يونس ١٠٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و اگر خداوند، (برای امتحان یا کیفر گناه،) زیانی به تو رساند، هیچ کس جز او آن را برطرف نمی‌سازد؛ و اگر اراده خیری برای تو کند، هیچ کس مانع فضل او نخواهد شد! آنرا به هر کس از بندگانش بخواهد می‌رساند؛ و او غفور و رحیم است!»

و اگر خدا زيانى به تو برساند، هيچ كس جز او برطرف كننده‌ى آن نيست، و اگر براى تو خيرى بخواهد، كرم او را هيچ بازدارنده‌اى نخواهد بود. آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد مى‌رساند، و او آمرزنده‌ى مهربان است
و اگر خدا به تو زيانى برساند، آن را برطرف‌كننده‌اى جز او نيست، و اگر براى تو خيرى بخواهد، بخشش او را ردكننده‌اى نيست. آن را به هر كس از بندگانش كه بخواهد مى‌رساند، و او آمرزنده مهربان است.
و اگر خدا بر تو ضرری خواهد هیچ کس جز او دفع آن ضرر نتواند، و اگر خیر و رحمتی خواهد باز احدی منع فضل او نتواند، که فضل و رحمت خود را به هر کس از بندگان بخواهد البته می‌رساند و اوست خدای بسیار آمرزنده و مهربان.
و اگر خدا گزند و آسیبی به تو رساند، آن را جز او برطرف کننده ای نیست، و اگر برای تو خیری خواهد فضل و احسانش را دفع کننده ای نیست؛ خیرش را به هر کس از بندگانش بخواهد می رساند و او بسیار آمرزنده و مهربان است.
و اگر خدا به تو زيانى برساند، جز او كس دفع آن نتواند كرد. و اگر براى تو خيرى بخواهد، هيچ كس فضل او را باز نتواند داشت. فضل خود را به هر كس از بندگانش كه بخواهد مى‌رساند و او آمرزنده و مهربان است.
و اگر خداوند بخواهد بلایی به تو برساند، بازدارنده‌ای جز خود او برای آن وجود ندارد، و اگر خیری برایت بخواهد، فضل او بازدارنده‌ای ندارد، که آن را به هرکس از بندگانش که بخواهد می‌رساند، و او آمرزگار مهربان است‌
و اگر خدا گزندى به تو رساند، آن را جز او هيچ بازبرنده‌اى نيست و اگر براى تو نيكى بخواهد، پس فضل او را هيچ بازگرداننده‌اى نيست، آن را به هر كس از بندگان خود بخواهد مى‌رساند، و اوست آمرزگار و مهربان.
اگر خداوند زیانی به تو برساند، هیچ کس جز او نمی‌تواند آن را برطرف گرداند، و اگر بخواهد خیری به تو برساند، هیچ کس نمی‌تواند فضل و لطف او را از تو برگرداند. خداوند فضل و لطف خود را شامل هرکس از بندگانش که بخواهد می‌کند (و کسی نمی‌تواند مانع آن گردد) و او دارای مغفرت و مهر فراوان است.
و اگر خدا به تو زیانی رساند هیچ رهاننده‌ای (از این زیان) جز او نیست و اگر برای تو خیری بخواهد بخشش او را هیچ ردّ کننده‌ای نیست. آن را به هر کس از بندگانش بخواهد می‌رساند و تنها او بسی پوشنده‌ی رحمتگر بر ویژگان است.
و اگر برساندت خدا به رنجی نیست گشاینده برای آن جز او و اگر اراده کند تو را به خیری نباشد برگرداننده برای فضلش رساندش به هر که خواهد از بندگان خود و او است آمرزنده مهربان‌


يونس ١٠٦ آیه ١٠٧ يونس ١٠٨
سوره : سوره يونس
نزول : ١١ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کَاشِفَ»: برطرف کننده. «رَآدَّ»: برگرداننده. مانع.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - معبودهاى مشرکان، نه قدرت بر رساندن نفع و ضرر به انسان را دارند و نه توانایى دفع و جلوگیرى از آن را. (و لاتدع من دون اللّه ما لاینفعک و لایضرک ... و إن یمسسک اللّه بضرّ فلا کاشف له إلا هو) با توجّه به اینکه آیه قبل، درباره عدم توانایى معبودها در رساندن نفع و ضرر به انسان است و در این آیه مى فرماید اگر خداوند کسى را گرفتار رنج و مصیبت نماید یا نعمت دهد کسى را توانایى دفع آن نیست، برداشت فوق استفاده مى شود.

۲ - هیچ موجودى توانایى انجام کارى در جهت خنثى کردن کار خداوند را ندارد. (و إن یمسسک اللّه بضرّ فلا کاشف له إلا هو و إن یردک بخیر فلا راد لفضله)

۳ - تمام قدرتها در جهان هستى، مقهور و مغلوب قدرت خداوند است. (و إن یمسسک اللّه بضرّ فلا کاشف له إلا هو ... یصیب به من یشاء)

۴ - خداوند، هرگاه کسى را به رنج و مصیبتى گرفتار فرماید، هیچ موجودى توانایى دفع آن را ندارد. (و إن یمسسک اللّه بضرّ فلا کاشف له إلا هو)

۵ - خداوند، هرگاه خیر کسى را بخواهد، هیچ موجودى توانایى سلب آن خیر را از وى نخواهد داشت. (و إن یردک بخیر فلا راد لفضله)

۶ - خیرات و نعمتهاى خداوند بر پایه تفضل اوست نه بر اساس لیاقت و استحقاق انسان. (و إن یردک بخیر فلا راد لفضله)

۷ - اراده خداوند، عین فعل اوست. (و إن یردک بخیر فلا راد لفضله) از جمله «فلا راد لفضله» - که جواب شرط است - استفاده مى شود که با نفس اراده خداوند، فضل او در خارج تحقق پیدا مى کند و لذا فرمود: کسى توانایى رد آن را ندارد.

۸ - فضل خداوند، شامل حال کسانى است که یکتا پرست و موحدند. (یصیب به من یشاء من عباده)

۹ - تفضل خداوند بر بندگان موحد خود، جلوه غفاریت و رحیمیت اوست. (فلا راد لفضله یصیب به من یشاء من عباده و هو الغفور الرحیم)

۱۰ - خداوند، مشرکان را از فضل خود بهره مند نخواهد کرد. (فلا راد لفضله یصیب به من یشاء من عباده) با توجّه به اینکه مشرکان، از یکتا پرستى و عبادت خداوند سرباز مى زدند، ذکر «من عباده» مى تواند گویاى برداشت فوق باشد.

۱۱ - مشرکان در صورت ترک آیین شرک و گرویدن به توحید و یکتاپرستى، مورد غفران و رحمت خداوند قرار خواهند گرفت. (لاتدع من دون اللّه ما لاینفعک و لایضرک ... فلا راد لفضله یصیب به من یشاء من عباده و هو الغفور الرحیم) ذکر «غفران و رحمت» پس از بیان اختصاص فضل خدا به یکتاپرستان، بیانگر ترغیب مشرکان به ترک جبهه شرک و دخول در جرگه موحدان است.

۱۲ - خدا، غفور (بسیار آمرزنده) و رحیم (مهربان) است. (و هو الغفور الرحیم)

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: رحیم ۱۲; غفور ۱۲
  • ایمان: آثار ایمان به توحید ۱۱
  • توحید: توحید افعالى ۲، ۳
  • خدا: اراده تکوینى خدا ۷; افعال خدا ۷; حاکمیت قدرت خدا ۲، ۳; فضل خدا ۶، ۹; قدرت خدا ۴، ۵; نشانه هاى رحمت خدا ۹; نشانه هاى غفاریت خدا ۹
  • خیر: ملاک استحقاق خیر ۶
  • رحمت: مشمولان رحمت ۱۱
  • فضل خدا: محرومان از فضل خدا ۱۰; مشمولان فضل خدا ۸
  • مشرکان: شرایط آمرزش مشرکان ۱۱; عجز معبودان مشرکان ۱; محرومیت مشرکان ۱۰
  • موجودات: عجز موجودات ۲، ۴، ۵
  • موحدان: تفضل بر موحدان ۸، ۹
  • نعمت: ملاک استحقاق نعمت ۶

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=يونس_١٠٧&oldid=107786»