: دعوت از اهل مدین ۳; رحمت بر توابین اهل مدین ۱۱
- ایمان: ایمان به توحید ۴
- بازگشت به خدا: ۳، ۴ اهمیت بازگشت به خدا ۲، ۳; زمینه بازگشت به خدا ۴
- تربیت: عوامل مؤثردرتربیت۱۰;محبت درتربیت۱۰;مهربانى درتربیت۱۰
- تقرب: اهمیت تقرب ۲، ۶; دعوت به تقرب ۳; زمینه تقرب ۴
- توحید: توحید ربوبى ۶
- خدا: اختصاصات خدا ۶; دوستى خدا ۸; مهربانى خدا ۸; نشانه هاى ربوبیت خدا ۵; نشانه هاى رحمت خدا ۹; نشانه هاى محبت خدا ۹; نشانه هاى مهربانى خدا ۹
- روانشناسى: روانشناسى تربیتى ۱۰
- سالکان: تقرب سالکان ۹
- شرک: آمرزش شرک ۴
- شعیب(ع): تعالیم شعیب(ع) ۶، ۸; دعوتهاى شعیب(ع) ۳; شعیب(ع) و اهل مدین ۳; شعیب(ع) و رحمت خدا ۱۱; مقامات شعیب(ع) ۱۱; نقش شعیب(ع) ۱۱
- عبادت: عبادت خدا ۴
- گناه: آمرزش گناه ۴، ۵، ۹
- محبت: آثار محبت ۱۰
