الأنعام ٢٧
ترجمه
| الأنعام ٢٦ | آیه ٢٧ | الأنعام ٢٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وَ لَوْ تَرَی»: اگر ببینی. جواب (لَوْ) محذوف است و تقدیر چنین است: لَرَأَیْتَ مَا لا یُحِیطُ بِهِ نِطَاقَُ التَّعْبیرِ. «وُقِفُوا»: نگاه داشته شده‌اند. «نُرَدُّ»: برگردانده شویم.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
بَلْ بَدَا لَهُمْ مَا کَانُوا... (۳) هَلْ يَنْظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ... (۵) وَ أَنْذِرِ النَّاسَ يَوْمَ... (۳) رُبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ کَفَرُوا لَوْ... (۱) لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحاً فِيمَا... (۱) وَ لَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ... (۳) قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ... (۲) وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ... (۴)
وَ لَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَ کَشَفْنَا مَا... (۰) رَبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ... (۲)
تفسیر
- آيات ۳۲ - ۲۱، سوره انعام
- توضيح اينكه افترا زننده بر خداى عزوجل و تكذيب كننده آيات او از هر ظالمى ظالم تراست .
- قول به جواز شفاعت پيغمبر (ص ) و ائمة معصومين (ع ) و اولياء الله شرك نيست .
- معناى (( فلاح )) .
- توضيح اينكه : ظالمان (( فلاح )) نمى يابند و به آرزوها و اهداف خود نمى رسند (انهلا يفلح الظالمون ).
- بيان اينكه مشركين در قيامت آلهه دروغين خود را نمى يابند.
- سرّ دروغگويى كفار در روز قيامت .
- مواجه شدن با آتش و هول روز قيامت كفار را به تمناى رجوع به دنيا وادار مى كند نه ظهور حق .
- وجوه نه گانه اى كه درباره (( بل بدالهم من الله ... )) گفته شده است .
- دروغ گفتن كفار، در آرزوى رجوع به دنيا و عدم تكذيب آيات خدا.
- روايات و شواهدى در مورد ايمان جناب ابوطالب .
- دو روايت در مورد عالم ذر، در ذيل جمله : (( و لو ردوا العادوا لما عنه ... )) .
نکات آیه
۱- وضعیت هول انگیز و ذلتبار کافران به هنگام روبرو شدن با آتش جهنم و مشاهده آن (و لو ترى إذ وفقوا على النار)
۲- کافران به هنگام روبرو شدن با آتش دوزخ در آرزوى بازگشت به دنیا، تکذیب نکردن آیات پروردگار و قرار گرفتن در زمره مؤمنان هستند. (فقالوا یلیتنا نرد و لا نکذب بأیت ربنا و نکون من المؤمنین)
۳- وضعیت دهشتزا و غیر قابل توصیف کافران به هنگام ورود به دوزخ و چشیدن آتش (و لو ترى إذ وفقوا على النار) «وقفوا على النار» مى تواند به معناى ورود به آتش و چشیدن عذاب آن باشد. (لسان العرب).
۴- تکذیب کنندگان پیامبر (ص) و قرآن در قیامت بر کفرورزیهاى خویش در دنیا تأسف مى خورند. (یلیتنا نرد و لا نکذب بأیت ربنا و نکون من المؤمنین)
۵- دنیا، جایگاه توبه و ایمانِ ثمربخش است، نه آخرت. (فقالوا یلیتنا نرد و لا نکذب بأیت ربنا و نکون من المؤمنین) زیرا اگر در قیامت توبه و ایمان ممکن بود، کافران آرزوى مراجعت به دنیا نمى کردند.
۶- فرستادن آیات و معجزات براى مردم، به مقتضاى ربوبیت الهى و براى تربیت آنان است. (فقالوا یلیتنا نرد و لا نکذب بأیت ربنا)
۷- مشرکان در مرحله اى از قیامت منکر شرک خویش و در مرحله اى معترف به آن مى شوند. (و اللّه ربنا ما کنا مشرکین ... فقالوا یلیتنا نرد و لا نکذب بأیت ربنا و نکون من المؤمنین) برداشت فوق از ارتباط آیه ۲۳ و ۲۷ به دست مى آید که مشرکان در آنجا مشرک بودن خودشان را منکر شدند، ولى در اینجا اعتراف کردند که آیات را تکذیب مى کردند و مؤمن نبودند.
۸- کافران با مشاهده مقام و جایگاه مؤمنان در قیامت به آن حسرت مى خورند. (یلیتنا نرد و لا نکذب بأیت ربنا و نکون من المؤمنین)
موضوعات مرتبط
- آرزو: ى بازگشت به دنیا ۲
- آیات خدا: فلسفه نزول آیات خدا ۶
- ایمان: فرصت ایمان ۵
- تربیت: عوامل مؤثر در تربیت ۶
- توبه: فرصت توبه ۵
- جهنم: آتش جهنم ۱، ۲، ۳
- خدا: مظاهر روبوبیت خدا ۶
- قرآن: پشیمانى مکذّبان قرآن ۴ ; مکذّبان قرآن در قیامت ۴
- قیامت: اقرار به شرک در قیامت ۷ ; انکار شرک در قیامت ۷ ; پشیمانى در قیامت ۴
- کافران: آرزوى اخروى کافران ۲ ; پشیمانى اخروى کافران ۲ ; حسرت اخروى کافران ۸ ; ذلّت اخروى کافران ۱، ۳ ; کافران در جهنم ۱، ۲، ۳ ; کافران در قیامت ۸
- کفر: پشیمانى از کفر ۲، ۴
- مؤمنان: جایگاه اخروى مؤمنان ۸ ; مقامات مؤمنان ۸
- محمّد (ص): پشیمانى مکذّبان محمّد (ص) ۴ ; مکذّبان محمّد (ص) در قیامت ۴
- مشرکان: در قیامت ۷ ; مشرکان و انکار شرک ۷
- معجزه: فلسفه معجزه ۶
