السجدة ١٨
ترجمه
السجدة ١٧ | آیه ١٨ | السجدة ١٩ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«فَاسِقاً»: خارج از دین خدا. کافر. «لا یَسْتَوُونَ»: برابر و یکسان نیستند. چون مراد از (مَنْ) دسته و گروه است، این فعل به صورت صیغه جمع آورده شده است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
أَمْ نَجْعَلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَ... (۱) أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ اجْتَرَحُوا... (۲) لاَ يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَ... (۱)
تفسیر
- آيات ۱۵ - ۳۰، سوره سجده
- از نظر اوصافشان
- معرفى مؤ منين از نظر اعمالشان
- بشارت به مؤ منين به پاداشى مافوق علم و تصور همگان (فلا تعلم نفس ما اخفى لهم منقرة اعين )
- مقايسه مومن و كافر از نظر عاقبت آنها، پاداش و جزاى الهى
- وجوه مختلف درباره مراد از ((بلقائه )) در آيه ((و لقد آتينا موسى الكتاب فلا تمنفى مربة من لقائه ...))
- مقصود از ((فتح )) در آيه : ((و يقولون متى هذا الفتح ...))
- بحث روايتى
- رواياتى در عظمت نماز شب و فضيلت شب و روز جمعه
- چند روايت در ذيل آيه ((افمن كان مؤ منا كمن فاسقا...)) و ((لنذيقنهم من العذاب الادنى...))
نکات آیه
۱ - برابر نبودن مؤمن و فاسق، در نظام پاداش الهى، امرى بدیهى و خدشه ناپذیر است. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا لایستوون) همزه «أفمن...» استفهام انکارى است و «لایستوون» نیز بر آن تأکید بیشترى مى کند. گفتنى است: «کاف» در «کمن» تشبیه در جزا است و به قرینه آیات سابق و آیات بعدى (۱۹ و ۲۰)، مراد از نفى تساوى، مى تواند عدم تساوى در پاداش و جزا باشد.
۲ - فرجام ناگوار کافران و عاقبت نیکوى مؤمنان، علامت برابر نبودن آنان با یکدیگر است. (فذوقوا بما نسیتم لقاء یومکم ... فلاتعلم نفس ما أُخفى لهم ... أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا) «فاء» در «أفمن» تفریع بر آیات سابق است که در آنها از کافران و مؤمنان و فرجام و عاقبتشان سخن گفته شده است.
۳ - ایمان و فسق دنیوى، ملاک پاداش و کیفر اخروى است. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا لایستوون)
۴ - خروج از ایمان، فسق است. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا) به قرینه مقابله «مؤمناً» با «فاسقاً» مراد از «فاسقاً» کسانى اند که ایمان ندارند.
۵ - کافران، مردمانى فاسق و تبه کارند. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا) به قرینه مقابله «مؤمناً» و «فاسقاً» و به قرینه آیات پیش که در آنها، مردم به دو دسته کافر و مؤمن تقسیم شده اند، مراد از «فاسقاً» مى تواند کافران باشد. بنابراین، اطلاق «فاسق» بر کافر به خاطر فسق و تبه کارى او است.
۶ - مجرمان، مردمانى فاسق و تبه کارند. (المجرمون ... أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا)
۷ - نزد خدا، ملاک محورى در ارزشگذارى، ایمان است. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا)
۸ - فرجام و عاقبت هر امرى، ملاک تعیین کننده در ارزیابى درستى و یا نادرستى آن است. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا) به قرینه این که آیات قبل و بعد این آیه، درباره فرجام مؤمنان و فاسقان است، احتمال قوى دارد که نفى تساوى آنان، از جهت عاقبت شان باشد. بنابراین، ملاک ارزیابى و داورى درباره عدم تساوى دو گروه یاد شده، توجه به فرجام آنها است و این نشان مى دهد که عاقبت، در ارزیابى نقش اساسى دارد.
موضوعات مرتبط
- ارزشگذارى: ملاک ارزشگذارى ۷، ۸
- ایمان: اهمیت ایمان ۳، ۷; خروج از ایمان ۴
- پاداش: ملاک پاداش ۳
- عمل: اهمیت فرجام عمل ۸; ملاک صحت عمل ۸
- فاسقان :۵، ۶ کیفر فاسقان ۵، ۶ ۱
- فسق: اهمیت فسق ۳; موارد فسق ۴
- کافران: فرجام شوم کافران ۲; فسق کافران ۵
- کیفر: ملاک کیفر ۳
- گناهکاران: فسق گناهکاران ۶
- مؤمنان: پاداش مؤمنان ۱; تفاوت مؤمنان با فاسقان ۱، ۲; حسن فرجام مؤمنان ۲
- نظام جزایى :۱، ۳