المائدة ١٤
ترجمه
المائدة ١٣ | آیه ١٤ | المائدة ١٥ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَغْرَیْنَا»: افکندیم. به راه انداختیم. «الْبَغْضَآءَ»: کینهتوزی شدید. «یُنَبِّئُهُمْ»: باخبرشان میسازد.
تفسیر
نکات آیه
۱- میثاق الهى با مدعیان نصرانیت (مسیحیان) (و من الذین قالوا إنّا نصرى اخذنا میثقهم)
۲- ادعاى دروغین نصرانیت (یارى عیسى (ع) و دین خدا) از سوى مسیحیان (و من الذین قالوا إنّا نصرى اخذنا میثقهم) خداوند براى بیان این نکته که مسیحیان تنها مدعى نصرانیت هستند، فرمود: «و من الذین قالوا»، و نفرمود: «و من النصارى» چون آنها نه به آیین نصرانیت پایبند بودند و نه عیسى (ع) و دین خدا را یارى مى کردند.
۳- ادعاى ایمان در پى دارنده مسؤولیت الهى (قالوا إنّا نصرى اخذنا میثقهم)
۴- فزونى پیمان شکنان یهود نسبت به پیمان شکنان نصارا (فبما نقضهم ... و من الذین قالوا إنّا نصرى) «من الذین» خبر مبتداى محذوف است. یعنى «من الذین قالوا انا نصارى قوم اخذنا میثاقهم»، بنابراین آیه شریفه، تنها سخن از پیمان شکنى گروهى ازمسیحیان را مطرح کرده است. به خلاف آنچه درباره یهود بیان داشت که همه آنها، جز اندکى، پیمان شکن بودند.
۵- نصارا بخشى از تذکارها و پندهاى الهى را پس از مدتى کوتاه به فراموشى سپردند. (و من الذین قالوا إنّا نصرى ... فنسوا حظاً مما ذکروا به) «فاء» در «فنسوا» دلالت مى کند که بین پیمان و شکستن آن، زمان زیادى نگذشت.
۶- نصارا پیمان خود با خداوند را به فراموشى سپرده و نقض کردند. (اخذنا میثقهم فنسوا حظاً مما ذکروا به)
۷- محو نشانه هاى پیامبر (ص) در انجیل و به فراموشى سپردن آن توسط نصارا* (و من الذین قالوا إنّا نصرى اخذنا فنسوا حظاً) به احتمال اینکه مراد از «فنسوا حظاً مما ذکروا»، به قرینه مقام، نشانه هاى پیامبر (ص) در انجیل باشد.
۸- کینه و دشمنى دایمى مسیحیان با یکدیگر تا روز قیامت (فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء إلى یوم القیمة) «اغرینا» از «غراء» به معناى «چسب» گرفته شده است. یعنى تنها وسیله و مایه اتصال آنها با یکدیگر عداوت و دشمنى است.
۹- کینه و دشمنى دایمى مسیحیان با یکدیگر، کیفر نقض پیمان و فراموشى تذکارهاى خداوند (و من الذین قالوا إنّا نصرى اخذنا میثقهم فنسوا حظاً ... فاغرینا بینهم العداوة)
۱۰- کینه و دشمنى دایمى یهود و مسیحیان با یکدیگر تا روز قیامت (و لقد اخذ اللّه میثق بنى اسرءیل ... العداوة و البغضاء إلى یوم القیمة) بنابر اینکه ضمیر در «بینهم» به یهود و نصارا برگردانده شود.
۱۱- شکستن پیمان الهى و فراموشى تذکارهاى خداوند، زمینه کینه و دشمنى میان پیروان ادیان (اخذنا میثقهم فنسوا حظاً مما ذکروا به فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء)
۱۲- بقاى مسیحیان تا روز قیامت (فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء إلى یوم القیمة)
۱۳- بقاى یهودیان تا روز قیامت (فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء إلى یوم القیمة) برداشت فوق بر این مبناست که ضمیر در «بینهم» به یهود و نصارا برگردانده شود.
۱۴- هشدار خداوند به مسلمانان با بیان مجازات یهود و نصارا به خاطر نقض پیمان الهى (فبما نقضهم میثقهم ... و من الذین قالوا إنّا نصرى اخذنا میثقهم فنسوا) بیان مجازات مسیحیان و یهودیان به خاطر پیمان شکنى آنان پس از «اذکروا ... میثقه» (اى مسلمین پیمان الهى را به یاد داشته باشید)، هشدارى است به مسلمانان که مبادا همانند اهل کتاب پیمان الهى را نقض کنند.
۱۵- نبود فاصله زمانى بین مرگ تمامى انسانها و آغاز قیامت (فاغرینا بینهم العداوة و البغضاء إلى یوم القیمة) بقاى مسیحیان تا روز قیامت، حاکى ازنبود فاصله بین قیامت و مرگ انسانهاست.
۱۶- خداوند، مسیحیان را از کرده هاى همیشگى آنان آگاه خواهد ساخت. (و سوف ینبئهم اللّه بما کانوا یصنعون) فعل مضارع «یصنعون» چون پس از «کانوا» واقع شده، دلالت بر استمرار دارد.
۱۷- خداوند، امتها را از کرده هاى همیشگى آنان آگاه خواهد ساخت. (و سوف ینبئهم اللّه بما کانوا یصنعون)
۱۸- مسیحیان بر اثر نقض پیمان الهى و اختلافات داخلى، زندگى فلاکت بارى را براى خویش خواهند ساخت. (فاغرینا ... و سوف ینبئهم اللّه بما کانوا یصنعون) بر اساس این احتمال که «سوف ینبئهم»، بیان کیفر دنیوى مسیحیان باشد. بر این مبنا، «ما کانوا یصنعون»، اشاره به گرفتاریهایى است که آنان به خاطر کینه و دشمنى با یکدیگر براى خویش به وجود مى آورند.
۱۹- مسیحیان پیمان شکن، مورد تهدید خداوند به عذاب و کیفر اعمال خویش (و سوف ینبئهم اللّه بما کانوا یصنعون) جمله «ینبئهم اللّه ...»، کنایه از کیفر دادن است.
۲۰- آگاه شدن امتها از کرده هاى خویش در قیامت (إلى یوم القیمة و سوف ینبئهم اللّه بما کانوا یصنعون)
موضوعات مرتبط
- اختلاف: آثار اختلاف ۱۸
- امت: ها در قیامت ۲۰ ; عمل امت ۱۷
- انسان: مرگ انسان ۱۵
- ایمان: آثار ایمان ۳
- پیروان ادیان: دشمنى پیروان ادیان ۱۱
- خدا: افعال خدا ۱۶، ۱۷ ; عهد خدا ۱ ; فراموشى تذکّرات خدا ۵، ۹، ۱۱ ; فراموشى عهد با خدا ۶ ; هشدار خدا ۱۴، ۱۹
- دشمنى: زمینه دشمنى ۱۱
- زندگى: با ذلّت ۱۸
- عمل: کیفر عمل ۱۹
- عهدشکنى: آثار عهدشکنى ۱۱، ۱۸ ; کیفر عهدشکنى ۹، ۱۴
- قیامت: آغاز قیامت ۱۵ ; ظهور حقایق در قیامت ۲۰
- محمّد (ص): در انجیل ۷
- مسلمانان: هشدار به مسلمانان ۱۴
- مسؤولیت: زمینه مسؤولیت ۳
- مسیحیان: اختلاف در مسیحیان ۱۸ ; ادعاهاى مسیحیان ۲ ; بغض در مسیحیان ۸، ۹، ۱۰ ; دروغگویى مسیحیان ۲ ; دشمنى در مسیحیان ۸، ۹، ۱۰ ; عذاب مسیحیان ۱۹ ; عمل مسیحیان ۱۶ ; عهد با مسیحیان ۱ ; عهدشکنان مسیحیان ۴ ; عهد شکنى مسیحیان ۶، ۹، ۱۸، ۱۹ ; فراموشى مسیحیان ۵، ۶، ۷ ; کیفر مسیحیان ۱۴، ۱۹ ; مسیحیان و محمّد (ص) ۷ ; هشدار به مسیحیان ۱۹
- مسیحیّت: تاریخ مسیحیّت ۱۴ ; تداوم مسیحیّت ۱۲
- یهود: بغض یهود ۱۰ ; تاریخ یهود ۱۳ ; تداوم یهود ۱۳ ; دشمنى یهود ۱۰ ; عهد شکنان یهود ۴ ; کیفر یهود ۱۴ ; یهود و مسیحیان ۴، ۱۰