طه ١٧
ترجمه
| طه ١٦ | آیه ١٧ | طه ١٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«یَمِین»: دست راست. «مَا تِلْکَ بِیَمینِکَ؟»: مراد از این پرسش، متوجّه کردن مخاطب است به چیزهائی که بعداً سر می‌زند.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۸ سوره طه
- بيان آياتى كه چگونگى برگزيدن موسى (عليه السلام ) به رسالت و ماءمور شدنش در كوه طور به دعوت فرعون را حكايت مى كنند
- توضيحى در مورد تكلم خدا با موسى (عليه السلام )
- بيان عدم منافات وجود واسطه در تكلم ، با صدق تكلم خدا با موسى
- شرح خطاب خداى تعالى به موسى (عليه السلام ): ((اننى انا الله لا اله الا انافاعبدنى ...((
- وجوه عديده اى كه در ذيل جمله : ((واقم الصلوة الذكرى (( گفته اند
- مقصود از اينكه درباره قيامت فرمود: ((اكاد اخفيها- نزديكست پنهانش بدارم ((
- آغاز وحى رسالت موسس (عليه السلام ) با استفهام : ((ما تلك بيمينك يا موسى (( واشاره به وجه رد و بدل شدن سؤ ال و جواب درباره عصا
- وجه پرگوئى موسى (ع ) در پاسخ خداوند
- شرح و توضيح درخواست هاى موسى (عليه السلام ) از خداوند بعد از ماءموريت به رسالت (قال رب اشرح لى صدرى ...)
- معناى كلمه (وزير) و بيان علت درخواست موسى از خداوند كه برادرش را وزير قرار دهد.
- مقصود از ذكر و تسبيح خدا در (كى نسخبك كثيرا و نذكرك كثيرا)
- استجابت ادعيه موسى (عليه السلام ) و تذكار منت پيشين خدا بر او در ماجراى زاده شدن وپرورش يافتنش در دامان دشمن
- يادآورى منت ها و تفضلات ديگر خدا به موسى (عليه السلام ) در نجات يافتن از مصر وازدواج با دختر شعيب و اقامت در مدين و...
- مراد از فتنه در (و فتناك فتونا) و وجه موسى را منت شمرده است
- مراد از جمله : ((واصطنعتك لنفسى (( در خطاب خداوند به موسى (عليه السلام )
- بيان اينكه اظهار اميد در كلام خدا(در مانند جمله :((لعله يتذكر او يخشى (() قائم به مقام محلوره است
- و رد سخنى از فخر رازى درباره سر ارسال موسى (عليه السلام ) به سوى فرعون باعلم به ايمان نياوردن او
- اشاره به وجه اينكه موسى و هارون از عقاب و طغيان فرعون اظهار نگرانى كردند
- نكات و دقائقى كه در اوامر خداوند به موسى و هارون درباره رفتن نزد فرعون و دعوت او به كار رفته است
- بحث روايتى
- دعاى پيامبر (ص ) درباره اميرالمؤ منين مشابه دعاى موسى (ع ) در درخواست وزارت ومشاركت هارون
- رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است .
- روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع )
نکات آیه
۱ - موسى(ع) هنگام جدا شدن از خانواده اش براى آوردن آتش، چوب دستى خود رانیز به همراه داشت. (و ما تلک بیمینک یموسى) «تلک» براى اشاره به مؤنث به کار مى رود و دلالت دارد که اطلاق نام خشبة یا عودة (چوب) بر آنچه در دست موسى(ع) است، مسلم گرفته شده است; بنابراین از موسى(ع) خواسته شده بود که در جواب، خصوصیات آن چوب را بیان کند تا متوجه باشد که چه چیزى تبدیل به مار خواهد شد. گفتنى است که از جمله «أهشّ بها على غنمى» (در آیه بعد)، استفاده مى شود که موسى(ع) پیش از آمدن به کوه طور، آن عصا را به همراه داشت.
۲ - خداوند در وادى طوى، از موسى(ع) خواست، خصوصیات چوب دستى خود رابیان کند. (و ما تلک بیمینک یموسى)
۳ - خداوند نسبت به موسى(ع) لطف و عنایت ویژه اى داشت. (و ما تلک بیمینک یموسى) روشن است که پرسش خداوند از موسى(ع) به جهت کسب اطلاع نبوده است، بلکه این سؤال مى تواند آغاز باب گفت وگو باشد و علاوه بر توجه دادن موسى به استثنایى نبودن عصایش، اضطراب و هراس آن حضرت را نیز برطرف سازد; طرح این پرسش و نیز خطاب دو باره «یاموسى» نشانه ابراز لطف و عنایت الهى به موسى(ع) است.
موضوعات مرتبط
- خدا: توصیه هاى خدا ۲
- کوه طور: آتش کوه طور ۱
- لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۳
- موسى(ع): توصیه به موسى(ع) ۲; عصاى موسى(ع) ۱; فضایل موسى(ع) ۳; قصه موسى(ع) ۱، ۲; ویژگیهاى عصاى موسى(ع) ۲
