النساء ٣٧
ترجمه
النساء ٣٦ | آیه ٣٧ | النساء ٣٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَعْتَدْنَا»: آماده کردهایم. تهیّه دیدهایم. «کَافِرِینَ»: پنهانکنندگان و نادیدهانگاران نعمت. کفرپیشگان.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ... (۱)
إِنَ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ (۱) وَ إِنَّهُ عَلَى ذٰلِکَ لَشَهِيدٌ (۰) وَ إِنَّهُ لِحُبِ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ (۰)
تفسیر
نکات آیه
۱- بخیلان، محروم از محبت خداوند (انّ اللّه لا یحبّ ... الذین یبخلون)
۲- خداوند، کسانى را که مردم را به بخلورزى دعوت کنند، دوست ندارد. (انّ اللّه لا یحبّ ... الذین یبخلون و یأمرون النّاس بالبخل)
۳- بخلورزى و دعوت دیگران به بخل، از آثار تکبر و فخرفروشى (انّ اللّه لا یحبّ من کان مختالا فخوراً. الذین یبخلون و یأمرون النّاس بالبخل)
۴- خداوند کسانى را که به جهت ترک احسان، نعمتهاى خدادادى خویش را پنهان مى کنند، دوست ندارد. (و بالوالدین احساناً ... و یکتمون ما اتیهم اللّه من فضله)
۵- فقرنمایى و پنهان سازى نعمتهاى الهى، دستاویز بخیلان براى ترک احسان (الذین یبخلون ... و یکتمون ما اتیهم اللّه من فضله)
۶- فضل الهى، سرچشمه داراییهاى انسان (ما اتیهم اللّه من فضله)
۷- توجه به نقش فضل الهى در بهره مندى انسان از نعمتها، بیانگر زشتى بخل و پنهان ساختن داراییها (الذین یبخلون و یأمرون النّاس بالبخل و یکتمون ما اتیهم اللّه من فضله)
۸- عذاب خوارکننده، کیفر بخیلان و دعوت کنندگان به بخل (الذین یبخلون ... و اعتدنا للکافرین عذاباً مهیناً) مراد از کافران در آیه، یا خصوص بخیلان و آمران به بخل است و یا مصداق مورد نظر از آن.
۹- عذاب خوارکننده، کیفر کسانى که به جهت ترک احسان، نعمتهاى خدادادى خویش را پنهان مى کنند. (و یکتمون ما اتیهم اللّه من فضله و اعتدنا للکافرین عذاباً مهیناً)
۱۰- بخلورزى و دعوت دیگران به بخل و پنهان نمودن نعمتهاى خدادادى، زمینه کفرورزى (الذین یبخلون ... اعتدنا للکافرین) اطلاق کافر بر بخیل و ... یا بدین جهت است که بخیل در حقیقت کافر است، و یا هشدار به این است که سرانجام بخلورزى کفر است.
۱۱- کسانى که به جهت ترک احسان نعمتهاى الهى را پنهان مى سازند، کافر هستند. (الذین یبخلون ... ما اتیهم اللّه ... و اعتدنا للکافرین)
۱۲- بخیلان و دعوت کنندگان مردم به بخل، کافر هستند. (الذین یبخلون و یأمرون النّاس بالبخل ... و اعتدنا للکافرین)
۱۳- حرمت بخل ورزى و دعوت مردم به آن (الذین یبخلون و یأمرون النّاس بالبخل ... و اعتدنا للکافرین عذاباً مهیناً)
۱۴- حرمت پنهان سازى نعمتهاى الهى به جهت ترک احسان (و یکتمون ما اتیهم اللّه من فضله و اعتدنا للکافرین عذاباً مهیناً)
۱۵- عذابهاى الهى، داراى انواع گوناگون* (و اعتدنا للکافرین عذاباً مهیناً) توصیف عذاب به «مهین» یا بدان جهت است که عذاب، على رغم وجود واحد، داراى چهره هاى مختلف است و یا بدان جهت است که انواع مختلفى دارد: برخى «مهین»، برخى «الیم» و ... .
۱۶- عذاب گناهکاران، متناسب با گناه آنان (لا یحبّ من کان مختالا فخوراً ... و اعتدنا للکافرین عذاباً مهیناً) توصیف عذاب به خوارکننده و قرار دادن آن براى متکبران و فخرفروشان، حاکى از تناسب عذاب الهى با گناهِ گناهکاران است.
۱۷- بخلورزى، کفران نعمتهاى الهى است. (الذین یبخلون ... و اعتدنا للکافرین عذاباً مهیناً) با توجّه به معناى لغوى کافر (ناسپاس)، مى توان گفت مراد از کافران، ناسپاسان هستند که مصداق آن در آیه، همان بخیلانند.
موضوعات مرتبط
- احسان: آثار ترک احسان ۱۴ ; ترک احسان ۵، ۱۱ ; سرزنش ترک احسان ۴ ; کیفر ترک احسان ۹
- احکام:۱۳، ۱۴
- بخل: آثار بخل ۱۲، ۱۷ ; حرمت بخل ۱۳ ; دعوت به بخل ۲، ۳، ۸، ۱۰، ۱۲، ۱۳ ; زشتى بخل ۷ ; زمینه بخل ۳
- بخیل: صفات بخیل ۵ ; کفر بخیل ۱۰ ; کیفر بخیل ۸ ; محرومیت بخیل ۱
- تفاخر: آثار تفاخر ۳
- تکبّر: آثار تکبّر ۳
- خدا: عذاب خدا ۱۵ ; فضل خدا ۶، ۷ ; محبت خدا ۱، ۲، ۴
- ذکر: آثار ذکر ۷
- عذاب: اقسام عذاب ۱۵
- عمل: ناپسند ۲، ۷
- کافران:۱۰، ۱۱
- کفر: زمینه کفر ۱۲ ; عوامل کفر ۱۱
- گناه: کیفر گناه ۱۶
- گناهکار: کیفر گناهکار ۱۶
- محرمات:۱۳، ۱۴
- مبغوضان: خدا ۲، ۴
- نعمت: حرمت کفران نعمت ۱۴ ; کفران نعمت ۴، ۵، ۱۱، ۱۲، ۱۷ ; کیفر کفران نعمت ۹ ; منشأ نعمت ۶