المائدة ١١٤

قَالَ‌ عِيسَى‌ ابْنُ‌ مَرْيَمَ‌ اللَّهُمَ‌ رَبَّنَا أَنْزِلْ‌ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِنَ‌ السَّمَاءِ تَکُونُ‌ لَنَا عِيداً لِأَوَّلِنَا وَ آخِرِنَا وَ آيَةً مِنْکَ‌ وَ ارْزُقْنَا وَ أَنْتَ‌ خَيْرُ الرَّازِقِينَ‌

ترجمه

عیسی بن مریم عرض کرد: «خداوندا! پروردگارا! از آسمان مائده‌ای بر ما بفرست! تا برای اول و آخر ما، عیدی باشد، و نشانه‌ای از تو؛ و به ما روزی ده! تو بهترین روزی دهندگانی!»

عيسى بن مريم گفت: خداوندا! پروردگار! براى ما از آسمان مائده‌اى بفرست كه هم عيدى براى اولين و آخرين ما و هم حجّت و نشانه‌اى از تو باشد، و به ما روزى بخش كه تو بهترين روزى دهندگانى

عيسى پسر مريم گفت: «بار الها، پروردگارا، از آسمان، خوانى بر ما فرو فرست تا عيدى براى اول و آخر ما باشد و نشانه‌اى از جانب تو. و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى‌دهندگانى.»

عیسیِ مریم گفت: بارالها، ای پروردگار ما، تو بر ما از آسمان مائده‌ای فرست تا (این روز) برای ما و کسانی که پس از ما آیند روز عید مبارکی گردد و آیت و حجّتی از جانب تو برای ما باشد، و ما را روزی ده، که تو بهترین روزی دهندگانی.

عیسی بن مریم گفت: خدایا! ای پروردگار ما! برای ما از آسمان سفره ای پر از غذا نازل کن تا عیدی باشد برای اهل زمان ما و نسل آینده ما، و نشانه ای از سوی تو؛ و ما را روزی بخش که تو بهترین روزی دهندگانی.

عيسى بن مريم گفت: بار خدايا، اى پروردگار ما، براى ما مائده‌اى از آسمان بفرست، تا ما را و آنان را كه بعد از ما مى‌آيند عيدى و نشانى از تو باشد، و ما را روزى ده كه تو بهترين روزى‌دهندگان هستى.

عیسی بن مریم گفت بار پروردگارا برای ما مائده‌ای از آسمان نازل فرما که عیدی برای امروزیان و آیندگانمان و معجزه‌ای از تو باشد، و به ما روزی ببخش که تو بهترین روزی‌دهندگانی‌

عيسى پسر مريم گفت: بارخدايا، پروردگار ما، خوانى از آسمان بر ما فروفرست تا ما را، پيشينان و پسينان ما را- يعنى ما را و آنان را كه از پس ما آيند-، عيدى باشد و نشانى از تو، و ما را روزى ده و تو بهترين روزى‌دهندگانى.

عیسی پسر مریم (هنگامی که دید درخواست ایشان برای اطمینان بیشتر است؛ نه امتحان او و شکّ در قدرت خدا، درخواست ایشان را پذیرفت و) گفت: آفریدگارا و پروردگارا! خوانی از آسمان (برای ما بندگان) فرو فرست تا (روز نزول آن) جشنی برای ما (مؤمنانِ) متقدّمین و (دیگر مؤمنانِ) متأخّرین شود و معجزه‌ای از جانب تو (بر صدق نبوّت من) باشد. و ما را (نه فقط امروز، بلکه همیشه) روزی برسان، و تو بهترین روزی‌دهندگانی.

عیسی پسر مریم گفت: «بار خدایا! پروردگارمان! از آسمان، خوانی برایمان فرو فرست تا عیدی برای اوّل و آخرمان باشد و (نیز) نشانه‌ای از جانب تو (برای حواریان) و ما را روزی ده، حال آنکه تو بهترین روزی‌دهندگانی.»

گفت عیسی بن مریم بار خدایا پروردگارا بفرست بر ما خوان خوراکی از آسمان که عیدی باشد برای آغاز ما و انجام ما و آیتی از تو و روزی ده به ما و توئی بهترین روزی‌دهندگان‌

المائدة ١١٣	آیه ١١٤	المائدة ١١٥
سوره : سوره المائدة نزول : ٩ هجرت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٦ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَوَّلِنَا وَ آخِرِنَا»: ما مؤمنان متقدّم و دیگر مؤمنان متأخّر. یعنی روز نزول مائده روز عید ما معاصران و آیندگان باشد. یا این که: همه ما از نخستین فرد تا آخرین فرد از خوان بخوریم.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قَالَ‌ اللَّهُ‌ إِنِّي‌ مُنَزِّلُهَا... (۲)

تفسیر

• آيات ۱۱۵ - ۱۱۲ ، سوره مائده
• رد سخن بعضى كه گفته اند مائده نازل نشده ، و بيان عدم انطباق داستان مائده قرآن باداستان نان و ماهى در انجى يوحنا
• ذكر انواع معجزات انبياء (ع ) و خصوصيت معجزه مائده
• و بيان وجه تهديد شديد حواريون در ((فمن يكفر منكم ...))
• بهترين توجيهى كه در باره مسئول حواريون گفته شده است
• وجوه ديگرى در توجيه سخن حواريون
• اشكالاتى كه بر يكى از آن توجيهات كه گفته مراد از ((يستطيع )) ((يطيع )) است واردمى باشد
• دلائل و معاذيرى كه حواريون براى درخواستنزول مائده ذكر كرده اند
• نكات و دقائقى كه در دعاى عيسى (ع ) براىنزول مائده وجود دارد و حكايت مى كند از ادب عبوديت او در برابر خداوند سبحان
• او وعده صريح خداوند به انزال مائده (انى منزلها عليكم ) استفاده مى شود كه مائدهنازل شده است
• (رواياتى راجع به مائده سماوى و بررسى رواياتدال بر مسخ خائنين در قضيه مائده )

• آيه ۱۱۱- ۱۱۵
• آيه و ترجمه
• تفسير:
• نكته ها
• ۱ - منظور از تقاضاى مائده چه بود؟
• ۲ - منظور از هل يستطيع ربك چيست
• ۳ - اين مائده آسمانى چه بود؟
• ۴ - آيا مائدهاى بر آنها نازل شد؟
• ۵ - عيد چيست ؟
• ۶ - مجازات شديد براى چه بود؟
• ۷ - عهد جديد و مائده

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱- حضرت مسیح (ع) با پذیرش تقاضاى حواریون، از خداوند خواست سفره غذایى از آسمان فرو فرستد. (قال عیسى ابن مریم اللّهم ربنا أنزل علینا مائدة من السماء)

۲- رعایت ادب با ابراز خضوع و کاربرد تعابیر شایسته از آداب نیایش به درگاه خداوند (قال عیسى ابن مریم اللّهم ربنا ... و ارزقنا و انت خیر الرزقین)

۳- دعاى مقربان الهى درباره دیگران مقرون به اجابت (قال عیسى ابن مریم اللّهم ربنا أنزل علینا مائدة من السماء)

۴- درخواست از مقام الوهیت و ربوبیت خداوند از آداب دعا و مؤثر در استجابت آن (قال عیسى ابن مریم اللّهم ربنا)

۵- نیایش به درگاه الهى، براى تأمین نیازهاى جامعه امرى پسندیده و ارزشمند (قال عیسى ابن مریم اللّهم ربنا أنزل علینا مائدة من السماء ... و ارزقنا)

۶- برجاى ماندن خاطره اى سرورانگیز در جامعه مسیحیت از انگیزه هاى عیسى (ع) براى درخواست مائده آسمانى (أنزل علینا مائدة من السماء تکون لنا عیداً لاوّلنا و ءاخرنا)

۷- مسیح (ع) خواهان عید قرار گرفتن روز نزول مائده آسمانى در جامعه مسیحیت (أنزل علینا مائدة من السماء تکون لنا عیداً لاوّلنا و ءاخرنا)

۸- نزول مائده آسمانى از میان برنده شک و تردید در حقانیت مسیح و معجزه اى کافى براى همه مسیحیان (و نعلم ان قد صدقتنا ... أنزل علینا مائدة من السماء)

۹- برجاى ماندن نشانه و آیتى الهى در جامعه مسیحیت با نزول مائده آسمانى، از انگیزه هاى مسیح براى درخواست آن از خداوند (أنزل علینا مائدة من السماء تکون ... ءایة منک)

۱۰- بهره مندى از رزق و روزى خداوند، از اهداف حضرت مسیح (ع)، در تقاضاى مائده آسمانى (و ارزقنا)

۱۱- منزلت والاتر جنبه هاى معنوى نزول مائده آسمانى بر جنبه هاى مادى آن، در نگرش عیسى (ع) (تکون لنا عیداً لاوّلنا و ءاخرنا ءایة منک و ارزقنا)

۱۲- رهبران الهى، وظیفه دار جهت دهى معنوى به خواسته هاى مادى مردمان (نرید ان نأکل منها ... تکون لنا عیداً لاوّلنا و ءاخرنا ءایة منک و ارزقنا) حضرت مسیح (ع) با ذکر مسأله تغذیه به عنوان آخرین هدف و با جمله «وارزقنا ...» که خود ابراز نیاز و تذلل در پیشگاه خداوند است، اشاره به ناموجه بودن سخن حواریون دارد که آنان مسأله تغذیه را قبل از اهداف معنوى مطرح کردند.

۱۳- خداوند، بهترین روزى دهندگان (و انت خیر الرزقین)

۱۴- باور به رازقیت بى نظیر خداوند، بازدارنده آدمى از بردن نیاز به درگاه دیگران (و ارزقنا و انت خیر الرزقین) جمله «و انت خیر الرازقین» اشاره به علت درخواست روزى از خداوند دارد یعنى چون مى دانم تو بهترین رازق بندگان هستى از تو تقاضاى روزى دارم.

۱۵- درجات معرفت، ایمان و تقوا، مؤثر در انگیزه و نحوه نیایش به درگاه الهى و درخواست از او (هل یستطیع ربک ... و ءایة منک و ارزقنا) مقایسه سخنان مؤدبانه عیسى (ع) با سخنان ناشایست حواریون در تقاضاى مائده، رساى به این است که انگیزه آدمى و نحوه نیایش وى به درگاه خدا برخاسته از درجات ایمان و معرفت اوست.

موضوعات مرتبط

• انسان: نیازهاى انسان ۱۴
• انگیزش: عوامل انگیزش ۱۵
• ایمان: آثار ایمان ۱۴ ; ایمان به رزاقیت خدا ۱۴ ; مراتب ایمان ۱۵
• تقوا: مراتب تقوا ۱۵
• جامعه: تأمین نیازهاى جامعه ۵
• حواریون: خواسته حواریون ۱
• خدا: استفاده از روزى خدا ۱۰ ; الوهیت خدا ۴ ; رزاقیّت خدا ۱۳ ; ربوبیت خدا ۴
• دعا: آداب دعا ۴ ; اجابت دعا ۳ ; دعاى ارزشمند ۵ ; دنیاطلبى در دعا ۵ ; زمینه اجابت دعا ۴ ; عوامل مؤثر در دعا ۱۵
• رهبرى: مسؤولیت رهبرى ۱۲
• سرور: اهمیت سرور ۶
• شک: موانع شک ۸
• شناخت: مراتب شناخت ۱۵
• عیسى (ع): انگیزه عیسى (ع) ۹ ; اهداف عیسى (ع) ۱۰ ; حقانیت عیسى (ع) ۸ ; خواسته عیسى (ع) ۱، ۶، ۷، ۹ ; دیدگاه عیسى (ع) ۱۱
• مائده آسمانى: آثار نزول مائده آسمانى ۸ ; ارزش مادى مائده آسمانى ۱۱ ; ارزش معنوى مائده آسمانى ۱۱ ; درخواست مائده آسمانى ۱، ۶، ۹، ۱۰ ; فلسفه مائده آسمانى ۶ ; معجزه مائده آسمانى ۸ ; نزول مائده آسمانى ۷
• مسیحیت: آیات خدا در مسیحیت ۹ ; عید مسیحیت ۷
• مقرّبان: دعاى مقرّبان ۳
• مناجات: آداب مناجات ۲ ; خضوع در مناجات ۲
• نیازهاى معنوى: اهمیّت نیازهاى معنوى ۱۲